| Περίληψη: | ΣΚΟΠΟΣ: Διερεύνηση της επίδρασης της θερμοκρασίας στις κινητικές και αισθητικές παραμέτρους υγιών και παθολογικών νεύρων. ΜΕΘΟΔΟΣ: Ο τελικός λανθάνων χρόνος, το ύψος και η διάρκεια του κινητικού προκλητού δυναμικού, το ύψος του αισθητικού δυναμικού και η αισθητική ταχύτητα μετρήθηκαν στο μέσο και το ωλένιο νεύρο 52 ατόμων με Σύνδρομο Καρπιαίου Σωλήνα(ΣΚΣ) και 52 υγιών μαρτύρων παρόμοιας ηλικίας και φύλου και σε 32 άτομα με Σακχαρώδη Διαβήτη (ΣΔ) τύπου 2 με αντίστοιχους 32 μάρτυρες σε θερμοκρασία περιβάλλοντος. Οι ίδιες παράμετροι καταγράφηκαν μετά τη θέρμανση του άνω άκρου για 15 λεπτά σε ζεστό νερό 40 °C και μετά την ψύξη σε κρύο νερό θερμοκρασίας 20 °C. Υπολογίστηκαν οι απόλυτες και σχετικές μεταβολές των παραμέτρων και συγκριθήκαν τόσο ανάμεσα στα δυο νευρά σε κάθε ομάδα όσο και μεταξύ υγιών με τα άτομα με ΣΚΣ και υγιών με άτομα με ΣΔ.ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Στη θέρμανση η σύγκριση μεταξύ των ατόμων με ΣΚΣ, ΣΔ και υγιών έδειξαν μια παρόμοιας σχετική % μείωση στον τελικό κινητικό λανθάνοντα χρόνο (DML) και στην αισθητική ταχύτητα (SCV) του μέσου και ωλένιου νεύρου Στην ψύξη η σχετική %μεταβολή ήταν μικρότερη στο μέσο νεύρο του ΣΚΣ για DML (5%) και για SCV ( 2,5%) σε σχέση με τις τιμές των υγιών(7% και 3.2% αντίστοιχα). Η ανάλυση κάθε περίπτωσης ΣΚΣ ξεχωριστά ανέδειξε αρκετά λιγότερες παθολογικές τιμές στο DML και SCV του μέσου νεύρου στη υψηλή και χαμηλή θερμοκρασία σε σχέση με αυτήν του περιβάλλοντος, ενώ στις περιπτώσεις με ΣΔ αυτό δεν παρατηρήθηκε. Δεν υπήρχαν σταθερές διαφορές σε παραμέτρους του ύψους του κινητικού και αισθητικού δυναμικού σε κανένα από τα δυο νεύρα σε όλες τις ομάδες.ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Η χρήση συντελεστών διόρθωσης των υγιών νεύρων στις παραμέτρους των ατόμων με ΣΚΣ με άκρα με χαμηλή θερμοκρασία οδήγησε σε υπερδιόρθωση με συνέπεια τελικά την υποδιάγνωση του ΣΚΣ. Το ίδιο συνέβη και μετά από υπερβολική θέρμανση του άκρου. Για τους συμμετέχοντες με ΣΔ, η θερμοκρασία είχε παρόμοια επίδραση στις παραμέτρους τους με των υγιών μαρτύρων. Η διατήρηση της θερμοκρασίας της επιφάνειας του δέρματος στα άνω άκρα στους 32-33°C (που αντιστοιχεί στην φυσιολογική θερμοκρασία σώματος) είναι η βέλτιστη επιλογή και θα πρέπει να εφαρμόζεται στην κλινική πράξη.
|
|---|
