| Summary: | Οι όγκοι που επηρεάζουν τη μύτη, τους παραρρίνιους κόλπους και την παρακείμενη βάση του κρανίου είναι σπάνιοι, ενώ ακόμη σπανιότεροι είναι οι κακοήθεις όγκοι. Ωστόσο, λόγω της καθυστερημένης διάγνωσης και της θέσης τους δίπλα σε σημαντικές ανατομικές δομές, όπως ο οφθαλμός και ο εγκέφαλος, δημιουργούν σημαντικά προβλήματα διαχείρισης. Η αυξανόμενη χρήση των ενδορινικών ενδοσκοπικών τεχνικών για την εκτομή τους, προσφέρει, με μειωμένη νοσηρότητα, δυνητικά παρόμοιες δυνατότητες εκτομής. Η εργασία αυτή είναι μια ανασκόπηση, με σκοπό:
• Να ενημερώσει για τις κακοήθεις νεοπλασίες που επηρεάζουν τη μύτη, τους παραρρίνιους κόλπους και την παρακείμενη βάση του κρανίου, καθώς και για την επίπτωση, την εντόπιση και την αιτιοπαθογένεια. Αποτελούν σημαντικούς παραμέτρους για την αντιμετώπιση και σχετίζονται με τα όρια των επεμβάσεων.
• Να επανεξεταστούν οι διαγνωστικές μέθοδοι και οι ενδοσκοπικές τεχνικές θεραπείας στο πλαίσιο άλλων διαθέσιμων θεραπειών, θέτοντας έτσι τα όρια της ενδοσκοπικής χειρουργικής ρινός και παραρρινίων κόλπων, σε κακοήθεις όγκους.
• Να προτείνει αλγόριθμους για τη διαχείριση της νόσου.
Είναι αναγκαία η διεπιστημονική προσέγγιση, η τήρηση ογκολογικών αρχών με σκοπό τη θεραπεία και η ανάγκη για μακροπρόθεσμη παρακολούθηση.
|
|---|
