Ινιοαυχενική κεφαλαλγία. Αλγόριθμος αντιμετώπισης σύμφωνα με τα σύγχρονα δεδομένα

Η εργασία αποτελεί μία ανασκοπική προσέγγιση της μέχρι πρότινος βιβλιογραφίας και αρθρογραφίας με θέμα τον αυχενογενή πονοκέφαλο. Ο αυχενογενής πονοκέφαλος αποτελεί μία δευτεροπαθή κεφαλαλγία που αναζητεί τα αίτια του στις δομές του αυχένα και της ινιακής περιοχής. Ο πονοκέφαλος συνοδεύεται από εντο...

Πλήρης περιγραφή

Λεπτομέρειες βιβλιογραφικής εγγραφής
Κύριοι συγγραφείς: Αμπατζόγλου, Αριστομένης, Δεληγιάννης, Ιωάννης
Άλλοι συγγραφείς: Ματζάρογλου, Χαράλαμπος
Μορφή: Πτυχιακή Εργασία
Γλώσσα:Greek
Έκδοση: ΤΕΙ Δυτικής Ελλάδας 2017
Θέματα:
Διαθέσιμο Online:https://nemertes.library.upatras.gr/handle/10889/21847
Περιγραφή
Περίληψη:Η εργασία αποτελεί μία ανασκοπική προσέγγιση της μέχρι πρότινος βιβλιογραφίας και αρθρογραφίας με θέμα τον αυχενογενή πονοκέφαλο. Ο αυχενογενής πονοκέφαλος αποτελεί μία δευτεροπαθή κεφαλαλγία που αναζητεί τα αίτια του στις δομές του αυχένα και της ινιακής περιοχής. Ο πονοκέφαλος συνοδεύεται από εντοπισμένο πόνο στην περιοχή του αυχένα, δυσκινησία και δυσκολία κίνησης της κεφαλής στο οβελιαίο επίπεδο. Η παθοφυσιολογική ερμηνεία του ινιο-αυχενικού πονοκεφάλου αφορά τη σύγκλιση κεντρομόλων νευρικών ινών από το τρίδυμο νεύρο και τα τρία πρώτα αυχενικά νεύρα στον τρίδυμο-αυχενικό πυρήνα μέσα στο εγκεφαλικό στέλεχος και στον ανώτερο νωτιαίο μυελό. Σημαντικό κομμάτι της θεραπείας της ΑΚ αποτελεί η έγκυρη διάγνωση που βασίζεται κυρίως στην αντικειμενική εξέταση από τον εκάστοτε κλινικό και περιλαμβάνει λήψη ιστορικού του ασθενή και κλινικές δοκιμασίες. Ένας ασθενής μπορεί να διανωσθεί με ΑΚ εφόσον πληροί συγκεκριμένες προϋποθέσεις, τα διαγνωστικά κτιτήρια, όπως αυτά έχουν θεσπιστεί από τη Διεθνή Εταιρία Κεφαλαλγίας (ΔΕΚ). Η αντιμετώπιση ενός περιστατικού ΑΚ διαφέρει ανάμεσας στους ασθενείς και κάθε περίπτωση λαμβάνεται ως ξεχωριστό κλινικό περιστατικό. Ανάλογα με το εκλυτικό παράγοντα της ΑΚ ακολουθείται διαφορετική θεραπευτική προσέγγιση η οποία περιλαμβάνει τόσο επεμβατικές μεθόδουςτης ιατρικής επιστήμης αλλά και της φαρμακευτικής, αλλά και πιο συντηρητικές μεθόδους όπως αυτές που πρεσβεύει η φυσικοθεραπεία. Η φυσικοθεραπεία περιλαμβάνει κινητοποίηση, ειδικές τεχνικές όπως οι εφαρμογές του Manual Therapy και θεραπεία με φυσικά μέσα. Στο ειδικό μέρος της εργασίας παραθέτονται συγκεκριμένες ασκήσεις που σtόχο έχουν να βελτιώσουν τη λειτουργικότητα του αυχένα στοχεύοντας στις επιμέρους αρθρώσεις και μυς και κατεπέκταση να συμβάλλουν στο περιορισμό των συμπτωμάτων, όπως αυτά του πόνου και της δυσκινησίας.