ΒΟΥΒΩΝΙΚΟ ΑΛΓΟΣ ΣΕ ΑΘΛΗΤΕΣ. Η ΦΥΣΙΚΟΘΕΡΑΠΕΙΑ ΣΤΗ ΣΥΝΤΗΡΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΜΕΤΕΓΧΕΙΡΗΤΙΚΗ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ

Οι τραυματισμοί στην βουβωνικοί περιοχή αποτελούν συχνό φαινόμενο σε αθλητές ειδικά όταν τα αθλήματά τους περιλαμβάνουν τρέξιμο, ταχείες όσο και κανονικές εναλλαγές κατεύθυνσης με στροφή του κορμού, κλοτσιές, άλματα και τάκλιν όπως, το ποδόσφαιρο, η καλαθοσφαίριση, ο στίβος, το τένις και το χόκεϋ επ...

Πλήρης περιγραφή

Λεπτομέρειες βιβλιογραφικής εγγραφής
Κύριος συγγραφέας: Παππάς, Δημήτριος
Άλλοι συγγραφείς: Τσέπης, Ηλίας
Μορφή: Πτυχιακή Εργασία
Γλώσσα:Greek
Έκδοση: Πανεπιστήμιο Πατρών 2022
Θέματα:
Διαθέσιμο Online:https://nemertes.library.upatras.gr/handle/10889/22247
Περιγραφή
Περίληψη:Οι τραυματισμοί στην βουβωνικοί περιοχή αποτελούν συχνό φαινόμενο σε αθλητές ειδικά όταν τα αθλήματά τους περιλαμβάνουν τρέξιμο, ταχείες όσο και κανονικές εναλλαγές κατεύθυνσης με στροφή του κορμού, κλοτσιές, άλματα και τάκλιν όπως, το ποδόσφαιρο, η καλαθοσφαίριση, ο στίβος, το τένις και το χόκεϋ επί πάγου. Σύμφωνα με την βιβλιογραφία ο πόνος είναι μεταξύ 0.5-6,2% συνολικά σε όλα τα αθλήματα και πιο συχνός στο ποδόσφαιρο και το χόκεϊ επί πάγου. Στο σύνολο των αθλημάτων και όλων των πιθανών αιτίων βουβωνικού άλγους το ποσοστό κυμαίνεται από 5-7% με αυτό των κοιλιακών-προσαγωγών να ανέρχεται στα 2,5-3%. Χαρακτηριστικό κλινικό εύρημα όλων των παθολογιών είναι το αδύναμο οπίσθιο βουβωνικό τοίχωμα όπου μπορεί να συνοδεύεται από υπερτροφία του ορθού και του έξω λοξού κοιλιακού μυός, σκλήρυνση της θήκης του ορθού ή συμπίεση των νεύρων της περιοχής. Οι αθλητές που το εμφανίζουν κατά κόρον είναι άνδρες μέσης ηλικίας κάτι στο οποίο συμβάλει και η διαφορετική ανατομία μεταξύ των φύλων. Οι αιτίες δημιουργίας του άλγους μπορεί να είναι από μυοτενόντιες μέχρι και νευρολογικές. Σαν επιβαρυντικός παράγοντας για πρόκληση μπορεί να θεωρηθεί, τα ανισοσκελή κάτω άκρα πάνω από 5 χιλιοστά η μυϊκή ανισορροπία, το μειωμένο εύρος κίνησης των κινήσεων του ισχίου και η οστεοχονδρίτιδα. Χρήσιμες για την διάγνωση του αποφάνθηκαν ορισμένες ειδικές δοκιμασίες ανίχνευσης πόνου και αναπαραγωγής συμπτωμάτων, όπως και η χρήση μαγνητικής τομογραφίας και υπερήχων, εργαλεία μη επεμβατικά και χωρίς ακτινοβολία με υψηλά ποσοστά ακρίβειας και ανίχνευσης οποιαδήποτε αιτίας πόνου. Βοηθητικά είναι και το σπινθηρογράφημα και οι ακτινογραφίες- αξονικές τομογραφίες αλλά χρησιμοποιούν ακτινοβολία. Στόχος της παρούσας πτυχιακής είναι να διευκρινιστεί και αποσαφηνιστεί το σύνδρομο συνολικά λόγω της μεγάλης πολυπλοκότητας του και της έλλειψης ομοφωνίας από τους ερευνητές ως προς την διάγνωση, την παθοφυσιολογία και την διαχείριση του, καθώς και να παρουσιαστεί ολιστικά ο συντηρητικός και μετεγχειρητικός τρόπος αντιμετώπισης μέσω φυσικοθεραπευτικών προσεγγίσεων (π.χ. manual therapy) και ασκήσεων ενδυνάμωσης. Αναφέρεται ακόμη εκτενέστερα η ανατομία και η φυσιολογία-παθοφυσιολογία της βουβωνικής, κοιλιακής περιοχής όπως επιγραμματικά και η χειρουργικές τεχνικές θεραπείας. Η αρθογραφική αναζήτηση έγινε στις βάσεις δεδομένων: PubMed, NCBI, Google Scholar, Scopus με κάποιες από τις λέξεις κλειδιά : Groin pain in athletes, Sports hernia, Athletic Pubalgia, Conservative therapy in groin pain, Osteitis Pubis, Inguinal hernia in athletes, Surgical treatment in groin pain, Postoperative physiotherapy for sports hernia, Core stability exercise.