| Περίληψη: | Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι να μελετήσει τους τρόπους με τους οποίους η εικαστική παιδεία διαπλέκεται με τη διδακτική της ιστορίας μέσω των εικαστικών πηγών και πιο συγκεκριμένα μέσω των έργων τέχνης. Η προσέγγιση των έργων αυτών θα γίνει τόσο με όρους διδακτικής της τέχνης όσο και με όρους διδακτικής της ιστορίας. Στο Α Μέρος της εργασίας αναφερόμαστε στη σημασία που έχει η εισαγωγή της τέχνης στην εκπαίδευση είτε ως αυτοτελές μάθημα είτε ενταγμένη σε διεπιστημονικά και διαθεματικά προγράμματα. Υποστηρίζουμε ότι η αξιοποίηση των έργων τέχνης ως εικαστικών πηγών στο μάθημα της ιστορίας μπορεί να συμβάλει σημαντικά στη διδασκαλία του μαθήματος της ιστορίας αλλά και της ιστορίας της τέχνης. Επίσης, διερευνούμε τον τρόπο που έχουν χρησιμοποιηθεί τα έργα τέχνης στην ιστορική έρευνα και μελέτη και παραθέτουμε μεθόδους ανάγνωσης των έργων τέχνης αλλά και μεθόδους ανάγνωσής τους ως ιστορικών πηγών. Στο Β Μέρος διαπιστώνουμε τη μικρή θέση που καταλαμβάνει η τέχνη στο σχολικό πρόγραμμα αλλά και στα διδακτικά εγχειρίδια του Λυκείου. Επιπλέον, αναφερόμαστε στις συνιστώσες εικονογράφησης των σχολικών εγχειριδίων ιστορίας , τις οποίες διερευνούμε στο βιβλίο «Ιστορία του Νεότερου και του Σύγχρονου Κόσμου (από το 1815 έως σήμερα»), της Γ Λυκείου. Αφού διαπιστώσουμε τον ελάχιστο χώρο που καταλαμβάνουν τα έργα τέχνης για τη διδασκαλία των γεγονότων του 20ου αιώνα, συντάσσουμε, στο Γ Μέρος, μια πρόταση διδασκαλίας των παγκοσμίων πολέμων και του μεσοπολέμου μέσα από έργα καλλιτεχνών της εποχής.
|
|---|
