Προσθήκες στον αμφιβληστροειδή: μια νέα μέθοδος για τη θεραπεία της τύφλωσης

• Κύριοι συγγραφείς: Μπάμπη, Ελισσάβετ Α.Μ. 647, Τούντα, Ευφροσύνη Α.Μ. 652
• Άλλοι συγγραφείς: Θανόπουλος, Ιωάννης
• Μορφή: Πτυχιακή Εργασία
• Γλώσσα: Greek
• Έκδοση: ΤΕΙ ΔΥΤΙΚΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ 2016
• Θέματα: Ανατομία οφθαλμού; Οραση; Τύφλωση; Αμφιβληστροειδικά εμφυτεύματα

Όλοι μας σχεδόν θεωρούμε την αίσθηση της όρασης δεδομένη, λίγοι είναι αυτοί που θα μπορούν να αντιληφθούν το πόσο ανεκτίμητη είναι. Μέσα από την όραση αντιλαμβανόμαστε κινήσεις, υπολογίζουμε αποστάσεις, διαφοροποιούμε χρώματα, βιώνουμε τη μέρα και τη νύχτα, ξεχωρίζουμε τη μορφή αντικειμένων και προσώπων. Θεωρείται η ευγενέστερη των αισθήσεών μας. Τις περισσότερες φορές η λειτουργία του οφθαλμού μας προσομοιάζεται με φωτογραφική μηχανή όπου πάνω στο φωτοευαίσθητο φιλμ το φως πρέπει να εστιάσει και αφού πρώτα πραγματοποιηθούν χημικές μεταβολές η εικόνα να αποτυπωθεί. Στην πραγματικότητα όμως δεν είναι μια τόσο απλή διαδικασία. Η όραση συσχετίζεται με τις κινήσεις του ατόμου στο χώρο με τα ερεθίσματα και με τις αλλαγές του περιβάλλοντος και αναπτύσσεται σταδιακά. Χαρακτηριστικό ότι η όραση δεν είναι μια απλή διαδικασία είναι και τα ποσοστά τυφλών παγκοσμίως όπου και από την έρευνα των Pascolini και Mariotti στα πλαίσια του Vision 2020 για το έτος 2010 υπολογίστηκε ότι περίπου 285 εκατομμύρια άνθρωποι συγκαταλέγονται στην λίστα των ατόμων με προβλήματα όρασης εκ των οποίων τα 39 εκατομμύρια ήταν τυφλοί. Επομένως και η δική μας πτυχιακή εργασία βασίζεται στην τύφλωση και πιο συγκεκριμένα στη θεραπεία της με την βοήθεια προσθηκών στον αμφιβληστροειδή με νέες υποσχόμενες μεθόδους. Πιο αναλυτικά ξεκινάμε αναλύοντας τη βασική ανατομία του οφθαλμού. Συνεχίζουμε με την εισαγωγή στην όραση ώστε να γίνει μια μικρή ανακεφαλαίωση στο σύστημα της όρασης. Στο τρίτο κεφάλαιο γίνεται λόγος για την απώλεια της όρασης και πιο συγκεκριμένα για τα αίτια που μπορούν να οδηγήσουν στην απώλεια αυτής. Και στο τέταρτο και τελευταίο κεφάλαιο της πτυχιακής εργασίας γίνεται λόγος για τις μεθόδους θεραπείας της, αναφέροντας ως θεραπεία τη μέθοδο της τρισδιάστατης εκτύπωσης, τη χρήση των αμφιβληστροειδικών εμφυτευμάτων καθώς και ενέσιμες θεραπείες. Εν κατακλείδι τα αποτελέσματα των μεθόδων αυτών σαφώς και αποδεικνύονται ενθαρρυντικά καθώς και ήδη υπάρχουν επιτυχημένες έρευνες, ωστόσο όμως το μέλλον είναι αυτό όπου και θα καθορίσει και θα αποφανθεί για την έγκριση-ή μη- των συγκεκριμένων αυτών μεθόδων.