Περίληψη: | Στην παρούσα εργασία εξετάζουμε την επίδραση της ανισότητας των εισοδημάτων στην οικονομική μεγέθυνση στην Γερμανία και την Ιταλία στην περίοδο μεταξύ 1999 και 2019. Για το σκοπό αυτό εξετάζουμε την έμμεση σχέση η οποία αφορά την επίδραση της ανισότητας εισοδημάτων στην ανάπτυξη της χρηματαγοράς και ελέγχουμε τις σχετικές θεωρίες. Η υπάρχουσα βιβλιογραφία δεν καταλήγει σε σαφή συμφωνία ούτε για το πρόσημο ούτε για τη σημαντικότητα της σχέσης αυτής. Παράλληλα η περίοδος μελέτης περιλαμβάνει την υπο-περίοδο της κρίσης χρέους 2008-2010 όπου οι χώρες του Νότου της Ευρωζώνης ήρθαν αντιμέτωπες με ισχυρά χρηματοδοτικά προβλήματα και κατέληξαν στην επιβολή αυστηρών μέτρων λιτότητας που προκάλεσαν ισχυρή ανισότητα των εισοδημάτων.
Στην παρούσα εργασία περιγράφουμε την μακροχρόνια σχέση χρησιμοποιώντας ένα υπόδειγμα παλινδρόμησης που εκτιμάται με την κλασσική μέθοδο των ελαχίστων τετραγώνων (O.L.S.). Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι στατιστικά σημαντική αρνητική σχέση υπάρχει μόνο στην περίπτωση της Γερμανίας. Δηλαδή το IIN επηρεάζει αρνητικά την SMD (και επομένως την ανάπτυξη) για την Γερμανία. Προφανώς η πολιτική λιτότητας τουλάχιστο προσωρινά δεν έφερε τα αναμενόμενα αποτελέσματα και η Γερμανία δεν βρισκόταν διαρκώς υπό σταθερή κατάσταση (near steady state) όπου η υψηλότερη ανισότητα εισοδημάτων ενθαρρύνει την ανάπτυξη. Ορθό είναι να εστιάζει στη μεταφορά εισοδήματος στις πιο παραγωγικές μονάδες μέσα από ένα φορολογικό σύστημα χαμηλών φορολογικών συντελεστών το οποίο έχει σε σημαντικό βαθμό υιοθετηθεί αλλά θα πρέπει να διατηρηθεί. Ομοίως πρέπει να διατηρηθεί και η ισχυρή εξαγωγική δραστηριότητα των παραγωγικών μονάδων που εκμηδενίζει την επιβράδυνση της ανάπτυξης.
Αναφορικά με την Ιταλία υπάρχει αρνητική σχέση αλλά στατιστικά μη σημαντική. Εδώ τα μέτρα λιτότητας ήταν σαφώς ισχυρότερα σε σχέση με τη Γερμανία έτσι οδήγησαν σε μια μορφή οικονομικής δραστηριότητας που προσομοίαζε περισσότερο σε πρώιμο στάδιο οικονομικής ανάπτυξης όπου η υψηλότερη ανισότητα εισοδημάτων μπορεί να επιβραδύνει την ανάπτυξη. Από την άλλη πλευρά, στην περίοδο της κρίσης η αποταμιευτική ικανότητα, ακόμη και των ισχυρών ατόμων, μειώνεται σημαντικά. Αυτό το αποτέλεσμα δείχνει ότι αύξηση στην ανισότητα εισοδημάτων δεν μπορεί να προσφέρει θετική επίδραση στην SMD και επομένως στην οικονομική ανάπτυξη.
|