Κατασκευή πολυμερικών πλακών με τη μέθοδο ενσωμάτωσης ηλεκτρικών θερμαντικών στοιχείων και τοπογραφική μελέτη της κατανομής της θερμοκρασίας καθώς και θερμική ανάλυση δοκιμίων από την πολυμερική πλάκα

Οι εποξειδικές ρητίνες είναι θερμοσκληρυνόμενα συνθετικά πολυμερή. Κατά τη διάρκεια της σκλήρυνσης, ανάλογα με τη σύνθεσή τους, αντιδρούν με μια χημικά ενεργή ένωση, όπως ένας καταλύτης ή ένας παράγοντας σκλήρυνσης, οδηγώντας στο σχηματισμό ενός δικτύου σταυροδεσμών. Οι σταυροδεσμοί εισάγουν περιορι...

Πλήρης περιγραφή

Λεπτομέρειες βιβλιογραφικής εγγραφής
Κύριος συγγραφέας: Hoxha, Dorela
Άλλοι συγγραφείς: Χότζα, Ντορέλα
Γλώσσα:Greek
Έκδοση: 2022
Θέματα:
Διαθέσιμο Online:https://nemertes.library.upatras.gr/handle/10889/23370
id nemertes-10889-23370
record_format dspace
institution UPatras
collection Nemertes
language Greek
topic Μέθοδος πολυμερισμού
Ενσωματωμένα ηλεκτρικά στοιχεία
Θερμική ανάλυση
Φαινόμενο Joule
Curing method
Integrated electric elements
Thermal behavior
Joule effect
spellingShingle Μέθοδος πολυμερισμού
Ενσωματωμένα ηλεκτρικά στοιχεία
Θερμική ανάλυση
Φαινόμενο Joule
Curing method
Integrated electric elements
Thermal behavior
Joule effect
Hoxha, Dorela
Κατασκευή πολυμερικών πλακών με τη μέθοδο ενσωμάτωσης ηλεκτρικών θερμαντικών στοιχείων και τοπογραφική μελέτη της κατανομής της θερμοκρασίας καθώς και θερμική ανάλυση δοκιμίων από την πολυμερική πλάκα
description Οι εποξειδικές ρητίνες είναι θερμοσκληρυνόμενα συνθετικά πολυμερή. Κατά τη διάρκεια της σκλήρυνσης, ανάλογα με τη σύνθεσή τους, αντιδρούν με μια χημικά ενεργή ένωση, όπως ένας καταλύτης ή ένας παράγοντας σκλήρυνσης, οδηγώντας στο σχηματισμό ενός δικτύου σταυροδεσμών. Οι σταυροδεσμοί εισάγουν περιορισμούς στις μοριακές κινήσεις, αλλάζοντας έτσι τη φύση της εποξειδικής ρητίνης από αυτήν του ιξώδους υγρού σε ένα σκληρό και δύσκαμπτο στερεό με υψηλή αντοχή, δυσκαμψία και πρόσφυση. Η σκλήρυνση μπορεί να πραγματοποιηθεί είτε σε θερμοκρασία δωματίου είτε σε υψηλότερη θερμοκρασία με την εφαρμογή θερμότητας από εξωτερική πηγή ή άλλων εξωτερικών πηγών ενέργειας, όπως η υπεριώδης ακτινοβολία ή η ακτινοβολία δέσμης ηλεκτρονίων. Τα σημαντικότερα πλεονεκτήματα των εποξειδικών ρητινών είναι η πολύ καλή χημική αντοχή, η εύκολη επεξεργασία, η καλή πρόσφυση, η υψηλή μηχανική αντοχή, το εξαιρετικό ιξώδες και ο χαμηλός βαθμός συρρίκνωσης. Οι βασικές τους ιδιότητες μπορούν να τροποποιηθούν ανάλογα με τις απαιτήσεις της συγκεκριμένης εφαρμογής (ανάμιξη με ένα πρόσθετο της επιλογής μας, χρήση τροποποιητών κ.λπ.), με αποτέλεσμα να υπάρχει ποικιλία εφαρμογών για αυτές. Τα σημαντικά πλεονεκτήματα των εποξειδικών ρητινών έχουν ως αποτέλεσμα τον ταχύ ρυθμό ανάπτυξής τους και την ευρεία χρήση τους. Έτσι, μια από τις πιο συνηθισμένες εφαρμογές τους είναι η χρήση τους ως μήτρες για την κατασκευή σύνθετων υλικών, ενώ μια άλλη σημαντική εφαρμογή είναι η χρήση τους ως συγκολλητικές ουσίες. Τα σύνθετα υλικά πολυμερικής μήτρας κυριαρχούν πλέον σε διάφορους τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας, και εκτείνονται από δομικές έως βιοϊατρικές εφαρμογές. Ο σημαντικότερος παράγοντας για την επίτευξη των παραπάνω χαρακτηριστικών των εποξειδικών ρητινών είναι η προαναφερθείσα διαδικασία σκλήρυνσης, η οποία, με τη σειρά της, εξαρτάται, μεταξύ άλλων, από τον τύπο του σκληρυντή, τον επιταχυντή, τον λόγο του βάρους της ρητίνης προς το βάρος του σκληρυντή και το εφαρμοζόμενο προφίλ της θερμοκρασίας σκλήρυνσης. Πέραν όλων αυτών, το κόστος αποτελεί την κινητήρια δύναμη για την επιλογή μιας συγκεκριμένης μεθόδου σκλήρυνσης. Υπάρχουν διάφορες μέθοδοι θέρμανσης που χρησιμοποιούνται για την επιτάχυνση της διαδικασίας σκλήρυνσης των εποξειδικών υλικών, καθεμία από τις οποίες έχει τα δικά της πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα, επειδή εισάγουν διαφορετικούς ρυθμούς αντίδρασης πολυμερισμού και διαφορετικές διαδρομές αντίδρασης, με αποτέλεσμα διαφορετικές δομές πολυμερικών δικτύων, ενώ το τελικό προϊόν, ανάλογα με τη χρησιμοποιούμενη μέθοδο σκλήρυνσης, έχει διαφορετικές φυσικές ιδιότητες (όπως η πυκνότητα), μηχανικές ιδιότητες (όπως η αντοχή και το μέτρο ελαστικότητας) και θερμικές ιδιότητες (όπως ο συντελεστής θερμικής διαστολής και η θερμοκρασία υαλώδους μετάπτωσης) σε σύγκριση με εκείνα των συμβατικών θερμικά επεξεργασμένων δειγμάτων. Για παράδειγμα, οι φούρνοι που χρησιμοποιούνται στη συμβατική θερμική επεξεργασία μπορούν να αυξήσουν τον ρυθμό σκλήρυνσης των εποξειδικών ρητινών- ωστόσο, είναι ακριβοί και μπορεί να καταλαμβάνουν πολύ χώρο σε ένα εργοστάσιο, ενώ απαιτούν επίσης μεγάλα ποσά ενέργειας, ανθρώπινου δυναμικού και χρόνου. Οι εφαρμογές σκλήρυνσης με υπεριώδη ακτινοβολία, που χρησιμοποιούνται ευρέως στις βιομηχανίες ηλεκτρονικών ειδών, επικαλύψεων και αυτοκινήτων, παρουσιάζουν πλεονεκτήματα όπως υψηλοί ρυθμοί αντίδρασης, καλή πρόσφυση, σκλήρυνση σε θερμοκρασίες περιβάλλοντος και χαμηλή κατανάλωση ενέργειας. Ωστόσο, η μέθοδος αυτή είναι προβληματική, διότι δεν παρέχει ομοιόμορφα κατανεμημένη ή ελεγχόμενη θερμότητα, με αποτέλεσμα την υπερθέρμανση ορισμένων τμημάτων του εποξειδικού υλικού και συνεπώς τη δημιουργία ανεπιθύμητων τοπικών ατελειών στα πολυμερή προϊόντα. Συνοψίζοντας, υπάρχουν πολλές διαφορετικές επιλογές για τη σκλήρυνση εποξειδικών ρητινών, συμπεριλαμβανομένων των φούρνων καθώς και της ακτινοβολίας UV ή/και δέσμης ηλεκτρονίων, και των αυτόκλειστων. Το κοινό χαρακτηριστικό όλων των προαναφερθέντων μεθόδων σκλήρυνσης είναι η θερμότητα, η οποία παράγεται κατά την εξώθερμη αντίδραση πολυμερισμού ή/και εφαρμόζεται από μια εξωτερική πηγή ενέργειας. Η θερμότητα είναι καθοριστικής σημασίας διότι επηρεάζει το ιξώδες του εποξειδικού υλικού, ενώ ταυτόχρονα επιταχύνει τους χρόνους αντίδρασης. Επιπλέον, η θερμότητα που παράγεται κατά την εξώθερμη αντίδραση πολυμερισμού εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το πάχος του εποξειδικού στρώματος. Όσο παχύτερο είναι το εποξειδικό στρώμα, τόσο περισσότερη θερμότητα συγκρατείται από το εποξειδικό και τόσο ταχύτερη είναι η αντίδραση πολυμερισμού. Αντιθέτως, όσο λεπτότερο είναι το εποξειδικό στρώμα, τόσο μικρότερη είναι η επίδραση της παραγόμενης θερμότητας και τόσο πιο αργή είναι η αντίδραση σκλήρυνσης. Συνεπώς, ο έλεγχος της θερμότητας κατά τον εποξειδικό πολυμερισμό είναι καίριας σημασίας. Ένα άλλο σημαντικό κοινό χαρακτηριστικό όλων αυτών των μεθόδων σκλήρυνσης είναι ότι η θερμότητα παρέχεται στη ρητίνη μέσω μιας εξωτερικής πηγής ενέργειας. Στην παρούσα έρευνα, εξετάσαμε τη χρήση μιας εσωτερικής πηγής ενέργειας που αποτελείται από ανθεκτικά σύρματα ενσωματωμένα σε εποξειδικές ρητίνες και τη συγκρίναμε με εποξειδικές ρητίνες που έχουν σκληρυνθεί με τη χρήση συμβατικής θερμικής επεξεργασίας με θέρμανση σε φούρνο. Παρόμοια τεχνική έχει εφαρμοστεί από άλλους ερευνητές, όπου η σκλήρυνση σύνθετων πλακών πολυμερών ενισχυμένων με ίνες άνθρακα επιτεύχθηκε μέσω της άμεσης εφαρμογής ηλεκτρικού ρεύματος που διέρχεται από τις ίνες άνθρακα. Η τεχνική αυτή έχει αναφερθεί στη βιβλιογραφία με διάφορες λέξεις-κλειδιά και μορφές έκφρασης, αλλά συνηθέστερα αποκαλείται θέρμανση Joule, ακολουθούμενη από θέρμανση αντίστασης ή ωμική θέρμανση. Έχουν επίσης χρησιμοποιηθεί εκφράσεις όπως η ενσωματωμένη θέρμανση και η ηλεκτρική θέρμανση/σκλήρυνση με αυτοαντίσταση (SRE). Η παρούσα εργασία διερευνά έναν καινοτόμο τύπο πολυμερισμού για τα θερμοσκληρυνόμενα υλικά σε αντίθεση με την παραδοσιακή μέθοδο του πολυμερισμού σε φούρνο. Για το σκοπό αυτό, δύο σύρματα από Kanthal ενσωματώθηκαν σε μια πλάκα ρητίνης, ενώ στο σύστημα παρέχεται συνεχές ρεύμα για διαφορετικές χρονικές περιόδους. Μετρήθηκε η μεταβολή του μέτρου αποθήκευσης συναρτήσει της θέσης και του χρόνου πολυμερισμού με σκοπό την σε βάθος διερεύνηση της μεθόδου. Με βάση τα δεδομένα της διεθνούς βιβλιογραφίας, δεν υπάρχει παρόμοια μελέτη που να συνδέεται με τον πολυμερισμό καθαρών ρητινών και την εις βάθος διερεύνηση του φαινομένου με βάση την μεταβολή της δυναμικής συμπεριφοράς του πολυμερούς συναρτήσει της θέσης και του χρόνου. Από την παρούσα μελέτη προέκυψαν σημαντικά συμπεράσματα για την βελτίωση της μεθόδου, ενώ παράλληλα επιτεύχθηκε σημαντική μείωση τους κόστους πολυμερισμού του πολυμερούς σε σχέση με την παραδοσιακή μέθοδο.
author2 Χότζα, Ντορέλα
author_facet Χότζα, Ντορέλα
Hoxha, Dorela
author Hoxha, Dorela
author_sort Hoxha, Dorela
title Κατασκευή πολυμερικών πλακών με τη μέθοδο ενσωμάτωσης ηλεκτρικών θερμαντικών στοιχείων και τοπογραφική μελέτη της κατανομής της θερμοκρασίας καθώς και θερμική ανάλυση δοκιμίων από την πολυμερική πλάκα
title_short Κατασκευή πολυμερικών πλακών με τη μέθοδο ενσωμάτωσης ηλεκτρικών θερμαντικών στοιχείων και τοπογραφική μελέτη της κατανομής της θερμοκρασίας καθώς και θερμική ανάλυση δοκιμίων από την πολυμερική πλάκα
title_full Κατασκευή πολυμερικών πλακών με τη μέθοδο ενσωμάτωσης ηλεκτρικών θερμαντικών στοιχείων και τοπογραφική μελέτη της κατανομής της θερμοκρασίας καθώς και θερμική ανάλυση δοκιμίων από την πολυμερική πλάκα
title_fullStr Κατασκευή πολυμερικών πλακών με τη μέθοδο ενσωμάτωσης ηλεκτρικών θερμαντικών στοιχείων και τοπογραφική μελέτη της κατανομής της θερμοκρασίας καθώς και θερμική ανάλυση δοκιμίων από την πολυμερική πλάκα
title_full_unstemmed Κατασκευή πολυμερικών πλακών με τη μέθοδο ενσωμάτωσης ηλεκτρικών θερμαντικών στοιχείων και τοπογραφική μελέτη της κατανομής της θερμοκρασίας καθώς και θερμική ανάλυση δοκιμίων από την πολυμερική πλάκα
title_sort κατασκευή πολυμερικών πλακών με τη μέθοδο ενσωμάτωσης ηλεκτρικών θερμαντικών στοιχείων και τοπογραφική μελέτη της κατανομής της θερμοκρασίας καθώς και θερμική ανάλυση δοκιμίων από την πολυμερική πλάκα
publishDate 2022
url https://nemertes.library.upatras.gr/handle/10889/23370
work_keys_str_mv AT hoxhadorela kataskeuēpolymerikōnplakōnmetēmethodoensōmatōsēsēlektrikōnthermantikōnstoicheiōnkaitopographikēmeletētēskatanomēstēsthermokrasiaskathōskaithermikēanalysēdokimiōnapotēnpolymerikēplaka
AT hoxhadorela thermalanddynamicbehaviorofepoxypolymersmanufacturedbymeansofintegratedelectricheatingelementswithsimultaneoustemperaturedistributionmonitoring
_version_ 1771297315095576576
spelling nemertes-10889-233702022-10-13T03:36:06Z Κατασκευή πολυμερικών πλακών με τη μέθοδο ενσωμάτωσης ηλεκτρικών θερμαντικών στοιχείων και τοπογραφική μελέτη της κατανομής της θερμοκρασίας καθώς και θερμική ανάλυση δοκιμίων από την πολυμερική πλάκα Thermal and dynamic behavior of epoxy polymers manufactured by means of integrated electric heating elements with simultaneous temperature distribution monitoring Hoxha, Dorela Χότζα, Ντορέλα Μέθοδος πολυμερισμού Ενσωματωμένα ηλεκτρικά στοιχεία Θερμική ανάλυση Φαινόμενο Joule Curing method Integrated electric elements Thermal behavior Joule effect Οι εποξειδικές ρητίνες είναι θερμοσκληρυνόμενα συνθετικά πολυμερή. Κατά τη διάρκεια της σκλήρυνσης, ανάλογα με τη σύνθεσή τους, αντιδρούν με μια χημικά ενεργή ένωση, όπως ένας καταλύτης ή ένας παράγοντας σκλήρυνσης, οδηγώντας στο σχηματισμό ενός δικτύου σταυροδεσμών. Οι σταυροδεσμοί εισάγουν περιορισμούς στις μοριακές κινήσεις, αλλάζοντας έτσι τη φύση της εποξειδικής ρητίνης από αυτήν του ιξώδους υγρού σε ένα σκληρό και δύσκαμπτο στερεό με υψηλή αντοχή, δυσκαμψία και πρόσφυση. Η σκλήρυνση μπορεί να πραγματοποιηθεί είτε σε θερμοκρασία δωματίου είτε σε υψηλότερη θερμοκρασία με την εφαρμογή θερμότητας από εξωτερική πηγή ή άλλων εξωτερικών πηγών ενέργειας, όπως η υπεριώδης ακτινοβολία ή η ακτινοβολία δέσμης ηλεκτρονίων. Τα σημαντικότερα πλεονεκτήματα των εποξειδικών ρητινών είναι η πολύ καλή χημική αντοχή, η εύκολη επεξεργασία, η καλή πρόσφυση, η υψηλή μηχανική αντοχή, το εξαιρετικό ιξώδες και ο χαμηλός βαθμός συρρίκνωσης. Οι βασικές τους ιδιότητες μπορούν να τροποποιηθούν ανάλογα με τις απαιτήσεις της συγκεκριμένης εφαρμογής (ανάμιξη με ένα πρόσθετο της επιλογής μας, χρήση τροποποιητών κ.λπ.), με αποτέλεσμα να υπάρχει ποικιλία εφαρμογών για αυτές. Τα σημαντικά πλεονεκτήματα των εποξειδικών ρητινών έχουν ως αποτέλεσμα τον ταχύ ρυθμό ανάπτυξής τους και την ευρεία χρήση τους. Έτσι, μια από τις πιο συνηθισμένες εφαρμογές τους είναι η χρήση τους ως μήτρες για την κατασκευή σύνθετων υλικών, ενώ μια άλλη σημαντική εφαρμογή είναι η χρήση τους ως συγκολλητικές ουσίες. Τα σύνθετα υλικά πολυμερικής μήτρας κυριαρχούν πλέον σε διάφορους τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας, και εκτείνονται από δομικές έως βιοϊατρικές εφαρμογές. Ο σημαντικότερος παράγοντας για την επίτευξη των παραπάνω χαρακτηριστικών των εποξειδικών ρητινών είναι η προαναφερθείσα διαδικασία σκλήρυνσης, η οποία, με τη σειρά της, εξαρτάται, μεταξύ άλλων, από τον τύπο του σκληρυντή, τον επιταχυντή, τον λόγο του βάρους της ρητίνης προς το βάρος του σκληρυντή και το εφαρμοζόμενο προφίλ της θερμοκρασίας σκλήρυνσης. Πέραν όλων αυτών, το κόστος αποτελεί την κινητήρια δύναμη για την επιλογή μιας συγκεκριμένης μεθόδου σκλήρυνσης. Υπάρχουν διάφορες μέθοδοι θέρμανσης που χρησιμοποιούνται για την επιτάχυνση της διαδικασίας σκλήρυνσης των εποξειδικών υλικών, καθεμία από τις οποίες έχει τα δικά της πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα, επειδή εισάγουν διαφορετικούς ρυθμούς αντίδρασης πολυμερισμού και διαφορετικές διαδρομές αντίδρασης, με αποτέλεσμα διαφορετικές δομές πολυμερικών δικτύων, ενώ το τελικό προϊόν, ανάλογα με τη χρησιμοποιούμενη μέθοδο σκλήρυνσης, έχει διαφορετικές φυσικές ιδιότητες (όπως η πυκνότητα), μηχανικές ιδιότητες (όπως η αντοχή και το μέτρο ελαστικότητας) και θερμικές ιδιότητες (όπως ο συντελεστής θερμικής διαστολής και η θερμοκρασία υαλώδους μετάπτωσης) σε σύγκριση με εκείνα των συμβατικών θερμικά επεξεργασμένων δειγμάτων. Για παράδειγμα, οι φούρνοι που χρησιμοποιούνται στη συμβατική θερμική επεξεργασία μπορούν να αυξήσουν τον ρυθμό σκλήρυνσης των εποξειδικών ρητινών- ωστόσο, είναι ακριβοί και μπορεί να καταλαμβάνουν πολύ χώρο σε ένα εργοστάσιο, ενώ απαιτούν επίσης μεγάλα ποσά ενέργειας, ανθρώπινου δυναμικού και χρόνου. Οι εφαρμογές σκλήρυνσης με υπεριώδη ακτινοβολία, που χρησιμοποιούνται ευρέως στις βιομηχανίες ηλεκτρονικών ειδών, επικαλύψεων και αυτοκινήτων, παρουσιάζουν πλεονεκτήματα όπως υψηλοί ρυθμοί αντίδρασης, καλή πρόσφυση, σκλήρυνση σε θερμοκρασίες περιβάλλοντος και χαμηλή κατανάλωση ενέργειας. Ωστόσο, η μέθοδος αυτή είναι προβληματική, διότι δεν παρέχει ομοιόμορφα κατανεμημένη ή ελεγχόμενη θερμότητα, με αποτέλεσμα την υπερθέρμανση ορισμένων τμημάτων του εποξειδικού υλικού και συνεπώς τη δημιουργία ανεπιθύμητων τοπικών ατελειών στα πολυμερή προϊόντα. Συνοψίζοντας, υπάρχουν πολλές διαφορετικές επιλογές για τη σκλήρυνση εποξειδικών ρητινών, συμπεριλαμβανομένων των φούρνων καθώς και της ακτινοβολίας UV ή/και δέσμης ηλεκτρονίων, και των αυτόκλειστων. Το κοινό χαρακτηριστικό όλων των προαναφερθέντων μεθόδων σκλήρυνσης είναι η θερμότητα, η οποία παράγεται κατά την εξώθερμη αντίδραση πολυμερισμού ή/και εφαρμόζεται από μια εξωτερική πηγή ενέργειας. Η θερμότητα είναι καθοριστικής σημασίας διότι επηρεάζει το ιξώδες του εποξειδικού υλικού, ενώ ταυτόχρονα επιταχύνει τους χρόνους αντίδρασης. Επιπλέον, η θερμότητα που παράγεται κατά την εξώθερμη αντίδραση πολυμερισμού εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το πάχος του εποξειδικού στρώματος. Όσο παχύτερο είναι το εποξειδικό στρώμα, τόσο περισσότερη θερμότητα συγκρατείται από το εποξειδικό και τόσο ταχύτερη είναι η αντίδραση πολυμερισμού. Αντιθέτως, όσο λεπτότερο είναι το εποξειδικό στρώμα, τόσο μικρότερη είναι η επίδραση της παραγόμενης θερμότητας και τόσο πιο αργή είναι η αντίδραση σκλήρυνσης. Συνεπώς, ο έλεγχος της θερμότητας κατά τον εποξειδικό πολυμερισμό είναι καίριας σημασίας. Ένα άλλο σημαντικό κοινό χαρακτηριστικό όλων αυτών των μεθόδων σκλήρυνσης είναι ότι η θερμότητα παρέχεται στη ρητίνη μέσω μιας εξωτερικής πηγής ενέργειας. Στην παρούσα έρευνα, εξετάσαμε τη χρήση μιας εσωτερικής πηγής ενέργειας που αποτελείται από ανθεκτικά σύρματα ενσωματωμένα σε εποξειδικές ρητίνες και τη συγκρίναμε με εποξειδικές ρητίνες που έχουν σκληρυνθεί με τη χρήση συμβατικής θερμικής επεξεργασίας με θέρμανση σε φούρνο. Παρόμοια τεχνική έχει εφαρμοστεί από άλλους ερευνητές, όπου η σκλήρυνση σύνθετων πλακών πολυμερών ενισχυμένων με ίνες άνθρακα επιτεύχθηκε μέσω της άμεσης εφαρμογής ηλεκτρικού ρεύματος που διέρχεται από τις ίνες άνθρακα. Η τεχνική αυτή έχει αναφερθεί στη βιβλιογραφία με διάφορες λέξεις-κλειδιά και μορφές έκφρασης, αλλά συνηθέστερα αποκαλείται θέρμανση Joule, ακολουθούμενη από θέρμανση αντίστασης ή ωμική θέρμανση. Έχουν επίσης χρησιμοποιηθεί εκφράσεις όπως η ενσωματωμένη θέρμανση και η ηλεκτρική θέρμανση/σκλήρυνση με αυτοαντίσταση (SRE). Η παρούσα εργασία διερευνά έναν καινοτόμο τύπο πολυμερισμού για τα θερμοσκληρυνόμενα υλικά σε αντίθεση με την παραδοσιακή μέθοδο του πολυμερισμού σε φούρνο. Για το σκοπό αυτό, δύο σύρματα από Kanthal ενσωματώθηκαν σε μια πλάκα ρητίνης, ενώ στο σύστημα παρέχεται συνεχές ρεύμα για διαφορετικές χρονικές περιόδους. Μετρήθηκε η μεταβολή του μέτρου αποθήκευσης συναρτήσει της θέσης και του χρόνου πολυμερισμού με σκοπό την σε βάθος διερεύνηση της μεθόδου. Με βάση τα δεδομένα της διεθνούς βιβλιογραφίας, δεν υπάρχει παρόμοια μελέτη που να συνδέεται με τον πολυμερισμό καθαρών ρητινών και την εις βάθος διερεύνηση του φαινομένου με βάση την μεταβολή της δυναμικής συμπεριφοράς του πολυμερούς συναρτήσει της θέσης και του χρόνου. Από την παρούσα μελέτη προέκυψαν σημαντικά συμπεράσματα για την βελτίωση της μεθόδου, ενώ παράλληλα επιτεύχθηκε σημαντική μείωση τους κόστους πολυμερισμού του πολυμερούς σε σχέση με την παραδοσιακή μέθοδο. There are several curing heating methods used to accelerate the epoxy curing process, each one of them having its own advantages and disadvantages because they introduce different polymerization reaction rates and different reaction paths, resulting in different polymer network structures, while the final product, depending on the curing method used, has different physical properties (such as density), mechanical properties (such as strength and modulus), and thermal properties (such as the thermal expansion coefficient and the glass transition temperature) compared to those of conventional thermally processed samples For instance, the curing chambers used in conventional thermal processing can increase the rate of curing for epoxy resins; however, they are expensive, and they may take up too much space in a factory while also requiring large amounts of manpower and time. UV curing applications, extensively used in the electronics, coatings, and automotive industries, show advantages such as high reaction rates, good adhesion, curing at ambient temperatures, and low energy consumption. However, this method is problematic because it doesn’t provide evenly distributed or controlled heat, leading to overheating some sections of the epoxy and thus creating unwanted local flaws in the polymeric products. To summarize, there are many different options available for epoxy resin curing including ovens as well as UV and/or electron beam radiation, and autoclaves. The common characteristic of all the curing methods mentioned above is heat, generated during the exothermic polymerization reaction and/or applied by an external energy source. Heat is of crucial importance because it affects the epoxy’s viscosity while, at the same time, it accelerates the reaction times. In addition, the heat generated during the exothermic polymerization reaction greatly depends on the epoxy layer’s thickness. The thicker the epoxy layer, the more the heat retained by the epoxy and the faster the polymerization reaction. On the contrary, the thinner the epoxy layer, the lesser the effects of the generated heat and the slower the curing reaction. Thus, heat control during epoxy polymerization is of cardinal importance. During the polymerization process, depending on the specific curing procedure applied, there are continuous changes in the mechanical and physical properties of the epoxy resin. More precisely, stiffness and strength, as well as the glass transition temperature, all increase. The properties of uncured as well as of incompletely cured polymers change continuously with time at a rate that depends on the actual storage conditions. A stable situation can only be reached after the completion of the curing process. Another important common characteristic of all these curing methods is that heat is supplied to the resin by means of an external energy source. In the present investigation, we investigated the use of an internal energy source constituted of resistant wires embedded into epoxy resins and compared it with epoxy resins cured using conventional, oven-heated thermal processing. A similar technique has been applied by other researchers wherein the curing of carbon fiber-reinforced polymer composite plates was achieved through the direct application of an electric current flowing through the carbon fibers. This technique has been reported in the literature using different keywords and expression forms, but it is most called Joule heating, followed by resistance or resistive heating. Expressions such as embedded heating and self-resistance electric (SRE) heating/curing have also been used. The present Master thesis investigates a novel type of polymerization for thermosetting materials as opposed to the traditional oven polymerization method. For this purpose, two Kanthal wires were embedded in a resin plate while a direct current was supplied to the system for different time periods. The variation of the storage modulus as a function of polymerization position and time of heating was measured to investigate the method in depth. Based on the international literature, there is no similar study related to the polymerization of pure resins and in-depth investigation of the phenomenon based on the change in the dynamic behavior of the polymer as a function of position and time. From this study, important conclusions were drawn to improve the method, and a significant reduction in polymerization cost was achieved compared to the traditional method. 2022-10-12T06:23:25Z 2022-10-12T06:23:25Z 2022-09-22 https://nemertes.library.upatras.gr/handle/10889/23370 el application/pdf