| Περίληψη: | Ο σκοπός της παρούσας Μεταπτυχιακής Διατριβής Ειδίκευσης είναι η διερεύνηση της γενικής τρωτότητας (intrinsic vulnerability) του καρστικού συστήματος της Ζήρειας, που βρίσκεται στην ορεινή Κορινθία. Για την υλοποίηση του πραγματοποιήθηκε γεωμορφολογική έρευνα του καρστικού συστήματος, καθώς και μελέτη των υδρογεωλογικών συνθηκών του. Η περιοχή έρευνας ανήκει γεωτεκτονικά στην επαφή των ζωνών Ωλονού – Πίνδου και Γαβρόβου – Τρίπολης. Οι γεωλογικοί σχηματισμοί που την αποτελούν είναι κυρίως οι Άνω – Κρητιδικοί ασβεστόλιθοι της Πίνδου που απαντώνται στο μεγαλύτερο μέρος του ορεινού όγκου της Κυλλήνης, όπως και οι ασβεστόλιθοι – δολομίτες της Μετά – Τριαδικής ακολουθίας της Τριπόλεως. Επίσης, εμφανίζονται στο νότιο κομμάτι της περιοχής Τεταρτογενείς σχηματισμοί όπως αλλουβιακές αποθέσεις, καθώς και τα Πλειο-Πλειστοκαινικά κροκαλοπαγή. Τέλος, η βάση του γεωλογικού υποβάθρου συνίσταται από τα μεταμορφωμένα πετρώματα της σειράς φυλλιτών – χαλαζιτών. Τα ανθρακικά πετρώματα της περιοχής έχουν υποστεί έντονη τεκτονική καταπόνηση, λόγω της επώθησης της ζώνης Ωλονού - Πίνδου επί της Γαβρόβου – Τριπόλεως, έχοντας ως συνέπεια την διευκόλυνση των διαδικασιών της καρστικοποίησης. Αυτό αποδεικνύεται από τις εμφανίσεις των δολινών κυρίως στους Άνω – Κρητιδικούς ασβεστόλιθους του όρους της Κυλλήνης, καθώς και με την παρουσία σημαντικών καταβοθρών. Σε αυτή την εργασία επιχειρήθηκε η διερεύνηση της γενικής τρωτότητας του καρστικού συστήματος με την εφαρμογή δύο μεθόδων: της COP, η οποία αναπτύχθηκε στα πλαίσια του Ευρωπαϊκού προγράμματος COST 620 και της PaPRIKa που προήλθε από τις μεθόδους EPIK και RISKE. Από την εφαρμογή της μεθόδου COP μόνο για το δεύτερο σενάριο, εξάγεται το συμπέρασμα ότι, πολύ υψηλή τρωτότητα παρουσιάζουν οι ασβεστόλιθοι της ζώνης Πίνδου σε ένα σημαντικό μέρος τους πάνω στο βουνό, υψηλή και μέση τρωτότητα παρουσιάζουν οι υπόλοιποι Άνω – Κρητιδικοί και Μετά – Τριαδικοί ανθρακικοί σχηματισμοί, ενώ το νότιο και το δυτικό τμήμα της περιοχής χαρακτηρίζεται από χαμηλή κυρίως τρωτότητα. Σε αντίθεση με την εφαρμογή της COP στη μέθοδο PAPRIKA, η πολύ υψηλή τρωτότητα αποδίδεται σε μερικές από τις δολίνες των ασβεστολίθων της ζώνης Πίνδου και η υψηλή τρωτότητα στους καρστικοποιημένους σχηματισμούς της περιοχής που βρίσκονται στα υψηλότερα τοπογραφικά σημεία του βουνού. Η μέτρια τρωτότητα καταλαμβάνει παραπάνω από την μισή περιοχή μελέτης και περιλαμβάνει κυρίως τους ασβεστολίθους των δύο γεωτεκτονικών ζωνών, ενώ η χαμηλή τρωτότητα παρατηρείται κυρίως στο δυτικό τμήμα της περιοχής μελέτης.
|
|---|
