| Περίληψη: | Άγχος. Μια λέξη που μπορεί να προκαλέσει πληθώρα αρνητικών συναισθημάτων σε όλους μας. Η πλειοψηφία των ερευνητών έχουν κατονομάσει τον αιώνα που διανύουμε ως τον αιώνα του άγχους και της κατάθλιψης. Όλοι ανεξαιρέτως έχουν βιώσει τη συναισθηματική αυτή κατάσταση έστω και μια φορά στη ζωή τους. Και ειδικότερα οι γονείς (Dozois et al, 2009).
Ο ρόλος του γονέα είναι ένας από τους δυσκολότερους που καλείται ο κάθε ενήλικας να παίξει σωστά. Η ιδέα του να είμαι «η τέλεια μαμά» και ο «ο μπαμπάς σούπερ ήρωας» προκαλεί άγχος, συναισθήματα ανεπάρκειας και τελειομανίας στους γονείς, οδηγώντας τους σε ένα συναισθηματικό φαύλο κύκλο (Pinquart, 2019).
Όλη αυτή η κατάσταση δεν επηρεάζει μόνο τη ψυχολογική διάθεση των γονέων αλλά και των παιδιών τους. Τα παιδιά είναι η αντανάκλαση των γονέων. Πολλοί αιτιολογικοί παράγοντες για την εμφάνιση άγχους στην παιδική ηλικία καταλήγουν στην συμπεριφορά των γονέων και στο τρόπο που αλληλεπιδρούν με τα παιδιά τους.
Η φροντίδα ενός άρρωστου παιδιού μπορεί να είναι αγχωτική και απαιτεί πρόσθετη φροντίδα από τους γονείς. Η γονική ψυχική υγεία και το άγχος μπορεί να επηρεάσουν την ευημερία τόσο των γονέων όσο και των παιδιών, οδηγώντας σε δυσπροσαρμοστικές πρακτικές γονικής μέριμνας και παρέμβαση στη διαχείριση της ασθένειας (Bayram & Bilgel 2008).
|
|---|
