| Περίληψη: | Το πρόβλημα των φαρμακευτικών δηλητηριάσεων είναι αισθητό από την αρχαιότητα έως σήμερα. Πολλοί παράγοντες είναι υπεύθυνοι για την λάθος λήψη φαρμακευτικών ουσιών και την πρόκληση φαρμακευτικής δηλητηρίασης, με κυριότερο ωστόσο την υπερδοσολογία. Οι ουσίες που είναι εύκολα προσβάσιμες και διαθέσιμες στους καταναλωτές αποτελούν τα κύρια φάρμακα που ενοχοποιούνται στις δηλητηριάσεις, είτε σκόπιμες είτε ατυχηματικές.
Όταν η υπερδοσολογία γίνει αντιληπτή, ο νοσηλευτής πρέπει να δράσει άμεσα. Οι μέθοδοι αντιμετώπισης αφορούν και τον προνοσοκομειακό χώρο και τον ενδονοσοκομειακό. Για να έχει το περιστατικό την καλύτερη έκβαση, ο νοσηλευτής ακολουθεί ορισμένα βήματα βασικής υποστήριξης της ζωής έως ότου καταφθάσει ιατροφαρμακευτική βοήθεια και η φροντίδα συνεχίζεται στους χώρους του νοσοκομείου. Χρησιμοποιούνται εξειδικευμένες μέθοδοι αποβολής και μείωσης της απορρόφησης της τοξικής ουσίας με τον νοσηλευτή να επιτελεί βασικό ρόλο στην υποστήριξη του ασθενούς και την συνεχή επαγρύπνηση για την κατάσταση της υγείας του.
Τέλος, είναι σημαντικό οι δηλητηριάσεις να αντιμετωπιστούν στο αρχικό στάδιο και ο ρόλος του νοσηλευτή να περιλαμβάνει όχι μόνο την αντιμετώπιση αλλά και την πρόληψη. Στις περιπτώσεις όπου η δηλητηρίαση ήταν αναπόφευκτη, η νοσηλευτική προσέγγιση στοχεύει στην πρόληψη μιας δεύτερης δηλητηρίασης και την προαγωγή της ασφάλειας του ασθενή.
|
|---|
