| Περίληψη: | Εισαγωγή: Τα άτομα με ειδικές ανάγκες αποτελούν ένα σύνολο ανθρώπων που η νοητική και φυσική κατάστασή τους εμποδίζει την πλήρως φυσιολογική διαβίωσή τους. Συγκεκριμένα, οι ασθενείς με ειδικές ανάγκες κατηγοριοποιούνται σε άτομα με φυσική αναπηρία, με νοητική στέρηση ή με παθολογικά προβλήματα. Επιπρόσθετα, οι ανάγκες των ατόμων αυτών τείνουν να περιθωριοποιούνται λόγω προκατάληψης της κοινωνίας και αποτελούν τον υψηλότερο φραγμό στις κοινωνικές σχέσεις των ατόμων με αναπηρία, τις ίσες ευκαιρίες εργασίας και διαβίωσης καθώς και τα ίσα δικαιώματα στην εκπαίδευση, την υγεία, αλλά και την ψυχαγωγία. Ο 20ος αιώνας όμως υπήρξε ιδιαίτερα καταλυτικός για το θέμα την αναπηρίας. Οι προκαταλήψεις άρχισαν να εξαλείφονται. Τα άτομα αυτά άρχισαν να έχουν μια διαφορετική σκέψη και έναν διαφορετικό τρόπο να αντιμετωπίζουν τα προβλήματά τους. Ουσιαστικό ρόλο διαδραμάτισε η δημιουργία διαφόρων ειδικών εκπαιδευτικών προγραμμάτων στήριξης για τα άτομα αυτά, αλλά και η νομοθεσία, όπου εξασφάλιζε τη συμμετοχή τους στην κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή της χώρας.
Σκοπός: Η παρούσα εργασία έχει ως κύριο σκοπό της να παρουσιάσει τις κατηγορίες των ατόμων με ειδικές ανάγκες, τον τρόπο εκπαίδευσή τους, καθώς και την ένταξη τους στον κοινωνικό και επαγγελματικό χώρο.
Υλικό και μέθοδος: Για την συγγραφή της παρούσας πτυχιακής εργασίας χρησιμοποιήθηκε η βιβλιογραφική ανασκόπηση. Πραγματοποιήθηκε αναζήτηση από ιατρικά βιβλία, επιστημονικά άρθρα καθώς και διαδικτυακή αναζήτηση σε επιστημονικές ιστοσελίδες (pubmed, google scholar, science direct, springer link).
Αποτελέσματα: Τα άτομα με ειδικές ανάγκες να μπορούν να έχουν την ίδια αντιμετώπιση που έχουν όλοι οι άνθρωποι, να διευκολύνεται η καθημερινότητά τους, η πρόσβασή τους σε δημόσιους χώρους. Τέλος, να έχουν την δυνατότητα να εργάζονται και να έχουν κατάλληλη πρόσβαση στους χώρους υγείας, καθώς και να υπάρχουν σύγχρονες νοσηλευτικές προσεγγίσεις, υπηρεσίες και μέσα που να τους παρέχονται.
Συμπεράσματα: Ύστερα από την μελέτη σύγχρονων δεδομένων καταλήγουμε στο συμπέρασμα πως μια αναπηρία μπορεί να διαταράξει την ισορροπία στο κοντινό περιβάλλον ενός ατόμου, λόγω της ύπαρξης ορισμένων σωματικών ή διανοητικών δυσκολιών. Σημαντικό ρόλο σε αυτό διαδραματίζουν οι επαγγελματίες υγείας καθώς και η κοινωνία που βοηθάνε ο καθένας με τον δικό του τρόπο, στην μείωση των συνεπειών της αναπηρίας. Τα άτομα με ειδικές ανάγκες πρέπει να έχουν την στήριξη και την κατανόηση όλων μας προκειμένου να ζήσουν μια όσο γίνεται πιο φυσιολογική ζωή.
|
|---|
