| Περίληψη: | Η παρούσα εργασία αποτελεί μια μελέτη της επιδιορθωτικής ικανότητας της
ομιλίας σε παιδιά τυπικής ανάπτυξης και παιδιά με αυτισμό που βρίσκονται στην
προσχολική και την πρώτη σχολική ηλικία. Η επιδιόρθωση της ομιλίας είναι μια
ανάγκη που αναδύεται ταυτόχρονα με την έναρξη της σκόπιμης επικοινωνίας στα
παιδιά. Όπως είναι γνωστό, τα άτομα που έχουν Διαταραχή Αυτιστικού Φάσματος
αντιμετωπίζουν δυσκολίες επικοινωνίας και έτσι αποτελούν έναν ιδιαίτερα ενδιαφέρον
τομέα μελέτης και έρευνας. Ο σκοπός της παρούσας έρευνας είναι να διαπιστωθεί αν
η ικανότητα επιδιόρθωσης της συνομιλίας επηρεάζεται από τα γλωσσικά ελλείμματα
του παιδιού και αν υπάρχουν ομοιότητες και διαφορές τόσο μεταξύ των δύο ομάδων,
Τυπικής Ανάπτυξης και Αυτισμού, όσο και μεταξύ των μελών της ίδιας ομάδας. Στην
έρευνα συμμετέχουν συνολικά, οκτώ παιδιά ηλικίας 4;2 ως 7;8 ετών. Τέσσερα παιδιά
στην ομάδα Τυπικής Ανάπτυξης και τέσσερα παιδιά στην ομάδα του Αυτισμού.
Αρχικά, για να αξιολογηθεί το επίπεδο των γλωσσικών - επικοινωνιακών
χαρακτηριστικών των συμμετεχόντων, χορηγήθηκαν τα αξιολογητικά εργαλεία DVIQ
Test, το DELV Test και η Δοκιμασία Εκφραστικού Λεξιλογίου. Ακόμη, χορηγήθηκε
μια άτυπη δοκιμασία Συνομιλητικής Επιδιόρθωσης, η οποία σχεδιάστηκε από την
ερευνήτρια.
Τα αποτελέσματα από την χορήγηση των εργαλείων αξιολόγησης έδειξαν ότι τα
παιδιά της ομάδας του Αυτισμού έχουν χαμηλότερη επίδοση στις γλωσσικές –
επικοινωνιακές δεξιότητες από τα παιδιά της ομάδας Τυπικής Ανάπτυξης, ενώ
παρουσιάζεται ανομοιογένεια μεταξύ των συμμετεχόντων αυτής της ομάδας. Ακόμη,
τα αποτελέσματα του Τεστ Επιδιόρθωσης καταδεικνύουν ότι τα παιδιά της ομάδας του
Αυτισμού έχουν χαμηλότερη επίδοση, συγκριτικά με τα παιδιά Τυπικής Ανάπτυξης.
Βέβαια, παρά την χαμηλότερη επίδοση τους, χρησιμοποιούν μια ποικιλία στρατηγικών
επιδιόρθωσης.
Το τελευταίο μέρος της εργασίας αφορά στην σύγκριση των συμπερασμάτων
με την βιβλιογραφία που έχει παρατεθεί στο πρώτο μέρος . Παρατηρείται λοιπόν,
συμφωνία μεταξύ των αποτελεσμάτων της έρευνας και της βιβλιογραφίας, όσον αφορά
την ετερογένεια των Γλωσσικών χαρακτηριστικών στον Αυτισμό και την χαμηλότερη
επίδοση των Αυτιστικών παιδιών στην συνομιλητική επιδιόρθωση.
|
|---|
