Ο ρόλος των διαφραγματικών ασκήσεων ως θεραπευτική παρέμβαση σε παθήσεις του μυοσκελετικού και του γαστρεντερικού συστήματος : περιγραφική ανασκόπηση

Εισαγωγή: Το διάφραγμα είναι ο κύριος μυς που εμπλέκεται στην αναπνοή και αποτελεί ένα σημαντικό ανατομικό ορόσημο το οποίο διαχωρίζει την θωρακική από την κοιλιακή κοιλότητα. Η θεραπευτική εξάσκηση του διαφράγματος είναι ιδιαίτερα σημαντική στην φυσικοθεραπευτική αποκατάσταση παθήσεων τόσο του μυοσ...

Πλήρης περιγραφή

Λεπτομέρειες βιβλιογραφικής εγγραφής
Κύριοι συγγραφείς: Ισκάς, Φίλιππος Στυλιανός, Γιαννακός, Ιωάννης
Άλλοι συγγραφείς: Iskas, Filippos Stylianos
Γλώσσα:Greek
Έκδοση: 2023
Θέματα:
Διαθέσιμο Online:https://hdl.handle.net/10889/24249
Περιγραφή
Περίληψη:Εισαγωγή: Το διάφραγμα είναι ο κύριος μυς που εμπλέκεται στην αναπνοή και αποτελεί ένα σημαντικό ανατομικό ορόσημο το οποίο διαχωρίζει την θωρακική από την κοιλιακή κοιλότητα. Η θεραπευτική εξάσκηση του διαφράγματος είναι ιδιαίτερα σημαντική στην φυσικοθεραπευτική αποκατάσταση παθήσεων τόσο του μυοσκελετικού όσο και του γαστρεντερικού συστήματος. Σκοπός: Ο σκοπός της παρούσας εργασίας είναι η κατανόηση και διερεύνηση της επίδρασης της διαφραγματικής άσκησης στο μυοσκελετικό και γαστρεντερικό σύστημα, μέσω ανασκόπησης της βιβλιογραφίας, η οποία μελετά την αποτελεσματικότητα της συγκεκριμένης θεραπευτικής προσέγγισης σε αντίστοιχες παθήσεις των συστημάτων αυτών με στόχο την φυσικοθεραπευτική αποκατάσταση. Άλλοι, εξίσου σημαντικοί στόχοι αυτής της ανασκόπησης είναι η ανατομική περιγραφή του διαφράγματος, έτσι ώστε να κατανοήσουμε τη σημασία του για το ανθρώπινο σώμα, τον ρόλο και τις λειτουργίες που έχει ως κύριος αναπνευστικός μυς. Θα κατανοήσουμε τί σημαίνει διαφραγματική άσκηση, τον ρόλο που έχει ως μέθοδος αποκατάστασης, αλλά και τον τρόπο με τον οποίο γίνεται η εκπαίδευση της από τον θεραπευτή προς τον ασθενή. Επίσης, θα γίνει αναφορά κάποιων γενικών στοιχείων και χαρακτηριστικών των παθήσεων που αναφέρονται στις έρευνες σχετικά με τη διαφραγματική άσκηση ως μέσο παρέμβασης, όπως ο ορισμός, η επιδημιολογία, η παθοφυσιολογία και η κλινική εικόνα των παθήσεων αυτών. Ακόμη, θα δούμε τον τρόπο με τον οποίο αξιολογείται το διάφραγμα και την σπουδαιότητα που έχει η αξιολόγηση αυτή. Μέθοδος: Για τον σκοπό της ανασκόπησης συμπεριλήφθηκαν κλινικές μελέτες και έρευνες, οι οποίες αναζητήθηκαν σε βάσεις δεδομένων όπως PubMed, Google Scholar, Science direct, ενώ χρησιμοποιήθηκαν λέξεις κλειδιά, όπως ‘diaphragm’, ‘diaphragmatic breathing’, ‘diaphragmatic exercise’, ‘diaphragmatic training’, ‘low back pain’. Κριτήρια εισαγωγής είναι η περίοδος συγγραφής των μελετών, η οποία αφορά την πρόσφατη δεκαετία κυρίως, ενώ όλα τα άρθρα που χρησιμοποιήθηκαν ήταν σε ‘full text’. Συμπεράσματα: Συλλέχθηκαν συνολικά 11 επιστημονικές μελέτες σχετικά με την αποτελεσματικότητα της διαφραγματικής άσκησης σε παθήσεις του μυοσκελετικού και γαστρεντερικού συστήματος. Το διάφραγμα αποτελεί έναν πολυσύνθετο εισπνευστικό μυ με πολλές λειτουργίες σε διαφορετικά συστήματα. Η διαφραγματική άσκηση είναι ένα σημαντικό εργαλείο για τον φυσικοθεραπευτή. Από τη μεριά του, ο φυσικοθεραπευτής οφείλει να γνωρίζει τα οφέλη αυτής της άσκησης και τη σημασία της στην ένταξη ενός προγράμματος αποκατάστασης για μυοσκελετικές και γαστρεντερικές παθήσεις, οι οποίες έχουν άμεση σχέση με το διάφραγμα και την αναπνοή. Κάποια από αυτά τα οφέλη είναι η βελτίωση της αναπνοής και η μείωση των συμπτωμάτων των παθήσεων αυτών.