Η επίδραση εφαρμογής κινησιοταινίας στην ισορροπιστική ικανότητα και στη νευρομυϊκή απόδοση σε άτομα με ιστορικό συνδεσμικού τραυματισμού στην ποδοκνημική

• Κύριοι συγγραφείς: Κωστάκη, Μαρία, Λιόκας, Θεοχάρης
• Άλλοι συγγραφείς: Γκρίλιας, Παναγιώτης
• Μορφή: Πτυχιακή Εργασία
• Γλώσσα: Greek
• Έκδοση: Πανεπιστήμιο Πατρών 2019
• Θέματα: Ποδοκνημική άρθρωση; Ισορροπιστική ικανότητα; Αθλητική περίδεση; Κινησιοταινία; Μεθοδολογία και έρευνα; Διάστρεμμα

ΕΙΣΑΓΩΓΗ: Η εφαρμογή κινησιοταινίας, έχει αποδειχθεί πως βελτιώνει σε κάποιο βαθμό την ισορροπιστική ικανότητα και την εμβιομηχανική λειτουργία των μυών μέσω αυξημένου ερεθισμού στους υποδοχείς του δέρματος σε άτομα με χρόνια αστάθεια ποδοκνημικής μετά από διάστρεμμα. ΣΚΟΠΟΣ: H παρούσα έρευνα είχε σκοπό να εξετάσει την επίδραση δύο διαφορετικών περιδέσεων με κινησιοταινία, όπου ήταν εικονική, σε άτομα με ιστορικό μονοποδικού διαστρέμματος στην ποδοκνημική άρθρωση τα τελευταία 5 χρόνια. ΜΕΘΟΔΟΣ: Το δείγμα που μελετήθηκε ήταν 12 φοιτητές φυσικοθεραπείας του Α.Τ.Ε.Ι. Δυτικής Ελλάδας, (11 άνδρες και 2 γυναίκες), ηλικίας από 20 έως 27 ετών. Το υγιές άκρο των συμμετεχόντων λειτούργησε ως ομάδα ελέγχου. Μετά την λήψη ιστορικού, έγινε αξιολόγηση της ισορροπιστικής ικανότητάς τους με το Single Leg Balance Test με ανοιχτά και κλειστά μάτια πάνω σε δυναμοδάπεδο καθώς και το mSEBT (Υ test) καθώς και της νευρομυϊκής τους απόδοσης μέσω του Tripple Hop Test πάνω σε ηλεκτρονικό τάπητα αλμάτων και του One Leg Hop Test. Οι δοκιμασίες επαναλήφθηκαν σε διάστημα 2 εβδομάδων απλωμένες σε 6 συνεδρίες, 3 για την κάθε περίδεση. Εξετάστηκαν οι συνθήκες πριν, ακριβώς μετά, 48 ώρες μετά την εφαρμογή και 72 ώρες μετά την αφαίρεση της κινησιοταινίας για κάθε περίδεση. Για την στατιστική ανάλυση χρησιμοποιήθηκε t-test με δείκτη στατιστικής σημαντικότητας p ≤ 0.05 ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Ύστερα από στατιστική ανάλυση μέσω t-test βρέθηκε πως στο σύνολο των δοκιμαζόμενων δεν υπήρχε ιδιαίτερη επίδραση καμίας από τις δύο περιδέσεις στο υγιές άκρο τους είτε για την ισορροπία είτε για την μυϊκή απόδοση, Υπήρξαν θετικά αποτελέσματα για την ‘κανονική’ περίδεση στην ισορροπία, κυρίως στην ταχύτητα μετατόπισης για το τραυματισμένο πόδι (p≤ 0.03). Ακόμα, η μετατόπιση στον άξονα Χ φαίνεται να βελτιώνεται στην ‘κανονική’ περίδεση με κλειστά μάτια (p≤0.01). Η μόνη ένδειξη βελτίωσης της απόδοσης φάνηκε στα τριπλά κατακόρυφα μονοποδικά άλματα (p≤0.04) χωρίς να υπάρχουν περαιτέρω αποτελέσματα που να ενισχύουν αυτόν τον ισχυρισμό. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Τα ευρήματα της μελέτης αυτής υποστηρίζουν πως η εφαρμογή κινησιοταινίας έχει κάποια θετικά αποτελέσματα στην ιδιοδεκτικότητα αλλά όχι στην νευρομυϊκή απόδοση. Η σωστή τοποθέτηση της κινησιοταινίας επίσης είναι σημαντικός παράγοντας της αποτελεσματικότητάς της, πέρα από την εφαρμογή τάσης κατά την εφαρμογή. Η εφαρμογή κινησιοταινίας σε υγιή άκρα δεν φαίνεται να έχει κάποιο στατιστικά σημαντικό αποτέλεσμα.