| Περίληψη: | Εισαγωγή : Η πλάγια γραμμή είναι πρωταρχικής σημασίας στη διαμεσολάβηση των ανισορροπιών μεταξύ δεξιάς και αριστερής πλευράς του σώματος. Λειτουργεί στατικά προκειμένου να ισορροπήσει το πρόσθιο και οπίσθιο τμήμα, αμφοτερόπλευρα για να ισορροπήσει το δεξί με το αριστερό, καθώς και σαν ένα προσαρμοζόμενο “φρένο” για τις πλάγιες και στροφικές κινήσεις του κορμού (Myers, 2014). Οι ειδικές Φ/Θ τεχνικές μυοπεριτονιακής απελευθέρωσης (Εrgon–IASTM, Foam rolling) συμβάλλουν στη βελτίωση του εύρους κίνησης των αρθρώσεων, της τοπικής αιμάτωσης, της ελαστι-κότητας των μαλακών μορίων και όλου του συστήματος της περιτονίας. Μέχρι σήμερα δεν έχει διερευνηθεί η επίδραση, είτε μεμονωμένα είτε σε συνδυασμό, διαφορετικών Φ/Θ μεθόδων και πα-ρεμβάσεων στην πλάγια γραμμή σώματος.
Σκοπός : Η διερεύνηση της επίδρασης των Φ/Θ τεχνικών Ergon–IASTM, αυτομάλαξης με διο-λίσθηση σε αφρώδη κύλινδρο (Foam rolling) και των διατάσεων (Stretching) στην πλάγια γραμμή του σώματος υγιών ατόμων, με στόχο τη βελτίωση του εύρους κίνησης της προσαγωγής του ισχίου και της πλάγιας κάμψης του κορμού.
Μέθοδος : Το δείγμα της έρευνας αποτέλεσαν συνολικά τριάντα (30) φοιτητές /ριες του Τμήματος Φυσικοθεραπείας – ΤΕΙ Δυτ. Ελλάδος, 17 φοιτητές και 13 φοιτήτριες. Οι δοκιμαζόμενοι επιλέχθηκαν μέσω τυχαίου δείγματος, ήταν υγιείς, χωρίς ιστορικό τραυματισμών. Η πλευρά του σώματος, που αξιολογήθηκε με παρέμβαση, ήταν αυτή που αφορούσε στο μη– κυρίαρχο άκρο (δηλ. η ασθενής πλευρά) του κάθε δοκιμαζόμενου. Kάθε δοκιμαζόμενος υποβλήθηκε συνολικά σε τέσσερις (4) πειραματικές συνθήκες, με διαφορά 1 εβδομάδας μεταξύ τους (Εrgon Koρμού ή Κάτω άκρου και Ergon Μix, Foam rolling Kορμού ή Κάτω άκρου, Stretching). Οι δοκιμαζόμενοι υποβλήθηκαν σε 3 δοκιμασίες τόσο στην πλευρά παρέμβασης, όσο και στην πλευρά ελέγχου. Για την αξιολόγηση της προσαγωγής του ισχίου από ύπτια θέση εφαρμόστηκε η δοκιμασία γωνιομέτρησης (σε ο), πριν και μετά τις Φ/Θ παρεμβάσεις, με τον μέσο όρο 3 γωνιομετρήσεων σε κάθε ισχίο να καταγράφεται ως το μέγιστο εύρος τροχιάς της προσαγωγής του ισχίου. Η πλάγια κάμψη κορμού αξιολογήθηκε μέσω δύο διαφορετικών μεθόδων μέτρησης, με το μέσο όρο 3 μετρήσεων σε κάθε πλευρά αντίστοιχα.
Αποτελέσματα : Τα κύρια ευρήματα της έρευνας στην αξιολόγηση της προσαγωγής του ισχίου (γωνιομέτρηση) αποκάλυψαν σημαντικά μεγαλύτερη βελτίωση στην πλευρά παρέμβασης, σε σχέση με την αρχική μέτρηση, μετά την εφαρμογή των μεθόδων Ergon–Κάτω άκρο, Ergon–Κορμού και Ergon–Μix κατά 25.6 ± 9.4 %, 21.8 ± 12.0 % και 18.2 ± 5.8 % αντίστοιχα (p<0.05). Επίσης, και οι τρεις πειραματικές συνθήκες Εrgon–IASTM (Kορμού, Kάτω άκρο, Μix) παρουσίασαν σημαντική διαφοροποίηση στην πλευρά παρέμβασης, υψηλής στατιστικής ισχύος (p < 0.01), συγκριτικά με τις υπόλοιπες πειραματικές συνθήκες Foam rolling–Kορμού, Foam rolling–Κάτω άκρο και Stretching. Σε σχέση με την πλευρά ελέγχου διαπιστώθηκε ακόμα ισχυρότερη επίδραση βελτίωσης για τις ίδιες μεθόδους Ergon – IASTM, καθώς και για τη μέθοδο Foam rolling–Κορμού (p<0.01). Για την πλάγια κάμψη κορμού μόνο η δοκιμασία της απόστασης από το έδαφος ανέδειξε στατιστικώς πολύ σημαν-τική διαφορά βελτίωσης στην πλευρά παρέμβασης, σε σχέση με την πλευρά ελέγχου, στις πειραματι-κές συνθήκες Ergon–Κορμού και Foam rolling–Κορμού (p< 0.01).
Συμπεράσματα : Τα αποτελέσματα της έρευνας επιβεβαίωσαν τη βασική ερευνητική υπόθεση ότι η εφαρμογή της Φ/Θ τεχνικής Εrgon – IASTM στην πλάγια γραμμή σώματος είναι αποτελεσματικότερη, συγκριτικά με τις αντίστοιχες της αυτομάλαξης με διολίσθηση σε αφρώδη κύλινδρο–Foam rolling και των διατάσεων, στη βελτίωση του εύρους κίνησης της προσαγωγής του ισχίου. Για την ενίσχυση της αξιοπιστίας και επιβεβαίωσης της εγκυρότητας των αποτελεσμάτων μελλοντικά θα πρέπει να διεξαχθούν περισσότερες έρευνες είτε μεμονωμένα για κάθε τεχνική, είτε συνδυαστικά
|
|---|
