Συγκριτική in vivo και in vitro ανάλυση της λειτουργίας των νευρικών βλαστικών κυττάρων του ενήλικου εγκεφάλου, εργαστηριακών μυών και πληθυσμών αγρίων Mus musculus domesticus

Νευρικά Βλαστικά Κύτταρα (ΝΒΚ) εντοπίζονται μεταγεννητικά στον εγκέφαλο των θηλαστικών, συμπεριλαμβανομένου του ανθρώπου, σε εξειδικευμένες περιοχές που ονομάζονται νευρογεννητικές ζώνες ή φωλιές. Μια κύρια νευρογενετική φωλιά είναι η υποεπενδυματική ζώνη (SEZ), τα κύτταρα της οποίας μελετώνται στην...

Πλήρης περιγραφή

Λεπτομέρειες βιβλιογραφικής εγγραφής
Κύριος συγγραφέας: Ράπτη, Αθανασία
Άλλοι συγγραφείς: Rapti, Athanasia
Γλώσσα:Greek
Έκδοση: 2022
Θέματα:
Διαθέσιμο Online:https://hdl.handle.net/10889/23835
Περιγραφή
Περίληψη:Νευρικά Βλαστικά Κύτταρα (ΝΒΚ) εντοπίζονται μεταγεννητικά στον εγκέφαλο των θηλαστικών, συμπεριλαμβανομένου του ανθρώπου, σε εξειδικευμένες περιοχές που ονομάζονται νευρογεννητικές ζώνες ή φωλιές. Μια κύρια νευρογενετική φωλιά είναι η υποεπενδυματική ζώνη (SEZ), τα κύτταρα της οποίας μελετώνται στην εργασία αυτή, συγκριτικά ως προς τη λειτουργία τους, μεταξύ άγριων και εργαστηριακών μυών Mus musculus domesticus. Συγκεκριμένα, δεδομένου ότι πληθώρα εξωγενών και ενδογενών παραγόντων επηρεάζουν την νευρογένεση, όπως το εμπλουτισμένο περιβάλλον και οι στρεσογόνες συνθήκες, και δεδομένου ότι τα άγρια και τα εργαστηριακά ζώα ναι μεν ανήκουν στο ίδιο υποείδος, αλλά η διαβίωσή τους, όπως και τα χρωμοσωμικά τους χαρακτηριστικά, διαφοροποιούνται, τα καθιστούν ιδανικά ως έναν τρόπο αξιολόγησης της μεταφοράς πειραματικών συμπερασμάτων στην κλινική πράξη. Αυτό επιτυγχάνεται τόσο με in vitro πειράματα κυτταροκαλλιέργειας από πρωτογενώς απομονωμένα ΝΒΚ της SEZ, όσο και με in vivo πειράματα ιστολογίας και ανοσοφθορισμού. Από τη μια, τα in vitro αποτελέσματα συνηγορούν υπέρ του ότι δεν υπάρχουν σημαντικές διαφοροποιήσεις των ΝΒΚ μεταξύ άγριων και εργαστηριακών μυών, όμως από την άλλη τα in vivo αποτελέσματα αποδεικνύουν εμφατικά ότι στα άγρια ζώα η νευρογένεση μειώνεται. Το γεγονός αυτό αποδίδεται στο ότι τα ζώα προς μελέτη της εργασίας είχαν διπλοειδή χρωμοσωματικό αριθμό, 2n=26-30∙ αισθητά μειωμένο από το 2n=40 που έχουν τα εργαστηριακά ζώα. Αυτή η εργασία αποτελεί ένα τμήμα μιας ευρύτερης δουλειάς του εργαστηρίου που έρχεται να επαληθεύσει την υπόθεση ότι οι χρωμοσωματικές διακυμάνσεις των αγρίων μυών, και στην περίπτωσή μας οι Robertsonian συντήξεις, επηρεάζουν τη νευρογένεση και μάλιστα όταν όσο ο διπλοειδής χρωμοσωματικός αριθμός (2n) μειώνεται, τόσο μειωμένη είναι και η νευρογένεση.