Διερεύνηση των επιπέδων άγχους σε ηλικιωμένους.

• Κύριος συγγραφέας: Γραφιαδέλλης, Σάββας
• Άλλοι συγγραφείς: Ρόμπολας, Περικλής
• Μορφή: Πτυχιακή Εργασία
• Γλώσσα: Greek
• Έκδοση: Πανεπιστήμιο Πατρών 2020
• Θέματα: Άγχος; Τρίτη ηλικία; Ηλικιωμένοι; Ρόλος του Νοσηλευτή

Εισαγωγή: Το άγχος αποτελεί μια ιδιαίτερα υψηλή μορφή συναισθηματικής έντασης με ιδιαίτερα αρνητικές συνέπειες για την σωματική και ψυχική υγεία του ατόμου που το βιώνει. Ιδιαίτερα στην Τρίτη ηλικία, το άγχος επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό την ζωή των ατόμων που ανήκουν σε αυτήν, αποτελώντας μια κατάσταση που συχνά υποεκτιμάται. Είναι λοιπόν ιδιαίτερα σημαντική η όσο το δυνατόν συντομότερη αναγνώριση της κατάστασης αυτής από το νοσηλευτικό προσωπικό καθώς και η συμμετοχή αυτού στην αντιμετώπιση της. Σκοπός: : Η έρευνα που πραγματοποιήθηκε, είχε ως στόχο την διερεύνηση του άγχους των ατόμων της τρίτης ηλικίας που είναι εγγεγραμμένα στα Κέντρα Φιλίας, (ΚΕ.ΦΙ.) του Δήμου Περιστερίου που αλλιώς αναγράφονται και ως Κ.Α.Π.Η.. Ειδικότερα, η έρευνα επικεντρώθηκε στον διαχωρισμό του περιστασιακού άγχους (stait anxiety) σε σχέση με το άγχος που αποτελεί χαρακτηριστικό της προσωπικότητας (trait anxiety). Ο κύριος σκοπός της έρευνας επικεντρώθηκε στην αξιολόγηση του επιπέδου του άγχους των ατόμων τρίτης ηλικίας που είναι εγγεγραμμένα στις μονάδες ΚΕ.ΦΙ. του Δήμου Περιστερίου, και η ταυτόχρονη καταγραφή των δημογραφικών δεδομένων τους. Επίσης δόθηκε βάση στην σύγκριση των αποτελεσμάτων της έρευνας με την νόρμα του γενικού πληθυσμού, καθώς και με αποτελέσματα άλλων ερευνητικών εργασιών πανομοιότυπου θέματος. Μεθοδολογία: Για την διερεύνηση του τρέχοντος θέματος της πτυχιακής εργασίας, χρησιμοποιήθηκε ποσοτική έρευνα, τον πληθυσμό της οποίας κατάρτισαν τα μέλη των ΚΕ.ΦΙ. του Δήμου Περιστερίου. Η συλλογή των απαραίτητων δεδομένων ξεκίνησε τον Ιούλιο του 2020, με την κατάθεση αίτησης για την λήψη της απαραίτητης άδειας από το Τμήμα Κοινωνικής Πολιτικής και Ισότητας του Δήμου Περιστερίου και ολοκληρώθηκε στα τέλη Αυγούστου με την συλλογή των ερωτηματολογίων και την στατιστική απεικόνιση των αποτελεσμάτων που προέκυψαν από αυτά. Το δείγμα της έρευνας κατέστησαν 66 άτομα εγγεγραμμένα στις δομές ΚΕ.ΦΙ. του Δήμου Περιστερίου που έλαβαν μέρος στην έρευνα. Οι 51 ερωτηθέντες ήταν γυναικείου φύλου ενώ οι υπόλοιποι 15 ήταν άντρες, εκ των οποίων όλοι ήταν Ελληνικής εθνικότητας. Ειδικότερα, η διαδικασία της έρευνας, εξαιτίας της έξαρσης του νέου της πανδημίας sars covid-19 πραγματοποιήθηκε με την συμπλήρωση ερωτηματολογίων από εγγεγραμμένα μέλη στις δομές ΚΕ.ΦΙ. του Δήμου Περιστερίου, τα οποία συμπληρώθηκαν σε κατ’ ιδίαν συναντήσεις τηρώντας όλα τα μέτρα ασφαλείας. Το θεωρητικό πλαίσιο της έρευνας βασίστηκε σε ελληνόγλωσση και ξενόγλωσση βιβλιογραφία. Τα δεδομένα προέκυψαν έπειτα από επεξεργασία δια μέσου του στατιστικού προγράμματος SPSS. Αποτελέσματα: Συνολικά, από τα αποτελέσματα των συμμετεχόντων, διαφάνηκε το συμπέρασμα πως ένα υψηλό ποσοστό των συμμετεχόντων βίωνε χαμηλό συνολικό άγχος (68.2%), ποσοστό 31.8% μέτριο συνολικό άγχος ενώ δεν υπήρξαν συμμετέχοντες με υψηλό συνολικό άγχος. Ποσοστό 59.1% βίωνε χαμηλό παροδικό άγχος, 40.9% μέτρια επίπεδα παροδικού άγχους ενώ δεν υπήρξαν συμμετέχοντες με υψηλά επίπεδα παροδικού άγχους. Ποσοστό 59.1% βίωνε υψηλό μόνιμο άγχος, 36.4% μέτριο μόνιμο άγχος και 4.5% υψηλό μόνιμο άγχος. Οι γυναίκες εμφάνισαν υψηλότερα ποσοστά συνολικού και μόνιμου άγχος, σε σύγκριση με τους άντρες, οι οποίοι εμφάνισαν υψηλότερα ποσοστά παροδικού άγχους. Σε σύγκριση με την νόρμα του ελληνικού πληθυσμού, η οποία βασίζεται στην έρευνα των Λιάκου και Γιαννίτση, τα αποτελέσματα της έρευνας μας κατέδειξαν χαμηλότερα επίπεδα άγχους των συμμετεχόντων τόσο στο συνολικό, το παροδικό όσο και το μόνιμο άγχος. Για την εξαγωγή των αποτελεσμάτων, χρησιμοποιήθηκε το πρόγραμμα στατιστικής ανάλυσης IMB SPSS Statistics 25. Συμπεράσματα: Το άγχος αποτελεί μια κατάσταση ιδιαίτερα συχνή σε άτομα όλων των ηλικιών και δει των ατόμων τρίτης ηλικίας. Ο ρόλος του νοσηλευτή στην αντιμετώπιση του άγχους μπορεί να είναι καταλυτικός, βοηθώντας τους να αντιμετωπίσουν αυτές τις καταστάσεις χτίζοντας «άμυνες» απέναντι του. Η προσέγγιση των ατόμων με άγχος, η επικοινωνία καθώς και η κατάλληλη καθοδήγηση αποτελεί εχέγγυο για τον σύγχρονο νοσηλευτή.