| Περίληψη: | Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι να διερευνηθούν οι ψυχολογικές επιπτώσεις που εμφανίζουν οι γυναίκες κατά τη διάρκεια της νόσου, κατά και μετά τη θεραπεία και μετά το πέρας του καρκίνου του μαστού και να αποσαφηνιστεί ο ρόλος του νοσηλευτή στην αντιμετώπιση αυτών. Ο καρκίνος του μαστού αποτελεί μία μορφή καρκίνου που αναφέρεται στην ανάπτυξη κακοήθους όγκου στην περιοχή του μαστού, συγκεκριμένα στους γαλακτοπαραγωγούς αδένες του μαστού ή στους γαλακτοφόρους πόρους. Αποτελεί μία από τις συχνότερα εμφανιζόμενες μορφές καρκίνου παγκοσμίως και είναι η πρώτη σε αριθμό κρουσμάτων στον γυναικείο πληθυσμό. Προκαλείται από ανεξέλεγκτο πολλαπλασιασμό παθολογικών κυττάρων, τα οποία σχηματίζουν τον κακοήθη όγκο στον μαστό. Τα καρκινικά κύτταρα μπορούν να εξαπλωθούν σε γειτονικούς ιστούς και να μετασταθούν, προκαλώντας προβλήματα σε ολόκληρο τον οργανισμό και το σώμα. Όλες οι γυναίκες αντιμετωπίζουν κίνδυνο εμφάνισης της νόσου, αυτές όμως που έχουν οικογενειακό ιστορικό είναι πιο πιθανό να εμφανίσουν καρκίνο του μαστού. Ο καρκίνος του μαστού αποτελεί μία δυνητικά απειλητική ασθένεια για τη ζωή, στην οποία η ασθενής αντιμετωπίζει τον αντίκτυπο της νόσου και της θεραπείας σε ένα μέρος του σώματος που εκφράζει την αναπαραγωγή και τη σεξουαλικότητα. Το στήθος για τις γυναίκες εκφράζει τη θηλυκότητα και τη σεξουαλικότητά και θεωρείται σημαντικό μέρος της εικόνας του σώματος. Ο ψυχολογικός αντίκτυπος για τη γυναίκα κατά τη διάρκεια της ασθένειας και με το πέρας αυτής, συμπεριλαμβανομένων των επιπτώσεων της νόσου και της θεραπείας, είναι μεγάλος και είναι σημαντικό να δίνεται έμφαση στην ψυχολογική και συναισθηματική κατάσταση των ασθενών τόσο από τους επαγγελματίες όσο και από το οικογενειακό και κοινωνικό περιβάλλον. Πέραν των μεταβολών στην εικόνα του σώματος και τη σεξουαλικότητα της γυναίκας, μεταβάλλεται επίσης και η ψυχοκοινωνική κατάσταση των ασθενών και η σταθερότητα του οικογενειακού περιβάλλοντος. Είναι σημαντικό να υπάρχουν άνθρωποι που στηρίζουν τις ασθενείς στο οικογενειακό και κοινωνικό περιβάλλον, έτσι ώστε να μειώνεται το άγχος, το στρες, η απομόνωση και τα συναισθήματα φόβου, κοινωνικού στιγματισμού, ανικανότητας, αδυναμίας και αποξένωσης. Η νοσηλευτική παρέμβαση στις ψυχολογικές επιπτώσεις της ασθενούς είναι μεγάλης σημασίας και μπορεί να βοηθήσει την ασθενή από τα πρώτα ακόμα στάδια της ψυχολογικής αδυναμίας. Οι νοσηλευτές βοηθούν σωματικά και ψυχολογικά τους ασθενείς κατά τη διενέργεια των διαγνωστικών εξετάσεων, παρέχουν υποστήριξη και συμβουλευτική σε αυτές και στο οικογενειακό περιβάλλον και εκτιμούν την ψυχολογική κατάσταση. Κατά την προεγχειρητική περίοδο, οι νοσηλευτές προετοιμάζουν, ενημερώνουν και εξασφαλίζουν ένα θετικό κλίμα στις ασθενείς και μετεγχειρητικά τις ενθαρρύνουν, εκτιμούν την ψυχολογική κατάσταση και βοηθούν σε τυχόν ανάγκη, σωματική ή συναισθηματική. Στην παρούσα εργασία πραγματοποιήθηκε ανασκόπηση της ελληνικής και διεθνούς βιβλιογραφίας, σε επιστημονικά τεκμηριωμένα άρθρα από ηλεκτρονικές βάσεις δεδομένων (Google Scholar, Pub Med, Science Direct), καθώς και σε επιστημονικά συγγράμματα
|
|---|
