| Περίληψη: | Εισαγωγή: Η φυσικοθεραπεία αποτελεί μία επιστήμη που σημειώνει χιλιάδες χρόνια παρουσίας κι αφορά τη θεραπεία και τη διαχείριση του ασθενούς μετά από κλινική εξέταση, αξιολόγηση και διάγνωση κάποιας ασθένειας. Τα μέσα που χρησιμοποιούνται κατά τη διάρκεια μίας συνεδρίας-θεραπείας ποικίλλουν ανάλογα με τις ανάγκες του κάθε ασθενούς και χρησιμοποιούνται συνδυαστικά. Ωστόσο, οι δύσκολες συνθήκες και οι αυξημένες απαιτήσεις που αντιμετωπίζουν σε καθημερινή βάση οι φυσικοθεραπευτές οδηγούν σε εργασιακές επιβαρύνσεις. Πιο συγκεκριμένα, υφίστανται μυοσκελετικές διαταραχές, δηλαδή μία κατηγορία -ήπιων ή σοβαρών- προβλημάτων υγείας που αφορά το κινητικό σύστημα και συνοδεύονται από την εκδήλωση πόνου, αιμωδιών, οιδήματος των μαλακών μορίων και περιορισμό της κίνησης των αρθρώσεων. Συχνότερα, προσβάλλεται η ανατομική περιοχή της οσφύος. Επιπλέον, ένας σημαντικός αριθμός φυσικοθεραπευτών μαστίζεται και από διαταραχές της ψυχικής υγείας, καθιστώντας, έτσι, εύθραυστη τη δυναμική κατάσταση εσωτερικής ισορροπίας που επιτρέπει σε ένα άτομο να χρησιμοποιεί τις ικανότητές του αρμονικά και συνδυαστικά με τις αξίες της κοινωνίας. Οι επικρατέστερες διαταραχές είναι η εκδήλωση του «Συνδρόμου Επαγγελματικής Εξουθένωσης», του εργασιακού άγχους και της μειωμένης επαγγελματικής ικανοποίησης. Εν κατακλείδι, ο φυσικοθεραπευτής ανήκει στους εργαζόμενους εκείνους που μαστίζονται από τις αντίξοες συνθήκες και ανάγκες της εργασίας, που ζημιώνουν τόσο τη σωματική όσο και τη ψυχική του υγεία και κατ’ επέκταση την επαγγελματική του απόδοση.
Σκοπός: Η παρούσα πτυχιακή εργασία έχει σκοπό την περιγραφή των εργασιακών επιβαρύνσεων των φυσικοθεραπευτών σε ένα ολιστικό πλαίσιο προσέγγισης. Με τον τρόπο αυτό θα υπογραμμιστούν σημεία, που τόσο οι κλινικοί φυσικοθεραπευτές όσο και οι φοιτητές θα πρέπει να γνωρίζουν για την καλύτερη κατανόηση των εργασιακών επιπτώσεων στους ίδιους.
Μεθοδολογία: Για την εκπόνηση της παρούσας εργασίας χρησιμοποιήθηκαν οι ηλεκτρονικές πλατφόρμες PubMed, Google Scholar και ΜEDLINE, για την αναζήτηση ερευνών και ανασκοπήσεων σχετικά με τις επιβαρύνσεις στις οποίες υπόκεινται οι φυσικοθεραπευτές κατά τη διάρκεια της εργασίας τους. Συν τοις άλλοις, θα χρησιμοποιηθούν αποσπάσματα από σχετικά βιβλία. Τέλος, το περιεχόμενο της πτυχιακής εργασίας θα βασιστεί σε έγκυρες πηγές των τελευταίων χρόνων.
Συμπεράσματα: Οι φυσικοθεραπευτές μαστίζονται πολύπλευρα από επιβαρύνσεις που οφείλονται στην εργασίας τους. Οι συνθήκες και οι απαιτήσεις εργασίας, σε συνδυασμό με τον χώρο όπου κινούνται, κρίνονται υπαίτιες για σωρεία σωματικών τραυματισμών, καθώς και ψυχικών διαταραχών. Σωματικά ο επιπολασμός είναι μεγαλύτερος για τον τραυματισμό της οσφύος, κι έπειτα του αυχένα, της ωμικής ζώνης, του αγκώνα και της άκρας χείρας. Λιγότερα συχνά φαίνεται να επιβαρύνονται τα κάτω άκρα. Ωστόσο, οι ψυχικές διαταραχές που εμφανίζονται κυρίως στους εν λόγω επαγγελματίες είναι το σύνδρομο επαγγελματικής εξουθένωσης, το εργασιακό άγχος και η μειωμένη επαγγελματική ικανοποίηση. Έτσι, κρίνεται αναγκαία, αρχικά, η εστίαση στις γενεσιουργές αιτίες όλων αυτών των επιβαρύνσεων, ώστε με περαιτέρω έρευνα να ληφθούν, όσο είναι δυνατό, μέτρα αντιμετώπισής τους.
|
|---|
