Η επίδραση της άσκησης στο χώρο εργασίας με στόχο την πρόληψη μυοσκελετικών διαταραχών σε υπαλλήλους γραφείου : συστηματική ανασκόπηση

• Κύριοι συγγραφείς: Αριδά, Γεωργία, Θάνου, Σπυριδούλα
• Άλλοι συγγραφείς: Thanou, Spyridoula
• Γλώσσα: Greek
• Έκδοση: 2022
• Θέματα: Μυοσκελετικές διαταραχές; Πόνος στη μέση; Πόνος στον λαιμό; Ασκήσεις; Εργαζόμενοι γραφείου; Workplace exercise; Preventive exercise; Low back pain; Musculoskeletal disorders; Office workers; Neck pain

Οι μυοσκελετικές διαταραχές είναι ένα συχνό φαινόμενο σε άτομα με εργασία γραφείου. Έχει αποδειχθεί ότι τα άτομα αυτά, λόγω της φύσης της εργασίας τους (παρατεταμένη καθιστή στάση), θα εμφανίσουν μελλοντικά μυοσκελετικά προβλήματα. Συνήθως αναφέρουν πόνο στον αυχένα, στους ώμους και στην οσφυϊκή περιοχή. Υπάρχουν έρευνες που προτείνουν προγράμματα άσκησης για την πρόληψη εμφάνισης, καθώς και για τη μείωση των συμπτωμάτων αυτών των μυοσκελετικών διαταραχών (π.χ. πόνος, μειωμένο εύρος τροχιάς και μειωμένη μυϊκή δύναμη). Σκοπός: Σκοπός αυτής της εργασίας είναι να διερευνηθούν τα αποτελεσματικότερα προγράμματα άσκησης (ατομικά ή ομαδικά) για την πρόληψη και αντιμετώπιση μυοσκελετικών διαταραχών σε άτομα με εργασία γραφείου. Κύριο μέλημα είναι να τεθούν ορισμένες παράμετροι για το κάθε πρόγραμμα αντίστοιχα, όπως συχνότητα, διάρκεια, ένταση, τύπος άσκησης, παρουσία επιτήρησης, αριθμός συμμετεχόντων. Διεξήχθη μια συλλογή αρθρογραφίας για την ανεύρεση του καλύτερου πλάνου πρόληψης και αντιμετώπισης ή του καλύτερου συνδυασμού αυτών. Τέλος, η παρούσα μελέτη αποσκοπεί στην ανάδειξη της ευεργετικότητας της άσκησης τόσο για τον έλεγχο του πόνου στις προσβαλλόμενες περιοχές, όσο και για τη βελτίωση του εύρους τροχιάς, της δύναμης και της αντοχής. Μεθοδολογία: Η έρευνα έγινε μέσω των παρακάτω ηλεκτρονικών βάσεων δεδομένων αναζήτησης άρθρων: PubMed, Google Scholar, ScienceDirect. Τα κριτήρια εισόδου των ερευνών ήταν μελέτες που είχαν τουλάχιστον μία ομάδα, στην οποία ως παρέμβαση για την πρόληψη ή την αντιμετώπιση των μυοσκελετικών παθήσεων χρησιμοποιούνταν κάποιο είδος άσκησης. Η ύπαρξη μίας ομάδας, όπου δεν εφαρμοζόταν καμία παρέμβαση ήταν εξίσου απαραίτητη στις έρευνες που χρησιμοποιήθηκαν, ώστε να γίνει σύγκριση αυτών. Αυτή κρίνεται αναγκαία, προκειμένου η επιλογή της καλύτερης μεθόδου να είναι αξιόπιστη. Αντιθέτως, μελέτες που περιλάμβαναν μόνο εργονομικές παρεμβάσεις στον εργασιακό χώρο, δίχως τη συνοδεία θεραπευτικής άσκησης, αποκλείστηκαν. Στην παρούσα εργασία συμπεριλήφθηκαν μελέτες που είχαν διεξαχθεί από το 2009 μέχρι και σήμερα, οι οποίες είναι δημοσιευμένες στα Αγγλικά. Επίσης, στα βασικά κριτήρια αποκλεισμού συγκαταλέγονταν έρευνες με προγράμματα άσκησης χωρίς την επίβλεψη από κάποιον έμπειρο επαγγελματία, προγράμματα παρέμβασης που χρησιμοποιούσαν φαρμακευτική αγωγή, καθώς και πρωτόκολλα μελετών. Τέλος, αποκλείστηκαν μελέτες όπου οι συμμετέχοντες ήταν κάτω των 18 ετών, δεν εργάζονταν σε χώρο γραφείου ή είχαν κάποιο υποκείμενο νόσημα, όπως για παράδειγμα καρκίνο, νευρολογικά ελλείμματα, κατάγματα, ενεργή φλεγμονή, καθώς επίσης και οι εγκυμονούσες, αποκλείστηκαν από την έρευνα. Αποτελέσματα: Τα προγράμματα άσκησης που περιλαμβάνουν ασκήσεις ενδυνάμωσης, διατάσεις και ασκήσεις αντίστασης και πραγματοποιούνται στον εργασιακό χώρο φάνηκαν αποτελεσματικά για την πρόληψη και αντιμετώπισης μυοσκελετικών διαταραχών στους εργαζόμενους γραφείου.