| Περίληψη: | H γηριατρική αναφέρεται στην ιατρική περίθαλψη των ηλικιωμένων και αν και δεν
υπάρχει καθορισμένη ηλικία για τον ορισμό της μεγαλύτερης ηλικίας, συχνά χρησιμοποιείται
η ηλικία > 65 ετών. Το ποσοστό του παγκόσμιου πληθυσμού ηλικίας 60 ετών ή άνω αναμένεται
να αυξηθεί από 12 % το 2013 σε 21 % το 2050.
Σκοπός: Η ανάδειξη των ιδιαιτεροτήτων της νοσηλευτικής φροντίδας των γηριατρικών βαρέως
πασχόντων ασθενών και η παρουσίαση των αναγκών των συγκεκριμένων ασθενών, αλλά και
της απαιτούμενης νοσηλευτικής φροντίδας.
Ανασκόπηση βιβλιογραφίας: Η αυξημένη χρήση συνταγογραφούμενων και μη
συνταγογραφούμενων φαρμάκων θέτει τους ηλικιωμένους σε κίνδυνο ανεπιθύμητων
αντιδράσεων από τα φάρμακα, μειωμένης νοημοσύνης, πτώσεων και λειτουργικής έκπτωσης,
ενώ τα γηριατρικά σύνδρομα, η πολυνοσηρότητα και η αναπηρία είναι στενά συνδεδεμένα
μεταξύ τους. Στον γενικό γηριατρικό πληθυσμό, τα γηριατρικά σύνδρομα προβλέπουν
μεγαλύτερη πιθανότητα νοσηλείας, αυξημένο κόστος υγειονομικής περίθαλψης και αυξημένη
συνολική θνησιμότητα. Επίσης, ο αριθμός των γηριατρικών ασθενών που νοσηλεύονται σε
ΜΕΘ αυξάνεται συνεχώς, γεγονός που οδηγεί στην χρήση των πόρων της μονάδας εντατικής
θεραπείας στους πολύ ηλικιωμένους ασθενείς επιβαρύνοντας σημαντικά το κόστος της
υγειονομικής περίθαλψης.
Συμπεράσματα: Οι κατευθυντήριες γραμμές κλινικής πρακτικής δεν ορίζουν επί του παρόντος
επαρκώς τα «ηλικιωμένα» άτομα και παρέχουν περιορισμένη καθοδήγηση σχετικά με τον
τρόπο εφαρμογής των θεραπευτικών συστάσεων σε ηλικιωμένα άτομα. Συμπερασματικά, για
να αντιμετωπιστούν αποτελεσματικά οι ανάγκες αυτές, είναι σημαντικό να προσδιοριστούν και
να κατανοηθούν οι ανάγκες φροντίδας και υποστήριξης των ασθενών αυτών.
|
|---|
