Κακώσεις σπονδυλικής στήλης στο αμερικάνικο ποδόσφαιρο

• Κύριοι συγγραφείς: Πλέσσας, Ανδρέας, Βήχας, Γιώργος
• Άλλοι συγγραφείς: Ματζάρογλου, Χαράλαμπος
• Μορφή: Πτυχιακή Εργασία
• Γλώσσα: Greek
• Έκδοση: ΤΕΙ ΔΥΤΙΚΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ 2018
• Θέματα: Κακώσεις σπονδυλικής στήλης; Τραυματισμοί; Αθλητές; Λειτουργική αποκατάσταση; Αμερικάνικο ποδόσφαιρο

Η συγκεκριμένη εργασία αποτελεί μια ανασκόπηση αναφορικά με τους τραυματισμούς και τις κακώσεις που υφίστανται οι αθλητές του αμερικανικού ποδοσφαίρου στην σπονδυλική στήλη. Για την συλλογή πληροφοριών και στοιχείων χρησιμοποιήθηκαν έντυπες και ηλεκτρονικές βάσεις δεδομένων( Pubmed, Google Scholar) με μελέτες και έρευνες κυρίως της τελευταίας δεκαετίας. Αρχικά, στο 1ο κεφάλαιο γίνεται αναφορά σε επιδημιολογικά στοιχεία βάση έρευνας, σχετικά με τα συχνότερα σημεία τραυματισμού του ανθρώπινου σώματος στο αμερικάνικο ποδόσφαιρο. Ακολουθεί σύντομη αναφορά σε ανατομικά στοιχεία της σπονδυλικής στήλης όπως είναι οι σπόνδυλοι, οι μεσοσπονδύλιοι δίσκοι, οι μύες και οι σύνδεσμοι, τα νεύρα και ο νωτιαίος μυελός. Στη συνέχεια, στο 2ο κεφάλαιο, γίνεται προσπάθεια αναφοράς των συχνότερων τραυματισμών και κακώσεων που παρουσιάζουν οι αθλητές του αμερικάνικου ποδοσφαίρου κατά μήκος της σπονδυλικής τους στήλης. Επιπρόσθετα, στο 3ο κεφάλαιο, όπου ξεκινάει η φυσιοθεραπευτική αναφορά, γίνεται ανάλυση της αποκατάστασης και της φυσιοθεραπευτικής αντιμετώπισης που χρήζουν οι εν λόγω παθήσεις. Τέλος, στο 4ο κεφάλαιο, γίνεται πιο εξειδικευμένη αναφορά σε λειτουργικές ασκήσεις, διατάσεις και ασκήσεις για βελτίωση της μυϊκής ισχύος και δύναμης ξεχωριστά σε κάθε μοίρα της σπονδυλικής στήλης. Γενικότερα, οι τραυματισμοί που προκαλούνται στο αμερικάνικο ποδόσφαιρο, υφίστανται είτε με άμεση επαφή είτε λόγω παλαιότερων τραυματισμών υπέρχρησης οι οποίοι δεν έχουν αντιμετωπιστεί σωστά φυσιοθεραπευτικά για την ανάκτηση της κατάλληλης δύναμης, ευλυγισίας, ιδιοδεκτικότητας και αντοχής. Ο φυσικοθεραπευτής χρειάζεται να γνωρίζει κάθε πτυχή του συγκεκριμένου αθλήματος για να εφαρμόσει το κατάλληλο πρόγραμμα αποκατάστασης. Αρχικά στο οξύ στάδιο θα εφαρμόσει τεχνικές αναλγησίας και θα εφαρμόσει συντηρητικό πρόγραμμα. Στη συνέχεια, θα προχωρήσει με θεραπευτικές ασκήσεις ήπιας μορφής και στο τελικό στάδιο θα εντάξει λειτουργικές ασκήσεις έτσι ώστε ο αθλητής να επανέλθει με ασφάλεια στο κανονικό πρόγραμμα προπόνησης.