| Περίληψη: | Εισαγωγή: Οι Αντιξοότητες αναφέρονται σε τραυματικά γεγονότα μπορεί να βιώσει ένα παιδί από την γέννηση έως την ενηλικίωσή του, όπως για παράδειγμα η κακοποίηση, η σωματική ή συναισθηματική παραμέληση και η γενικότερη δυσλειτουργία της οικογένειας (φυλάκιση γονέων, ψυχική νόσος γονέων, φτώχια, κ.α.). Ως εκ τούτου έχει αποδειχθεί ότι η συσσώρευση τοξικού στρες από τις προαναφερθέντες εμπειρίες και καταστάσεις, συσχετίζονται με την υιοθέτηση διάφορων ανθυγιεινών συμπεριφορών και την εκδήλωση χρόνιων προβλημάτων υγείας, μετά την ενηλικίωση.
Σκοπός: Να αναδειχθεί ο ρόλος του Νοσηλευτή στην πρόληψη του φαινομένου των Αντιξοοτήτων.
Μεθοδολογία: Πραγματοποιήθηκε αναζήτηση ανασκοπικών άρθρων και ερευνητικών μελετών δημοσιευμένων στην Αγγλική γλώσσα κατά την τελευταία πενταετία, στις ηλεκτρονικές βάσεις δεδομένων Pubmed, Scopus και Sciencedirect, με αναφορά στις Αντιξοότητες στην Παιδική ηλικία.
Αποτελέσματα: Σύμφωνα με τα επιδημιολογικά στοιχεία, ο κίνδυνος δεν είναι αμελητέος και επηρεάζει αρνητικά την εξέλιξη των παιδιών στην μετέπειτα ζωή τους, καθώς τα επιβαρύνουν ψυχικά και σωματικά ως ενήλικες. Ωστόσο, οι Αντιξοότητες, επιδρώντας στην εγκεφαλική λειτουργία, δημιουργούν επιγενετικές μεταβολές στα γονίδια, λειτουργώντας ως βιολογικοί δείκτες στους απογόνους.
Συμπεράσματα: Θέλοντας να διακοπεί αυτός ο φαύλος κύκλος, η πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας και όχι μόνο, μπορεί να συμβάλλει στη δημιουργία ανθεκτικών οικογενειών και παιδιών. Με αυτό τον τρόπο και προλαμβάνοντας το φαινόμενο, μειώνονται τα πιθανά προβλήματα υγείας και βελτιώνεται η υγεία των ανθρώπων. Ο ρόλος του Νοσηλευτή αποτελεί και σε αυτή τη περίπτωση κύριο αρωγό στην πρόληψη των Αντιξοοτήτων στην παιδική ηλικία και στην έγκαιρη ανίχνευση των παιδιών και των οικογενειών που βιώνουν Αντιξοότητες.
|
|---|
