Σχεδιασμός και ανάπτυξη λειτουργικών πολυμερών με στόχο τον έλεγχο της βαφής βαμβακερών υποστρωμάτων

Η κυτταρίνη, ως φυσικό πολυμερές, βρίσκεται σε αφθονία στη βιόσφαιρα αφού αποτελεί τον δομικό πολυσακχαρίτη των φυτών. Επιπρόσθετα, λόγω των δραστικών υδροξυλομάδων που διαθέτει είναι δυνατό να υποστεί διάφορες χημικές τροποποιήσεις, με αποτέλεσμα την εισαγωγή διαφόρων λειτουργικών ομάδων. Χαρακτηρι...

Πλήρης περιγραφή

Λεπτομέρειες βιβλιογραφικής εγγραφής
Κύριος συγγραφέας: Τσιμπούκη, Λουκία
Άλλοι συγγραφείς: Tsimpouki, Loukia
Γλώσσα:Greek
Έκδοση: 2022
Θέματα:
Διαθέσιμο Online:https://hdl.handle.net/10889/23992
id nemertes-10889-23992
record_format dspace
institution UPatras
collection Nemertes
language Greek
topic Κυτταρίνη
Βαμβακερά υποστρώματα
Χρώματα αντιδράσεως
Όξινα χρώματα
Επιφανειακή χημική τροποποίηση
Κατιοντικά πολυμερή
Cellulose
Cotton fabrics
Reactive dyed
Acid dyes
Chemical modification
Cationic polymers
spellingShingle Κυτταρίνη
Βαμβακερά υποστρώματα
Χρώματα αντιδράσεως
Όξινα χρώματα
Επιφανειακή χημική τροποποίηση
Κατιοντικά πολυμερή
Cellulose
Cotton fabrics
Reactive dyed
Acid dyes
Chemical modification
Cationic polymers
Τσιμπούκη, Λουκία
Σχεδιασμός και ανάπτυξη λειτουργικών πολυμερών με στόχο τον έλεγχο της βαφής βαμβακερών υποστρωμάτων
description Η κυτταρίνη, ως φυσικό πολυμερές, βρίσκεται σε αφθονία στη βιόσφαιρα αφού αποτελεί τον δομικό πολυσακχαρίτη των φυτών. Επιπρόσθετα, λόγω των δραστικών υδροξυλομάδων που διαθέτει είναι δυνατό να υποστεί διάφορες χημικές τροποποιήσεις, με αποτέλεσμα την εισαγωγή διαφόρων λειτουργικών ομάδων. Χαρακτηριστικό παράδειγμα πηγής της κυτταρίνης είναι το βαμβάκι, το οποίο αποτελεί το βασικότερο υλικό στη βιομηχανία υφασμάτων. Ωστόσο, η διαδικασία βαφής των βαμβακερών υφασμάτων με διάφορες κατηγορίες χρωστικών, όπως είναι τα χρώματα αντιδράσεως, τα όξινα χρώματα κ.ά., χρήζει βελτιστοποίησης των συνθηκών, λόγω των περιβαλλοντικών προβλημάτων που δημιουργούνται. Πιο συγκεκριμένα, λόγω των απωστικών ηλεκτροστατικών δυνάμεων που δημιουργούνται μεταξύ της αρνητικά φορτισμένης κυτταρίνης και των επίσης αρνητικά φορτισμένων χρωστικών, απαιτείται η χρήση μεγάλων ποσοτήτων ηλεκτρολυτών κατά τη διαδικασία της βαφής. Ωστόσο, η χρήση ηλεκτρολυτών οδηγεί στη δημιουργία αλατούχων χρωστικών αποβλήτων, των οποίων η διαχείριση είναι δυσχερής. Μία μέθοδος η οποία είναι εφικτό να συμβάλει στη μειωμένη χρήση ηλεκτρολυτών στηρίζεται στην αναστροφή του επιφανειακού φορτίου της κυτταρίνης μέσω της χημικής τροποποίησής της με διάφορες κατιοντικές ενώσεις, οι οποίες μπορεί να είναι είτε ενώσεις μικρού μοριακού βάρους είτε πολυμερικά υλικά. Ο βασικός στόχος της συγκεκριμένης εργασίας είναι η αυξημένη συγκράτηση βαφών κατά τη διαδικασία βαφής των βαμβακερών υποστρωμάτων μέσω της χημικής τροποποίησης της κυτταρίνης με κατιοντικά πολυμερή, απουσία άλατος. Εξίσου σημαντικό στόχο αποτελεί η επίτευξη ομοιομορφίας της βαφής και η δημιουργία διαφορετικών αποχρώσεων στα υφάσματα. Έτσι, πραγματοποιήθηκε η σύνθεση λειτουργικών πολυμερικών υλικών τα οποία φέρουν κατιοντικές ομάδες. Ως λειτουργική ομάδα επιλέχθηκε η ομάδα του 4-βινυλο-βενζυλο χλωριδίου (VBC), μέσω της οποίας μπορεί να πραγματοποιηθεί ομοιοπολική σύνδεση με την κυτταρίνη, ενώ ταυτόχρονα μπορεί να τροποποιηθεί η ομάδα του VBC με τριτοταγείς αμίνες εισάγοντας κατιοντικές ομάδες όπως η ομάδα του χλωριούχου βενζυλο-τριμεθυλαμμωνίου (VBCTEAM) και να αντιδράσει ηλεκτροστατικά με την κυτταρίνη. Επίσης, οι πολυμερικοί τροποποιητές που συντέθηκαν φέρουν είτε την ομάδα του μεθακρυλικού μεθυλεστέρα (MMA) είτε την ομάδα του N,N-διμεθυλακρυλαμιδίου (DMAM) με σκοπό τον έλεγχο της υδροφιλικότητας/υδροφοβικότητας και της πυκνότητας φορτίου. Παράλληλα, μελετήθηκε η επίδραση διαφόρων παραγόντων τόσο κατά τη διαδικασία της τροποποίησης των βαμβακερών υποστρωμάτων όσο και κατά τη διαδικασία της βαφής των τροποποιημένων βαμβακερών υποστρωμάτων, ανάλογα με τον πολυμερικό τροποποιητή που χρησιμοποιήθηκε, με στόχο τη βελτιστοποίηση των συνθηκών τροποποίησης και βαφής τους. Η μελέτη αυτή βασίστηκε στη φασματοσκοπία Υπεριώδους - Ορατού (UV-Vis) για τον προσδιορισμό εξάντλησης του λουτρού τροποποίησης ή βαφής, καθώς και στη μέτρηση του δυναμικού ροής (streaming potential) με σκοπό τον προσδιορισμό του ζ-δυναμικού (zeta potential) των βαμβακερών υποστρωμάτων. Μέσω της τροποποίησης της κυτταρίνης με τους κατάλληλους πολυμερικούς τροποποιητές που συντέθηκαν, επιτεύχθηκε η αυξημένη συγκράτηση βαφών κατά τη διαδικασία βαφής των βαμβακερών υποστρωμάτων συγκριτικά με το ατροποποίητο ύφασμα, απουσία άλατος. Επίσης, ανάλογα με τον πολυμερικό τροποποιητή που χρησιμοποιήθηκε για την τροποποίηση της κυτταρίνης ήταν εφικτό να δημιουργηθούν διαφορετικές αποχρώσεις στα τροποποιημένα κυτταρινικά υποστρώματα. Ταυτόχρονα, μέσω του προσδιορισμού του ζ-δυναμικού των βαμβακερών υποστρωμάτων διαπιστώθηκε η αναστροφή του επιφανειακού φορτίου της κυτταρίνης μέσω της τροποποίησής της με τους διαφορετικούς πολυμερικούς τροποποιητές. Τέλος, πραγματοποιήθηκαν μελέτες οι οποίες αφορούν στη διαδικασία του πλυσίματος των τροποποιημένων και βαμμένων βαμβακερών υποστρωμάτων με σκοπό την αξιολόγηση της σταθεροποίησης της χρωστικής στα υφάσματα. Η διαδικασία του πλυσίματος έλαβε χώρα στο αυτοματοποιημένο μηχάνημα τροποποίησης - βαφής AHIBA σε συγκεκριμένες συνθήκες, με χρήση διαλυμάτων ηλεκτρολυτών (NaCl) και διαφορετικών επιφανειοδραστικών ουσιών. Παρατηρήθηκε ότι με χρήση διαλύματος NaCl 0.5Μ δεν υπάρχει σημαντική μεταβολή στην ένταση του χρώματος μεταξύ του τροποποιημένου και βαμμένου υφάσματος πριν και μετά τη διαδικασία του πλυσίματος. Αντίθετα, με χρήση διαλυμάτων επιφανειοδραστικών ουσιών παρατηρήθηκε μείωση της έντασης του χρώματος του βαμμένου υφάσματος και χρωματισμός του διαλύματος πλύσης. Βέβαια, ανάλογα με τον πολυμερικό τροποποιητή που χρησιμοποιήθηκε κατά τη διαδικασία τροποποίησης των βαμβακερών υποστρωμάτων και των συνθηκών βαφής παρατηρήθηκε μικρότερη μείωση της έντασης του χρώματος στα τροποποιημένα και βαμμένα υφάσματα λόγω της καλύτερης σταθεροποίησης της χρωστικής σε αυτά.
author2 Tsimpouki, Loukia
author_facet Tsimpouki, Loukia
Τσιμπούκη, Λουκία
author Τσιμπούκη, Λουκία
author_sort Τσιμπούκη, Λουκία
title Σχεδιασμός και ανάπτυξη λειτουργικών πολυμερών με στόχο τον έλεγχο της βαφής βαμβακερών υποστρωμάτων
title_short Σχεδιασμός και ανάπτυξη λειτουργικών πολυμερών με στόχο τον έλεγχο της βαφής βαμβακερών υποστρωμάτων
title_full Σχεδιασμός και ανάπτυξη λειτουργικών πολυμερών με στόχο τον έλεγχο της βαφής βαμβακερών υποστρωμάτων
title_fullStr Σχεδιασμός και ανάπτυξη λειτουργικών πολυμερών με στόχο τον έλεγχο της βαφής βαμβακερών υποστρωμάτων
title_full_unstemmed Σχεδιασμός και ανάπτυξη λειτουργικών πολυμερών με στόχο τον έλεγχο της βαφής βαμβακερών υποστρωμάτων
title_sort σχεδιασμός και ανάπτυξη λειτουργικών πολυμερών με στόχο τον έλεγχο της βαφής βαμβακερών υποστρωμάτων
publishDate 2022
url https://hdl.handle.net/10889/23992
work_keys_str_mv AT tsimpoukēloukia schediasmoskaianaptyxēleitourgikōnpolymerōnmestochotonelenchotēsbaphēsbambakerōnypostrōmatōn
AT tsimpoukēloukia designanddevelopmentoffunctionalpolymerstocontroldyeingofcottonfabrics
_version_ 1771297256776925184
spelling nemertes-10889-239922022-11-16T04:36:47Z Σχεδιασμός και ανάπτυξη λειτουργικών πολυμερών με στόχο τον έλεγχο της βαφής βαμβακερών υποστρωμάτων Design and development of functional polymers to control dyeing of cotton fabrics Τσιμπούκη, Λουκία Tsimpouki, Loukia Κυτταρίνη Βαμβακερά υποστρώματα Χρώματα αντιδράσεως Όξινα χρώματα Επιφανειακή χημική τροποποίηση Κατιοντικά πολυμερή Cellulose Cotton fabrics Reactive dyed Acid dyes Chemical modification Cationic polymers Η κυτταρίνη, ως φυσικό πολυμερές, βρίσκεται σε αφθονία στη βιόσφαιρα αφού αποτελεί τον δομικό πολυσακχαρίτη των φυτών. Επιπρόσθετα, λόγω των δραστικών υδροξυλομάδων που διαθέτει είναι δυνατό να υποστεί διάφορες χημικές τροποποιήσεις, με αποτέλεσμα την εισαγωγή διαφόρων λειτουργικών ομάδων. Χαρακτηριστικό παράδειγμα πηγής της κυτταρίνης είναι το βαμβάκι, το οποίο αποτελεί το βασικότερο υλικό στη βιομηχανία υφασμάτων. Ωστόσο, η διαδικασία βαφής των βαμβακερών υφασμάτων με διάφορες κατηγορίες χρωστικών, όπως είναι τα χρώματα αντιδράσεως, τα όξινα χρώματα κ.ά., χρήζει βελτιστοποίησης των συνθηκών, λόγω των περιβαλλοντικών προβλημάτων που δημιουργούνται. Πιο συγκεκριμένα, λόγω των απωστικών ηλεκτροστατικών δυνάμεων που δημιουργούνται μεταξύ της αρνητικά φορτισμένης κυτταρίνης και των επίσης αρνητικά φορτισμένων χρωστικών, απαιτείται η χρήση μεγάλων ποσοτήτων ηλεκτρολυτών κατά τη διαδικασία της βαφής. Ωστόσο, η χρήση ηλεκτρολυτών οδηγεί στη δημιουργία αλατούχων χρωστικών αποβλήτων, των οποίων η διαχείριση είναι δυσχερής. Μία μέθοδος η οποία είναι εφικτό να συμβάλει στη μειωμένη χρήση ηλεκτρολυτών στηρίζεται στην αναστροφή του επιφανειακού φορτίου της κυτταρίνης μέσω της χημικής τροποποίησής της με διάφορες κατιοντικές ενώσεις, οι οποίες μπορεί να είναι είτε ενώσεις μικρού μοριακού βάρους είτε πολυμερικά υλικά. Ο βασικός στόχος της συγκεκριμένης εργασίας είναι η αυξημένη συγκράτηση βαφών κατά τη διαδικασία βαφής των βαμβακερών υποστρωμάτων μέσω της χημικής τροποποίησης της κυτταρίνης με κατιοντικά πολυμερή, απουσία άλατος. Εξίσου σημαντικό στόχο αποτελεί η επίτευξη ομοιομορφίας της βαφής και η δημιουργία διαφορετικών αποχρώσεων στα υφάσματα. Έτσι, πραγματοποιήθηκε η σύνθεση λειτουργικών πολυμερικών υλικών τα οποία φέρουν κατιοντικές ομάδες. Ως λειτουργική ομάδα επιλέχθηκε η ομάδα του 4-βινυλο-βενζυλο χλωριδίου (VBC), μέσω της οποίας μπορεί να πραγματοποιηθεί ομοιοπολική σύνδεση με την κυτταρίνη, ενώ ταυτόχρονα μπορεί να τροποποιηθεί η ομάδα του VBC με τριτοταγείς αμίνες εισάγοντας κατιοντικές ομάδες όπως η ομάδα του χλωριούχου βενζυλο-τριμεθυλαμμωνίου (VBCTEAM) και να αντιδράσει ηλεκτροστατικά με την κυτταρίνη. Επίσης, οι πολυμερικοί τροποποιητές που συντέθηκαν φέρουν είτε την ομάδα του μεθακρυλικού μεθυλεστέρα (MMA) είτε την ομάδα του N,N-διμεθυλακρυλαμιδίου (DMAM) με σκοπό τον έλεγχο της υδροφιλικότητας/υδροφοβικότητας και της πυκνότητας φορτίου. Παράλληλα, μελετήθηκε η επίδραση διαφόρων παραγόντων τόσο κατά τη διαδικασία της τροποποίησης των βαμβακερών υποστρωμάτων όσο και κατά τη διαδικασία της βαφής των τροποποιημένων βαμβακερών υποστρωμάτων, ανάλογα με τον πολυμερικό τροποποιητή που χρησιμοποιήθηκε, με στόχο τη βελτιστοποίηση των συνθηκών τροποποίησης και βαφής τους. Η μελέτη αυτή βασίστηκε στη φασματοσκοπία Υπεριώδους - Ορατού (UV-Vis) για τον προσδιορισμό εξάντλησης του λουτρού τροποποίησης ή βαφής, καθώς και στη μέτρηση του δυναμικού ροής (streaming potential) με σκοπό τον προσδιορισμό του ζ-δυναμικού (zeta potential) των βαμβακερών υποστρωμάτων. Μέσω της τροποποίησης της κυτταρίνης με τους κατάλληλους πολυμερικούς τροποποιητές που συντέθηκαν, επιτεύχθηκε η αυξημένη συγκράτηση βαφών κατά τη διαδικασία βαφής των βαμβακερών υποστρωμάτων συγκριτικά με το ατροποποίητο ύφασμα, απουσία άλατος. Επίσης, ανάλογα με τον πολυμερικό τροποποιητή που χρησιμοποιήθηκε για την τροποποίηση της κυτταρίνης ήταν εφικτό να δημιουργηθούν διαφορετικές αποχρώσεις στα τροποποιημένα κυτταρινικά υποστρώματα. Ταυτόχρονα, μέσω του προσδιορισμού του ζ-δυναμικού των βαμβακερών υποστρωμάτων διαπιστώθηκε η αναστροφή του επιφανειακού φορτίου της κυτταρίνης μέσω της τροποποίησής της με τους διαφορετικούς πολυμερικούς τροποποιητές. Τέλος, πραγματοποιήθηκαν μελέτες οι οποίες αφορούν στη διαδικασία του πλυσίματος των τροποποιημένων και βαμμένων βαμβακερών υποστρωμάτων με σκοπό την αξιολόγηση της σταθεροποίησης της χρωστικής στα υφάσματα. Η διαδικασία του πλυσίματος έλαβε χώρα στο αυτοματοποιημένο μηχάνημα τροποποίησης - βαφής AHIBA σε συγκεκριμένες συνθήκες, με χρήση διαλυμάτων ηλεκτρολυτών (NaCl) και διαφορετικών επιφανειοδραστικών ουσιών. Παρατηρήθηκε ότι με χρήση διαλύματος NaCl 0.5Μ δεν υπάρχει σημαντική μεταβολή στην ένταση του χρώματος μεταξύ του τροποποιημένου και βαμμένου υφάσματος πριν και μετά τη διαδικασία του πλυσίματος. Αντίθετα, με χρήση διαλυμάτων επιφανειοδραστικών ουσιών παρατηρήθηκε μείωση της έντασης του χρώματος του βαμμένου υφάσματος και χρωματισμός του διαλύματος πλύσης. Βέβαια, ανάλογα με τον πολυμερικό τροποποιητή που χρησιμοποιήθηκε κατά τη διαδικασία τροποποίησης των βαμβακερών υποστρωμάτων και των συνθηκών βαφής παρατηρήθηκε μικρότερη μείωση της έντασης του χρώματος στα τροποποιημένα και βαμμένα υφάσματα λόγω της καλύτερης σταθεροποίησης της χρωστικής σε αυτά. Cellulose is a natural polymer found in abundance in the biosphere as it is the structural polysaccharide of plants. In addition, due to its active hydroxyl groups it is possible to undergo various chemical modifications, resulting in the introduction of a wide range of functional groups. The most common source of cellulose is cotton, the most widely used material in the textile industry. However, the procedure of dyeing of cotton fabrics with different types of dyes, such as reactive dyes, acid dyes, etc., needs to be optimized, having in mind several environmental concerns. In fact, as a consequence of the repulsive electrostatic forces between the negatively charged cellulose anions and anionic dyes, large amounts of inorganic salts are used for cotton dyeing, leading to highly colored and saline wastewater. An effective approach to reduce the amount of inorganic salts, is the charge inversion of cotton fabrics’ surface through chemical modification, using (low molecular weight or polymeric) cationic compounds. The main goal of this work is the improved dye utilization during the process of cotton dyeing in the absence of salt through the chemical modification of cellulose with adequately designed cationic polymers. Additional important goals are color uniformity or the creation of different color shades upon one-step cotton dyeing process. To this end, functional polymeric compounds with cationic groups were designed. These polymeric materials are based on the structural unit of 4-vinyl-benzyl chloride (VBC) group. Such groups allow covalent bonding with cellulose. In addition, they can be modified by tertiary amines, leading to the formation of cationic groups such as benzyl-trimethylammonium chloride (VBCTEAM). In the overall copolymer design, structural units such as methyl methacrylate (MMA) or N, N-dimethylacrylamide (DMAM) may be included, aiming at the control of the hydrophilic/hydrophobic balance and the charge density of the material. The modification procedure of cotton fabrics and the dyeing procedure of modified cotton fabrics were optimized, following a variety of parameters, such as nature of polymeric compound, polymer or dye concentration, modification or dyeing time and temperature. These studies were based on Ultraviolet - Visible (UV-Vis) spectroscopy to determine polymer exhaustion and dye exhaustion and on streaming potential measurement to determine zeta potential of cotton fabrics. The modification of cotton substrates with the designed polymeric compounds leads to a substantial improvement of dye exhaustion as compared to the unmodified cotton substrates, without the use of any inorganic salt. Moreover, depending on the charge density of the polymeric compound used for the modification of cellulose, it was possible to create different color shades on the modified cotton fabrics. In addition, by determining ζ-potential of cotton fabrics, the charge inversion of cellulose’s surface was ascertained through the modification of cotton fabrics with different polymeric compounds. To evaluate the stabilization of dyes on cotton fabrics, the influence of several washing procedures of modified and dyed cotton fabrics was investigated. These studies were performed on automated AHIBA machine, using aqueous electrolyte (NaCl) or surfactant solutions. In the case of 0.5M NaCl solution, no significant change was observed before and after the procedure of washing. However, using surfactant solutions the intensity of color of the dyed cotton was reduced, while the wash solution was colored. However, this negative effect could be minimized through using the adequate polymeric modifier and controlling the dyeing conditions. 2022-11-15T12:20:02Z 2022-11-15T12:20:02Z 2022-04-13 https://hdl.handle.net/10889/23992 gr application/pdf