Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ ΣΤΗΝ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ ΤΟΥ ΜΑΣΤΟΥ

• Κύριος συγγραφέας: Κουρασμενάκη, Αιμιλία
• Άλλοι συγγραφείς: Κουτσογιάννης, Κωνσταντίνος
• Μορφή: Πτυχιακή Εργασία
• Γλώσσα: Greek
• Έκδοση: Πανεπιστήμιο Πατρών 2020
• Θέματα: Breast Cancer; Hydrotherapy; Aqua therapy; Aqua Lymphatic Therapy; Mastectomy; Καρκίνος Μαστού; Υδροθεραπεία

Εισαγωγή: Ο καρκίνος του μαστού είναι μια αφύσικη κυτταρική ανάπτυξη στην περιοχή του μαστού. Πρόκειται για τον τρίτο πιο συνηθέστερο καρκίνο σε όλο τον κόσμο. Η εξέλιξη της ιατρικής έχει καταφέρει να αυξήσει κατά πολύ το ποσοστό επιβίωσης. Ωστόσο, ένα μεγάλο μέρος των ασθενών αυτών παρουσιάζουν πλήθος επιπλοκών κατά τη διάρκεια αλλά και μετά τη θεραπεία του καρκίνου του μαστού, τα οποία χρήζουν αποκατάσταση από μια εξειδικευμένη διεπιστημονική ομάδα. Η φυσικοθεραπευτική αντιμετώπιση των επιπλοκών κρίνεται απαραίτητη. Συνεπώς, το φυσικοθεραπευτικό πλάνο θα πρέπει να είναι εμπλουτισμένο με μεθόδους εξειδικευμένους και εξατομικευμένους για τις εν λόγω επιπλοκές ενώ ταυτόχρονα να είναι όσο τον δυνατόν πιο αποτελεσματικοί. Σκοπός: Ο σκοπός, λοιπόν, της παρούσας πτυχιακής εργασίας είναι να ερευνήσει αρθρογραφικά εάν το νερό και πιο συγκεκριμένα η υδροθεραπεία βοηθάει στην αντιμετώπιση των επιπλοκών που παρουσιάζουν μετά την θεραπευτική αγωγή ασθενείς με καρκίνου του μαστού. Μεθοδολογία: Τα βασικά εργαλεία της έρευνας θα αποτελέσουν οι 2 μεγάλες βάσεις δεδομένων Pubmed και Google Scholar. Εκεί θα αναζητηθούν ανασκοπήσεις και κλινικές μελέτες οι οποίες θα υποστηρίξουν η θα διαψεύσουν, με τεκμηρίωση, όλες τις παραμέτρους επίδρασης της υδροθεραπείας σε άτομα που βρίσκονται στο στάδιο αποκατάστασης με καρκίνο του μαστού. Συμπεράσματα: Η ανασκόπηση της σύγχρονης αρθρογραφίας έδειξε ότι η υδροθεραπεία αποτελεί μια ασφαλή φυσικοθεραπευτική παρέμβαση. Τα αποτελέσματα των κλινικών μελετών έδειξαν ενθαρρυντικά αποτελέσματα όσων αναφορά την αντιμετώπιση των συμπτωμάτων που εμφανίζονται μετά την θεραπεία του καρκίνου του μαστού. Ωστόσο, τα αποτελέσματα της παρούσας έρευνας αποτελούνται από χαμηλής και μέτριας αξιοπιστίας κλινικές μελέτες γεγονός που απαιτείται η διεξαγωγή πιο αξιόπιστων υδροθεραπευτικών ερευνών.