Η εργασιακή ανασφάλεια στον ελληνικό δημόσιο τομέα και η σύνδεσή της με την εργασιακή ικανοποίηση και την οργανωσιακή δέσμευση : η περίπτωση των εργαζομένων του e-ΕΦΚΑ

Σκοπός: Η συγκεκριμένη διδακτορική διατριβή έχει ως σκοπό να εξετάσει τα επίπεδα εργασιακής ανασφάλειας των υπαλλήλων του Ηλεκτρονικού Ενιαίου Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης (e-ΕΦΚΑ), του μεγαλύτερου ασφαλιστικού οργανισμού στην Ελλάδα, σε συνάρτηση με την πληθώρα των εργασιακών μεταβολών που βίωσαν ξα...

Πλήρης περιγραφή

Λεπτομέρειες βιβλιογραφικής εγγραφής
Κύριος συγγραφέας: Ρουμελιώτη, Φωτεινή
Άλλοι συγγραφείς: Roumelioti, Foteini
Γλώσσα:Greek
Έκδοση: 2022
Θέματα:
Διαθέσιμο Online:https://hdl.handle.net/10889/24218
Περιγραφή
Περίληψη:Σκοπός: Η συγκεκριμένη διδακτορική διατριβή έχει ως σκοπό να εξετάσει τα επίπεδα εργασιακής ανασφάλειας των υπαλλήλων του Ηλεκτρονικού Ενιαίου Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης (e-ΕΦΚΑ), του μεγαλύτερου ασφαλιστικού οργανισμού στην Ελλάδα, σε συνάρτηση με την πληθώρα των εργασιακών μεταβολών που βίωσαν ξαφνικά- κατόπιν πολλών δεκαετιών πλήρους στασιμότητας και ασφάλειας- λόγω της ελληνικής οικονομικής κρίσης του 2010, καθώς και λόγω της εφαρμογής των τριών Ελληνικών Μνημονίων Οικονομικών και Χρηματοπιστωτικών Πολιτικών, τα έτη 2010, 2012 και 2015. Προκειμένου να ενισχυθεί η επίτευξη του προαναφερθέντος σκοπού, πραγματοποιήθηκε η σύνδεση του βαθμού εργασιακής ανασφάλειας των εν λόγω εργαζομένων, τόσο με τα επίπεδα εργασιακής τους ικανοποίησης, όσο και με τον βαθμό δέσμευσής τους με τον οργανισμό που απασχολούνται. Σχεδιασμός/Μεθοδολογία/Προσέγγιση: Η έρευνα διενεργήθηκε από τις 28/7/2020 έως τις 14/09/2020 και έλαβε χώρα σε 17 υποκαταστήματα του e-ΕΦΚΑ, που εδρεύουν σε 5 νομούς και από τα οποία συλλέχθηκαν 432 ερωτηματολόγια. Η ανάλυση των δεδομένων πραγματοποιήθηκε μέσω της απλής πολλαπλής παλινδρόμησης και για την οικονομετρική μελέτη χρησιμοποιήθηκε το στατιστικό πακέτο Stata – Data Analysis and Statistical Software v.13.0. Ευρήματα: Τα ευρήματα της έρευνας καταρρίπτουν τη στερεοτυπική αντίληψη ότι οι δημόσιοι απασχολούμενοι είναι απόλυτα ασφαλείς στην εργασία τους, καθώς ανέδειξαν το γεγονός ότι οι εργαζόμενοι του e-ΕΦΚΑ όντως βιώνουν το δυσάρεστο αίσθημα της εργασιακής ανασφάλειας, το οποίο δεν συνδέεται μόνο με την υποβάθμιση συγκεκριμένων πτυχών της απασχόλησής τους (ποιοτική ανασφάλεια), αλλά και με την απώλεια της ίδιας της θέσης εργασίας τους (ποσοτική ανασφάλεια). Όσον αφορά την εργασιακή ικανοποίηση, διαπιστώθηκε ότι οι συμμετέχοντες στην έρευνα αφενός αντλούν υψηλή ικανοποίηση τόσο από τις ποιοτικές/ μη χρηματικές πτυχές της απασχόλησής τους (υψηλή ενδογενής ικανοποίηση), αφετέρου όμως εκφράζουν υψηλή δυσαρέσκεια από τις ποσοτικές και χρηματικές πτυχές αυτής (χαμηλή εξωγενής ικανοποίηση). Επιπλέον, τα αποτελέσματα της μελέτης έδειξαν ότι η σχέση της εργασιακής ανασφάλειας μόνο με την εξωγενή εργασιακή ικανοποίηση (και όχι με την ενδογενή) είναι αρνητική και στατιστικά σημαντική, οπότε η ενίσχυση της εξωγενούς εργασιακής ικανοποίησης των συμμετεχόντων, μειώνει το αίσθημα της εργασιακής τους ανασφάλειας. Ακολούθως, αναφορικά με το ζήτημα της οργανωσιακής δέσμευσης, αποδείχθηκε ότι οι απασχολούμενοι του e-ΕΦΚΑ, είναι κατά μέσο όρο αρκετά δεσμευμένοι με τον οργανισμό απασχόλησής τους, ενώ δεν ανευρέθη ευθεία στατιστική σχέση μεταξύ οργανωσιακής δέσμευσης και εργασιακής ανασφάλειας. Συγχρόνως, επιβεβαιώθηκε ο διαμεσολαβητικός ρόλος της εργασιακής ικανοποίησης στη σχέση οργανωσιακής δέσμευσης - εργασιακής ανασφάλειας. Τέλος, εξήχθη το συμπέρασμα ότι η εργασιακή ανασφάλεια των απασχολουμένων του e-ΕΦΚΑ αυξάνεται από τη δυσκολία που αντιμετωπίζουν για εξεύρεση εναλλακτικής απασχόλησης, από την ένταση της σημασίας που προσδίδουν στις ενδογενείς και στις εξωγενείς ανταμοιβές της εργασίας τους, όπως επίσης και από το φύλο, την ηλικία και το καθεστώτος απασχόλησής τους (συγκεκριμένα, διαπιστώθηκε ότι οι γυναίκες, οι ηλικιακά νεότεροι και οι συμβασιούχοι βιώνουν τα μεγαλύτερα επίπεδα ανασφάλειας). Αξία/Πρωτοτυπία: Η παρούσα διατριβή συμβάλει σημαντικά στην εξέλιξη της επιστημονικής έρευνας, καθώς από τη μελέτη της διεθνούς βιβλιογραφίας, προκύπτουν ελάχιστες έρευνες που επικεντρώνονται αποκλειστικά στην εργασιακή ανασφάλεια την οποία βιώνουν οι εργαζόμενοι στους ελληνικούς δημόσιους οργανισμούς, μετά την οικονομική κρίση του 2010. Ως εκ τούτου, η πραγματεία αυτή θα μπορούσε να προσφέρει σημαντικά ευρήματα, σε μια περίοδο που ο ελληνικός δημόσιος τομέας μεταβάλλεται εκ βάθρων και είναι σημαντικό και κρίσιμο οι επιπτώσεις των μεταβολών αυτών να εντοπιστούν και να διαχειριστούν.