Περίληψη: | Το Delirium, είναι ένα οργανικό ψυχοσύνδρομο, που χαρακτηρίζεται από διαταραχή της
συνείδησης και γνωστική δυσλειτουργία ενώ, συναντάται συχνά κατά την παραμονή των
ασθενών στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας. Συνδέεται με αυξημένα ποσοστά θνησιμότητας,
αυξημένη παραμονή στη μηχανική υποστήριξη και υψηλό υγειονομικό κόστος. Το delirium
αυξάνει έως και τρεις φορές τη θνητότητα και τη διάρκεια παραμονής στη ΜΕΘ,
επιβαρύνοντας σημαντικά τους φροντιστές και τα συστήματα Υγείας, παγκόσμια.
Σκοπός
Σκοπός της παρούσας εργασίας, ήταν η ανάδειξη του Delirium στη ΜΕΘ δίνοντας έμφαση
κυρίως στον τομέα της πρόληψης και στη νοσηλευτική προσέγγιση, παρουσιάζοντας σύγχρονα
ερευνητικά δεδομένα.
Μέθοδοι Ανασκόπησης
Πραγματοποιήθηκε βιβλιογραφική αναζήτηση, σε ξενόγλωσσα και ελληνικά περιοδικά, στις
ηλεκτρονικές βάσεις δεδομένων: Pubmed, Google Scholar, Research Gate, Science Direct.
Αποτελέσματα
Η συχνότητα εμφάνισης του συνδρόμου κυμαίνεται από 32% έως 87%, στις ΜΕΘ, παγκόσμια.
To σύνδρομο συχνά υποδιαγιγνώσκεται και η μη έγκαιρη διάγνωση έχει ως αποτέλεσμα την
κακή έκβαση, την παράταση του χρόνου νοσηλείας των ασθενών, την αύξηση του
υγειονομικού κόστους, τη νοσηρότητα και τη θνησιμότητα. Κύρια διαγνωστικά εργαλεία
αποτελούν οι κλίμακες CAM-ICU και ICDSC. Τα προληπτικά μέτρα του συνδρόμου
επικεντρώνονται στην αναγνώριση ομάδων υψηλού κινδύνου και στην εφαρμογή εργαλείων
αξιολόγησης. Η έλλειψη εκπαίδευσης του προσωπικού σχετικά με το Delirium στη Μονάδα,
αποτελεί το κυριότερο αίτιο μη αναγνώρισής του. Ο νοσηλευτής κατέχει πρωτεύοντα ρόλο
στην εκτέλεση των προληπτικών μέτρων, ωστόσο στην Ελλάδα, οι έρευνες σχετικά με τη
νοσηλευτική προσέγγιση του delirium στη ΜΕΘ, είναι ανεπαρκείς
|