| Summary: | Το βρέφος στον Μένανδρο κατακτά έναν ρόλο ασυνήθιστα σημαντικό για τα
δεδομένα της αρχαίας ελληνικής λογοτεχνίας. Καθώς το πολιτικό θεματολόγιο της
Kωμωδίας με το πέρασμα των αιώνων συρρικνώνεται, η Νέα Κωμωδία αντλεί
έμπνευση από την οικογενειακή και κοινωνική ζωή των σύγχρονων Αθηναίων. Η
παρούσα εργασία έχει ως στόχο την ανάλυση του πολυδιάστατου ρόλου του βρέφους
ως προς την επίτευξη του κωμικού αποτελέσματος, αλλά και ως προς την ηθογράφηση
των ηρώων στις κωμωδίες Σαμία και Επιτρέποντες. Έπειτα, σε συνδυασμό και με πιο
αποσπασματικά σωζόμενα έργα θα διερευνηθούν ακανθώδη ζητήματα που
απασχολούσαν το σύγχρονο αθηναϊκό κοινό και τα οποία θίγονται κάθε φορά με
αφορμή τη γέννηση ενός παιδιού, όπως η σημασία ενός νόμιμου γάμου, οι σχέσεις με
εταίρες, ο βιασμός, η έκθεση βρεφών και τα νόθα παιδιά που απειλούν τη γνησιότητα
της αθηναϊκής φυλής. Συγχρόνως, θα εξετάζεται η αδιάσπαστη συνέχεια της Κωμωδίας
ως είδους μέσα από την ανίχνευση στοιχείων των βασικών μοτίβων της Νέας
Κωμωδίας στην Παλαιά και τη Μέση.
|
|---|
