Η επίδραση του συνδυασμού των σύγχρονων τεχνικών βελτίωσης της ευλυγισίας των οπίσθιων μηριαίων σε συνδυασμό τους με την εφαρμογή διατάσεων στη βραχυπρόθεσμη ευλυγισία και στην νευρομυϊκή απόδοση

• Κύριοι συγγραφείς: Σινάνη, Ζωή, Φερλέ, Πηνελόπη
• Άλλοι συγγραφείς: Γκρίλιας, Παναγιώτης
• Μορφή: Πτυχιακή Εργασία
• Γλώσσα: Greek
• Έκδοση: ΤΕΙ ΔΥΤΙΚΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ 2017
• Θέματα: Ευλυγισία; Διατάσεις; Οπίσθιοι μηριαίοι; Μεθοδολογία και έρευνα

ΕΙΣΑΓΩΓΗ: Η μειωμένη ευλυγισία αποτελεί προδιαθεσικό παράγοντα για την πρόκληση τραυματισμού και περιορισμούς σε καθημερινές και αθλητικές δραστηριότητες. Έχουν μελετηθεί κατά καιρούς μέθοδοι με τις οποίες θα επιτευχθεί η βελτίωση της ευλυγισίας. Οι επιδράσεις των διατάσεων έχουν γίνει αντικείμενο συζήτησης σε πολλές έρευνες, καθώς και οι επιδράσεις του υπερήχου και της αυτομάλαξης με foam roller που αποτελούν σύγχρονες τεχνικές εφαρμογής. Οι συγκεκριμένες τεχνικές έχουν εξεταστεί και συνδυαστικά. ΣΚΟΠΟΣ: Η παρούσα έρευνα πραγματοποιήθηκε με σκοπό να εξετάσει τις επιδράσεις των σύγχρονων μεθόδων (υπέρηχος και foam roller) και των στατικών διατάσεων, στην βελτίωση της ευλυγισίας και της νευρομυϊκής απόδοσης και κατά πόσο αυτές ήταν αποτελεσματικές σε άτομα με ανελαστικούς οπίσθιους μηριαίους. Επιπρόσθετα μελετήθηκαν και οι διαφορές του πριν και του μετά για την εκάστοτε συνθήκη ώστε να αποφανθεί ποιά ήταν η πιο αποτελεσματική. ΜΕΘΟΔΟΣ: Το δείγμα της μελέτης ήταν 12 άτομα (άνδρες). Οι συνθήκες της έρευνας ήταν 3, υπέρηχος-στατική διάταση, στατική διάταση, foam roller – στατική διάταση. Οι δοκιμαζόμενοι χωρίστηκαν με τυχαία και αντισταθμιζόμενη σειρά. Η δοκιμασία αξιολόγησης για την αύξηση ευλυγισίας που πραγματοποιήθηκε ήταν η παθητική άρση τεταμένου σκέλους (PSLR test) και για την εξέταση της νευρομυϊκής απόδοσης το test ευκινησίας (Agility T - test) και το κάθετο άλμα. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Σύμφωνα με την στατιστική ανάλυση και οι τρείς συνθήκες αποδείχθηκαν αποτελεσματικές για την αύξησης της ευλυγισίας και τη βελτίωση νευρομυϊκης απόδοσης. Όσον αφορά την άρση τεταμένου σκέλους (SLR) για το δεξί πόδι των δοκιμαζόμενων σύμφωνα με τη στατιστική ανάλυση t-test βρέθηκε στατιστικά σημαντική διαφορά ανάμεσα στις συνθήκες για πριν και μετά την παρέμβαση. Για την συνθήκη ultrastrpre vs. ultrastrpost (p≤0,001), για την συνθήκη strpre vs. strpost (p≤0,001) και για τη συνθήκη foamstrpre vs. foamstrpost (p≤0,001). Όσον αφορά στις διαφορές που συγκρίθηκαν για όλες τις συνθήκες του δεξιού ποδιού η στατιστική ανάλυση ANOVA repeated measures δεν απέδειξε στατιστικά σημαντική διαφορά ανάμεσα στις συνθήκες (p=0,559). Σχετικά για την άρση τεταμένου σκέλους (SLR) για το αριστερό πόδι των δοκιμαζόμενων σύμφωνα με τη στατιστική ανάλυση t-test βρέθηκε στατιστικά σημαντική διαφορά ανάμεσα στις συνθήκες για πριν και μετά την παρέμβαση. Για την συνθήκη ultrastrpre vs ultrastrpost (p≤0,001), για την συνθήκη strpre vs. strpost (p≤0,001) και για τη συνθήκη foamstrpre vs foamstrpost (p≤0,001). Έπειτα στο συγκριτικό διάγραμμα διαφορών όλων των συνθηκών για το αριστερό πόδι, η στατιστική ανάλυση ANOVA repeated measures δεν απέδειξε στατιστικά σημαντική διαφορά ανάμεσα στις συνθήκες (p=0,361). Όσον αφορά το κάθετο άλμα των δοκιμαζόμενων σύμφωνα με τη στατιστική ανάλυση t-test βρέθηκε στατιστικά σημαντική διαφορά στη συνθήκη foamstrpre vs. foamstrpost (p=0,03). Στην συνθήκη ultrastrpre vs. ultrastrpost (p=0,09) και στην strpre vs. strpost (p=0,11) δεν βρέθηκε στατιστικά σημαντική διαφορά. Σχετικά με το κάθετο άλμα των δοκιμαζόμενων στην σύγκριση που έγινε ανάμεσα στις διαφορές όλων των συνθηκών η στατιστική ανάλυση ANOVA repeated measures δεν απέδειξε στατιστικά σημαντική διαφορά ανάμεσα στις συνθήκες (p=0,433). Όσον αφορά τη δοκιμασία του Agility T-test, σύμφωνα με τη στατιστική ανάλυση t-test βρέθηκε στατιστικά σημαντική διαφορά στη συνθήκη foamstrpre vs. foamstrpost (p=0,02). Στην συνθήκη ultrastrpre vs. ultrastrpost (p=0,20) και στην strpre vs. strpost (p= 0,2) δεν βρέθηκε στατιστικά σημαντική διαφορά. Η δοκιμασία του Agility T-test όσον αφορά τις διαφορές όλων των συνθηκών η στατιστική ανάλυση ANOVA repeated measures δεν απέδειξε στατιστικά σημαντική διαφορά ανάμεσα στις συνθήκες (p=0,424). Συμπεράσματα: Η παρούσα έρευνα έδειξε ότι και οι τρεις συνθήκες ήταν αποτελεσματικές για την αύξηση της ευλυγισίας και της νευρομυϊκής απόδοσης των οπίσθιων μηριαίων. Ωστόσο δεν βρέθηκαν στατικές σημαντικά διαφορές στην σύγκριση των διαφορών πριν και μετά για την εκάστοτε συνθήκη. Έτσι θα μπορούσαν να επιλεχθούν οι στατικές διατάσεις συγκριτικά με τις άλλες συνθήκες ως καταλληλότερη μέθοδος, επειδή δεν απαιτούν ειδικό εξοπλισμό και μπορούν να εκτελεστούν ευκολότερα από τον θεραπευτή καθώς και από το ίδιο το άτομο.