| Περίληψη: | Στη σύγχρονη διοικητική επιστήμη, θεμελιώδης έννοια είναι η οργανωσιακή αλλαγή. Αυτή
λαμβάνει χώρα σε οργανισμούς που «μαθαίνουν». Ως τέτοιος θεωρείται το σύγχρονο Σχολείο. Σε
αυτό την τελευταία δεκαπενταετία επιχειρείται ο εμπλουτισμός μέσω προγραμμάτων καινοτόμων
δράσεων και υλοποίησης Εθνικών και Ευρωπαϊκών προγραμμάτων. Σε αυτή την εργασία
επιχειρείται η ανάλυση στοιχείων οργανωσιακής μάθησης και αλλαγής όπως αυτά
διαμορφώνονται κατά τη διάρκεια ενός Ευρωπαϊκού Προγράμματος Erasmus+ το οποίο
υλοποιήθηκε σε ένα δωδεκαθέσιο Δημοτικό Σχολείο του Νομού Αχαΐας που έχει σχεδόν κατ’
αποκλειστικότητα μαθητές Ρομά. Το πρόγραμμα Erasmus+ επιτρέπει τη συνεργασία Σχολείων
της Ευρώπης. Εκπαιδευτικοί και μαθητές συνεργάζονται με σκοπό την επιμόρφωση, την
ανταλλαγή καλών πρακτικών αλλά και την καλλιέργεια της καινοτομίας. Για τον σκοπό αυτό αλλά
και για μεγαλύτερη εμβάθυνση των προς εξέταση στοιχείων, ακολουθήθηκε η ερευνητική τεχνική
της μελέτης περίπτωσης. Το εργαλείο της έρευνας ήταν η ημιδομημένη συνέντευξη που ελήφθη
από τρεις δασκάλους του Σχολείου. Έμφαση δίνεται σε στοιχεία γνώσης, καινοτομίας,
οργανωσιακής μάθησης, κουλτούρας, συγκρούσεων, πόρων και ηγεσίας. Τα συμπεράσματα στα
οποία κατέληξε η έρευνα αφορούν την πορεία αλλαγής του σχολείου. Το σχολείο έγινε πιο
«ανοιχτό» προς νέα συνεργατικά προγράμματα κι επιμορφωτικές δράσεις. Οι εκπαιδευτικοί που
έλαβαν μέρος στο πρόγραμμα έχουν ως κίνητρο τον εμπλουτισμό των τεχνικών διδασκαλίας από
συναδέλφους τους του εξωτερικού. Το κλίμα ήταν πολύ θετικό και κυριαρχούσε η αλληλοβοήθεια
και η συνεργασία. Συγκρούσεις δεν υπήρξαν παρά μόνο ορισμένες διαφωνίες σχετικά με έκτακτες
καταστάσεις οι οποίες αντιμετωπίστηκαν με συζήτηση και συμβιβασμό. Ως ηγέτες
αντιμετωπίζονται ο Διευθυντής και οι εκπαιδευτικοί που είχαν τις ιδέες που αποτέλεσαν αφετηρία
του προγράμματος. Οι πιο σημαντικοί πόροι είναι τα χρήματα, οι εκπαιδευτικοί και οι γνώσεις
που αποκτήθηκαν μέσω των επιμορφωτικών δράσεων.
|
|---|
