Αξιολόγηση αλτικής ικανότητας σε νεαρούς αθλητές

• Κύριοι συγγραφείς: Νταλάκος, Παναγιώτης Α.Μ. 2202, Καραγιάννης, Αλέξανδρος Α.Μ. 2152
• Άλλοι συγγραφείς: Ξεργιά, Σοφία
• Μορφή: Πτυχιακή Εργασία
• Γλώσσα: Greek
• Έκδοση: Πανεπιστήμιο Πατρών 2020
• Θέματα: Single Hop Test; Crossover Hop Test; Y-Balance Test; Evaluation; Qquestionnaires; Force plat form; LSI; Basket; Soccer; Volley; Handball; WFQR; Ισορροπία; Κινητικό σύστημα; Αθλητές; Μεθοδολογία και έρευνα

Εισαγωγή: Τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότερα νέα παιδιά περνούν τον ελεύθερο τους χρόνο κάνοντας κάποιο ομαδικό, κυρίως, άθλημα, γεγονός που συμβάλει άμεσα στη διατήρηση μιας καλής φυσικής κατάστασης αλλά και στη κοινωνικοποίηση τους. Το Ποδόσφαιρο, το Μπάσκετ, το Βόλλευ και το Χάντμπολ αποτελούν τα δημοφιλέστερα αθλήματα στις περισσότερες χώρες, καθώς είναι αθλήματα σύνθετα και δυναμικά, όπου η αλτική ικανότητα των αθλητών/τριών πρέπει να βρίσκεται σε πολύ υψηλά επίπεδα. Αυτό πρέπει να συμβαίνει για δύο σημαντικούς λόγους: αρχικά για την μέγιστη δυνατή απόδοσή τους και κατά επέκταση για την καλύτερη δυνατή πρόληψη των τραυματισμών κατά την εκτέλεση των αθλημάτων. Η πρόληψη των τραυματισμών αποτελεί ένα από τα πιο σημαντικά στοιχεία στον σύγχρονο αθλητισμό, εξαιτίας της ελαστικότητας των θυλακοσυνδεσμικών στοιχείων που έχουν οι αθλητές, λόγω του νεαρού της ηλικίας τους και μπορεί να αποτρέψει τυχών μελλοντικούς τραυματισμούς. Σκοπός: Η συγκεκριμένη έρευνα έχει ως σκοπό την αξιολόγηση της αλτικής ικανότητας νεαρών αθλητών/τριών Ποδοσφαίρου, Μπάσκετ, Βόλλευ και Χάντμπολ (ηλικίας 9-16 χρονών), καθώς και την επισήμανση αθλητών/τριών που διατρέχουν τυχών κινδύνους για μελλοντικό τραυματισμό. Μεθοδολογία: Στη παρούσα έρευνα αξιολογήθηκαν νεαροί αθλητές ερασιτεχνικών ομάδων Ποδοσφαίρου, Μπάσκετ, Βόλλευ και Χάντμπολ σε τρία ειδικά τεστ αξιολόγησης αλτικής ικανότητας. Όλοι οι αθλητές συμμετείχαν εθελοντικά και ύστερα από συνεννόηση με τους προπονητές και την σύμφωνη γραπτή έγκριση των κηδεμόνων τους. Το δείγμα αποτελείται από 29 παιδιά, ηλικίας 9 έως 16 ετών, τα οποία απασχολούνται από τα παραπάνω αθλήματα. Ο μοναδικός   περιορισμός που υπήρξε στη συγκεκριμένη ερευνητική μελέτη ήταν πρόσφατος τραυματισμός στα κάτω άκρα (<6 μήνες). Όλοι οι αθλητές/τριες ακολούθησαν κατά σειρά το παρακάτω πρόγραμμα αξιολόγησης: α) 10 λεπτά αερόβιο τρέξιμο, β) Single Hop Test (SHT), γ) Crossover Hop Test (COHT), δ) Y-Balance Test , ε) μέτρηση σε Δυναμοδάπεδο και στ) συμπλήρωση του ερωτηματολόγιου πλευρίωσης κάτω άκρου WFQ-R. Η στατιστική ανάλυση των αποτελεσμάτων έγινε με την βοήθεια του προγράμματος IBM SPSS Statistics και ταξινομήθηκαν στο Microsoft XL Αποτελέσματα: Το εργαλείο αξιολόγησης εφαρμόστηκε σε 29 άτομα με μέσο όρο ηλικίας 11 χρονών, με την χαμηλότερη ηλικία να είναι 9 ετών και την μεγαλύτερη να είναι 16 ετών. Το βάρος των εθελοντών είχε μέσο όρο 39.8 κιλά, με το χαμηλότερο βάρος να είναι 27 κιλά ενώ το υψηλότερο να είναι 71 κιλά. Το ύψος των εξεταζόμενων είχε μέσο όρο 147 cm, με το χαμηλότερο ύψος να είναι 130 cm και το υψηλότερο να είναι 170 cm. Στο WFQR βρέθηκε ότι τα 18 άτομα είναι με δεξιά πλευρίωση (ποσοστό της τάξεως του 67%), τα 7 βρέθηκαν με αριστερή πλευρίωση (ποσοστό 26%), ενώ τα 2 από τα 29 είχαν αμφοτερόπλευρη πλευρίωση (δηλαδή χρησιμοποιούν και τα δύο άκρα εξίσου καλά), ποσοστό που αναλογεί στο 7%. Σε γενικές γραμμές η αξιοπιστία ήταν μικρή και το τυπικό λάθος της μέτρησης μεγάλο Συμπεράσματα: Ύστερα από τις μετρήσεις που πραγματοποιήθηκαν στο Y Balance Test, στο Crossover Hop Test και στο Single Hop Test σε νεαρούς αθλητές και αθλήτριες, παρατηρήθηκαν ανησυχητικές για την ακεραιότητα των κάτω άκρων των εθελοντών ανισορροπίες. Τα αποτελέσματα των παραπάνω ειδικών δοκιμασιών έδειξαν πως υπάρχει μεγάλη διαφορά μεταξύ του επικρατέστερου κάτω άκρου και του μη επικρατέστερου. Η εφαρμογή προγραμμάτων νευρομυικής προπόνησης και η αξιολόγηση εκ νέου των αθλητών/τριών είναι απαραίτητη και με μεγαλύτερο δείγμα για την διασφάλιση σταθερών συμπερασμάτων.