| Summary: | Η νόσος του Parkinson, είναι η δεύτερη πιο συχνή, προοδευτική, νευροεκφυλιστική πάθηση που επηρεάζει κυρίως άτομα μεγαλύτερης ηλικίας. Συγκεκριμένα, χαρακτηρίζεται τόσο από κινητικά όσο και από μη κινητικά συμπτώματα. Ειδικότερα, οι προσαρμογές που προκύπτουν λόγω της πάθησης στον κορμό επηρεάζουν τη βάδιση, μειώνουν την κινητικότητα, το συντονισμό και την λειτουργικότητα του ασθενή, συνεπώς ο ασθενής καθίσταται λιγότερο ανεξάρτητος.
Σκοπός : Σκοπός της εργασίας, είναι η εμβάθυνση στις στασικές προσαρμογές του κορμού στην νόσο Parkinson. Επιπλέον, να γίνει αναφορά στα μέσα αξιολόγησης και αντιμετώπισης αυτών των αλλαγών, και να αναλυθεί ο καθοριστικός ρόλος που κατέχει η φυσιοθεραπεία στην βελτίωση του κορμού και ως επακόλουθο στη διατήρηση της λειτουργικότητας και την ανεξαρτησίας του ασθενή με νόσο Parkinson.
Μεθοδολογία : Η μεθοδολογία που θα ακολουθηθεί, περιλαμβάνει την αναζήτηση κλινικών και τυχαιοποιημένων ελεγχόμενων δοκιμών στις βάσεις δεδομένων Physiopedia, Medline, PubMed, Google Scholar. Συμπληρωματική βιβλιογραφία θα αναζητηθεί μέσα από επιστημονικά περιοδικά και βιβλία.
Αποτελέσματα : Μέσω της φυσικοθεραπείας, μπορεί να μειωθεί η υπερβολική κάμψη του κορμού, να αυξηθεί η κινητικότητα και η ευκαμψία του. Υπάρχουν δείγματα ερευνών που αποδεικνύουν ότι η θεραπευτική άσκηση συμβάλει σημαντικά στην ενεργοποίηση και σταθεροποίηση του τοπικού μυϊκού συστήματος και στην iv ενδυνάμωση του σφαιρικού μυϊκού συστήματος. Μπορεί επίσης να βελτιώσει διαταραχές στη βάδιση και να λειτουργήσει ως τρόπος πρόληψης των πτώσεων. Η φυσικοθεραπεία μπορεί να διατηρήσει τον ασθενή λειτουργικό και ανεξάρτητο.
Λέξεις κλειδία : Parkinson’s disease, pathophysiology, posture, core stability, trunk control, rehabilitation, physiotherapy
|
|---|
