Μελέτη της ικανότητας φλοιών ρυζιού και τσοφλιών καρυδιού για ακινητοποίηση ενεργού ιλύος και απομάκρυνση χρωστικών : σύγκριση με αντίστοιχα εμπορικά προϊόντα

• Κύριος συγγραφέας: Πούρνος, Επαμεινώνδας
• Άλλοι συγγραφείς: Καραπαναγιώτη, Χρυσή -Κασσιανή
• Μορφή: Thesis
• Γλώσσα: Greek
• Έκδοση: 2022
• Θέματα: Βιοφίλμ; Βιοϋλικά; Μικροοργανισμοί; Χρωστικές ουσίες; Ροφητική ικανότητα; Φασματοφωτόμετρο; Biofilm; Biomaterials; Microorganisms; Dyes; Sorptive capacity; Spectrophotometer; 628.16

Η παραγωγή και αποτέφρωση πλαστικού συμβάλλει στην κλιματική αλλαγή, με την έκλυση CO 2 που επηρεάζει το φυσικό του κύκλο. Ως αποτέλεσμα οι καύσωνες και οι μεγάλοι περίοδοι ξηρασίας να απειλούν τους υδάτινους μας πόρους παγκοσμίως. Το μεγαλύτερο ποσοστό του νερού που καταναλίσκεται για τις αστικές και βιομηχανικές δραστηριότητες καταλήγει στην αποχέτευση. Γεγονός που επιτάσσει απαραίτητη, την αναφορά μας στα στάδια επεξεργασίας των υγρών αποβλήτων. Στη παρούσα εργασία εργαστήκαμε σε Τυπική Δεξαμενή Αερισμού (Εγκατάσταση Επεξεργασία Λυμάτων, (Ε.Ε.Λ.) Ζαχάρως), για την ακινητοποίηση της ενεργούς ιλύος σε εναλλακτικά υλικά όπως οι φλοιοί ρυζιού και τα τσόφλια καρυδιού. Η επεξεργασία των υγρών αποβλήτων με τη μέθοδο της προσκολλημένης βιομάζας, βασίζεται στο γεγονός ότι, οι μικροοργανισμοί οι οποίοι οξειδώνουν την οργανική ύλη των υγρών αποβλήτων είναι προσκολλημένοι σε ένα αδρανές υλικό, κυρίως πλαστικό. Δείγματα από τσόφλια καρυδιών, φλοιοί από τούς κόκκους ρυζιού, μαζί με ένα πρότυπο δείγμα πολυβυνιλικής αλκοόλης (PVA) αρχικά βυθίστηκαν στην Ε.Ε.Λ Ζαχάρως, για να μελετηθεί αν μπορούν να αποτελέσουν αδρανές υλικό για τη δημιουργία βιοϋμένα. Με το χρόνο αυξανόταν η μάζα τους ώσπου σε χρονικό διάστημα 20 ημερών παρατηρήθηκε η σταθεροποίησή της μεταβολής της μάζας. Τα δείγματα μεταφέρθηκαν στο εργαστήριο για τη μελέτη της ικανότητάς τους (των αρχικών δειγμάτων υλικών και των τελικών των βιοφίλμ τους) να απομακρύνουν χρωστικές από την υδατική φάση σε ασυνεχείς αντιδραστήρες με τη χρήση φασματοφωτόμετρου. Αρχικά παρασκευάστηκαν διαλύματα των χρωστικών, Ροζ Βεγγάλης και Μπλε του Μεθυλενίου. Κατόπιν παρασκευάσθηκαν τα δείγματα σε φιαλίδια συγκεκριμένης ποσότητας χρωστικής, κάποια με στερεό (υλικά με ή χωρίς μικροοργανισμούς) και κάποια χωρίς στερεό, που αποτέλεσαν τα τυφλά δείγματα για την υπό εξέταση χρωστική. Με τη λήψη μετρήσεων σε συγκεκριμένα χρονικά διαστήματα των δειγμάτων στο φασματοφωτόμετρο, παρατηρήθηκε κάποια χρονική στιγμή να μην μεταβάλλεται άλλο η τιμή της συγκέντρωσης (abs). Από τα διαγράμματα απεικόνισης abs/χρόνος, qe/χρόνος για κάθε χρωστική, που κατασκευάστηκαν, καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι για τα δείγματα με χρωστική Μπλε του Μεθυλενίου, με το πέρας 136 ωρών αυτά με στερεό φλοιούς ρυζιού χωρίς μικροοργανισμούς, κατείχαν τη μεγαλύτερη και πιο ικανοποιητική ρόφηση, με μια σχετική απομάκρυνση στα 4,1-4,6 mg/g. Τα δείγματα με χρωστική Ροζ Βεγγάλης, με το πέρας 354 ωρών παρατηρούμαι μια σχετικά ικανοποιητική απορρόφηση μόνο στα δείγματα με στερεό βιοφíλμ ακινητοποιημένο πάνω σε PVA. Η απομάκρυνση της χρωστικής ανά μονάδα μάζας στερεού είναι 2,7-3,0 mg/g.