Διερεύνηση των γνώσεων και των αντιλήψεων των νηπιαγωγών σχετικά με τις πρώιμες ενδείξεις δυσλεξίας σε παιδιά ηλικίας 4-6 ετών

Η δυσλεξία είναι η πιο συχνή αναγνωστική διαταραχή, η οποία έχει μελετηθεί περισσότερο από όλες τις υπόλοιπες μαθησιακές δυσκολίες (Shaywitz, 1998). Στην προσχολική ηλικία μπορεί να αρχίσει η εμφάνιση των πρώιμων δεικτών της οικείας διαταραχής, προοικονομώντας τις μετέπειτα αναγνωστικές δυσκολίες...

Πλήρης περιγραφή

Λεπτομέρειες βιβλιογραφικής εγγραφής
Κύριοι συγγραφείς: Καλογιαννάκης, Εμμανουήλ, Νταλαπέρα, Σπυριδούλα
Άλλοι συγγραφείς: Kalogiannakis, Emmanouil
Γλώσσα:Greek
Έκδοση: 2022
Θέματα:
Διαθέσιμο Online:https://hdl.handle.net/10889/24130
Περιγραφή
Περίληψη:Η δυσλεξία είναι η πιο συχνή αναγνωστική διαταραχή, η οποία έχει μελετηθεί περισσότερο από όλες τις υπόλοιπες μαθησιακές δυσκολίες (Shaywitz, 1998). Στην προσχολική ηλικία μπορεί να αρχίσει η εμφάνιση των πρώιμων δεικτών της οικείας διαταραχής, προοικονομώντας τις μετέπειτα αναγνωστικές δυσκολίες κατά τη σχολική ηλικία, γεγονός που καθιστά σημαντική τη συμβολή των νηπιαγωγών στην αναγνώριση των εκάστοτε ενδείξεων. Η παρούσα έρευνα εξετάζει τις αντιλήψεις και το επίπεδο των γνώσεων των εκπαιδευτικών προσχολικής ηλικίας, σχετικά με τη δυσλεξία και τις πρώιμες ενδείξεις της. Σε δεύτερο χρόνο, ερευνάται η προσωπική εμπειρία των νηπιαγωγών ως προς τη δυνατότητα εντοπισμού των παιδιών προσχολικής ηλικίας (4-6 ετών) με κίνδυνο εμφάνισης δυσλεξίας και του τρόπου διαχείρισής τους. Για τη διεκπεραίωση της έρευνας έγινε χρήση ηλεκτρονικού ερωτηματολογίου, που απευθυνόταν σε εκπαιδευτικούς προσχολικής ηλικίας, οι οποίοι εργάζονται ή έχουν εργαστεί σε γενικά νηπιαγωγεία ή σε Κέντρα Δημιουργικής Απασχόλησης Παιδιών, σε πανελλήνιο επίπεδο. Το συνολικό δείγμα που συμμετείχε στην έρευνα αποτελούταν από 40 γυναίκες νηπιαγωγούς διαφόρων ηλικιών. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας, βρέθηκε ότι οι γνώσεις που διαθέτουν οι νηπιαγωγοί στον τομέα της δυσλεξίας και των πρώιμων ενδείξεών της, κυμαίνονται σε μέτρια επίπεδα. Επίσης, διαπιστώθηκε ότι η ηλικία, τα χρόνια προϋπηρεσίας και το επίπεδο εκπαίδευσης των νηπιαγωγών δεν φαίνεται να σχετίζονται με τις γνώσεις που κατέχουν για την οικεία διαταραχή. Η έλλειψη των προαναφερθέντων γνώσεων από την πλευρά των εκπαιδευτικών, οδηγεί στην αδυναμία αναγνώρισης των παιδιών με κίνδυνο εμφάνισης της μαθησιακής αυτής δυσκολίας. Πιο συγκεκριμένα, δεν είναι σε θέση να τροποποιήσουν το πρόγραμμα διδασκαλίας για τη διευκόλυνση των εκάστοτε παιδιών, γεγονός που μπορεί να οφείλεται και στην παρουσία πολυάριθμων μαθητών στη σχολική τάξη σε αντίθεση με τους ελάχιστους εκπαιδευτικούς. Επομένως, η βελτιστοποίηση του εκπαιδευτικού συστήματος σε συνάρτηση με την ευαισθητοποίηση των εκπαιδευτικών προσχολικής ηλικίας, κρίνονται απαραίτητα για την ομαλή εξέλιξη της ακαδημαϊκής πορείας των παιδιών με πρώιμες ενδείξεις δυσλεξίας, καθώς και για την ψυχολογική και συναισθηματική τους ισορροπία.