| Περίληψη: | Η εκκολπωματική νόσος χαρακτηρίζεται από εκκολπώματα στο τοίχωμα του παχέος εντέρου και είναι αρκετά συχνή στις Δυτικές χώρες, προσβάλοντας κυρίως άτομα της τρίτης ηλικίας. Αν και η εκκολπωματική νόσος είναι συχνή, η παθοφυσιολογία της είναι ελάχιστα κατανοητή. Η πλειονότητα των ασθενών με εκκολπώματα παραμένουν ασυμπτωματικοί και διαγιγνώσκονται τυχαία κατά την διάρκεια της κολονοσκόπησης. Ορισμένοι ασθενείς αναπτύσσουν φλεγμονή αυτών των εκκολπωμάτων, γνωστή ως εκκολπωματίτιδα.
Η εκκολπωματίτιδα θεωρείται η συχνότερη επιπλοκή της εκκολπωματικής νόσου και αντιμετωπίζεται συχνά ιατρικά και χωρίς νοσηλεία, αλλά μερικές φορές μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρές επιπλοκές και να απαιτήσει χειρουργική εκτομή. Οι επιπλοκές που μπορεί να προκύψουν είναι το απόστημα, το συρίγγιο, η στένωση και η απόφραξη του εντέρου, η διάτρηση και η αιμορραγία. Λόγω της κακής κατανόησης των παραγόντων που συμβάλλουν στην εξέλιξη της νόσου, μπορεί να είναι δύσκολο να εντοπιστούν οι ασθενείς που χρειάζονται χειρουργική επέμβαση για την πρόληψη σοβαρής νόσου. Αυτή η καθυστερημένη χειρουργική αντιμετώπιση συμβάλλει στην εμφάνιση σοβαρών επιπλοκών, όπως είναι η περιτονίτιδα, μία επιπλοκή αρκετά συχνή και εξαιρετικά επικίνδυνη καθώς θέτει σε μεγάλο κίνδυνο την ζωή του ασθενούς και μπορεί να αποβεί μοιραία.
Η διαγνωστική διερεύνηση της εκκολπωματίτιδας επιτυγχάνεται με τον υπέρηχο, την αξονική τομογραφία, την κολονοσκόπηση, τις εξετάσεις αίματος όπου ελέγχεται ο αριθμός των λευκών αιμοσφαιρίων και με την κλινική εξέταση από τον θεράπων ιατρό.
Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι αφενός η βιβλιογραφική διερεύνηση των πιο πρόσφατων στοιχείων που αφορούν στην εκκολπωματική νόσο, και αφετέρου η καταγραφή, επίσης μέσω κατάλληλης βιβλιογραφικής ανασκόπησης του ρόλου του νοσηλευτικού προσωπικού στην περιεγχειρητική φροντίδα ασθενών. Για τους σκοπούς της παρούσας εργασίας διεξήχθη συστηματική και ευρεία αναζήτηση άρθρων, εργασιών, αποτελεσμάτων κλινικών δοκιμών και βιβλίων σε σχέση με την εκκολπωματική νόσο και τον ρόλο του νοσηλευτικού προσωπικού στην περιεγχειρητική φροντίδα αυτή.
Εν γένει, η εκκολπωματική νόσος είναι ένα σχετικά συχνό φαινόμενο που συνδέεται με βασικούς παράγοντες στην ζωή του ασθενούς, κυρίως με την διατροφή. Η μετάβαση στην εύκολη και ταχεία διατροφή έχει αφαιρέσει την κατανάλωση ινών σε επίπεδα που είναι απαραίτητες και κατά συνέπεια έχει συμβάλλει στην αύξηση των κρουσμάτων της νόσου. Στο πλαίσιο αυτό, και με δεδομένο ότι είναι μια νόσος που απαιτεί αντιμετώπιση, ο ρόλος του νοσηλευτικού προσωπικού είναι, είτε να αξιοποιηθεί μια συντηρητική προσέγγιση είτε να λάβει χώρα επέμβαση (που γίνεται πλέον λαπαροσκοπικά), είναι ιδιαίτερα σημαντική.
|
|---|
