| Περίληψη: | Εισαγωγή: Η ατομικότητα αποτελεί ένα διαχρονικό και αναφαίρετο στοιχείο της ανθρώπινης υπόστασης. Στον υγειονομικό κλάδο, η ολιστική φροντίδα (δίνεται σημασία στον άνθρωπο ως έμβιο ον και όχι μεμονωμένα στην πάθησή του) αποτελεί στόχο-ορόσημο για το υγειονομικό προσωπικό.
Σκοπός: Η αναλυτική παρουσίαση των βασικών πτυχών της εφαρμογής της εξατομικευμένης φροντίδας στην καθημερινή νοσηλευτική πρακτική.
Υλικό και Μέθοδος: Χρησιμοποιήθηκαν ακαδημαϊκά συγγράμματα, έγκυρες μελέτες και συναφή άρθρα που ανασύρθηκαν από επιστημονικές βάσεις δεδομένων (π.χ. PubMed, Google Scholar), έγκριτα περιοδικά (π.χ. Nature, Νοσηλευτική) και την πανεπιστημιακή βιβλιοθήκη. Η δομή της εργασίας διαρθρώνεται σε πέντε κεφάλαια, ξεκινώντας από αφηγηματικά-πάγια ανασκοπικά στοιχεία και καταλήγοντας σε περιστατικά-παραδείγματα εφαρμογής.
Αποτελέσματα: Έχει γραφτεί πλούσια βιβλιογραφία και έχουν διεξαχθεί πολλές μελέτες για το θέμα της εξατομικευμένης νοσηλευτικής φροντίδας από διαφορετικές οπτικές γωνίες. Στο μέλλον, θα είναι δυνατή η σύνθεση των γνώσεων ώστε να κατευθυνθούν κατάλληλα οι ερευνητικές και θεωρητικές εργασίες σε διάφορες πτυχές του θέματος.
Συμπεράσματα: Η «εξατομικευμένη» φροντίδα (ΕΦ) μπορεί να βελτιώσει τα θετικά αποτελέσματα στη θεραπεία των ασθενών, διατηρώντας τις βασικές ηθικές αρχές και την αξιοπρέπεια στην ανθρώπινη υπόσταση του ασθενούς.
|
|---|
