Σύνδρομο πόνου βουβωνικής περιοχής. Η φυσικοθεραπευτική προσέγγιση σε συντηρητική και μετεγχειρητική αποκατάσταση

Ο πόνος στην βουβωνική χώρα είναι ένα σύνηθες φαινόμενο κυρίως σε αθλητές που ασχολούνται με αθλήματα που απαιτούν έντονη ενεργοποίηση των μυών της βουβωνικής περιοχής όπως το ποδόσφαιρο και το χόκεϊ επί πάγου. Έχει αναφερθεί ότι το 50% των ασθενών αυτών αντιμετωπίζουν το Σύνδρομο Κοιλιακών- Προσαγω...

Πλήρης περιγραφή

Λεπτομέρειες βιβλιογραφικής εγγραφής
Κύριοι συγγραφείς: Τσινάρης, Νίκος, Σκιαδάς, Σπύρος
Άλλοι συγγραφείς: Tsinaris, Nikos
Γλώσσα:Greek
Έκδοση: 2023
Θέματα:
Διαθέσιμο Online:https://hdl.handle.net/10889/24290
Περιγραφή
Περίληψη:Ο πόνος στην βουβωνική χώρα είναι ένα σύνηθες φαινόμενο κυρίως σε αθλητές που ασχολούνται με αθλήματα που απαιτούν έντονη ενεργοποίηση των μυών της βουβωνικής περιοχής όπως το ποδόσφαιρο και το χόκεϊ επί πάγου. Έχει αναφερθεί ότι το 50% των ασθενών αυτών αντιμετωπίζουν το Σύνδρομο Κοιλιακών- Προσαγωγών το οποίο αποτελεί ένα από τα βασικότερα σύνδρομα στο αθλητικό χώρο, που έχει σταματήσει επαγγελματίες αθλητές από το να αγωνίζονται σε υψηλό επίπεδο. Λόγω της περίπλοκης ανατομίας της περιοχής είναι δύσκολο να προσδιοριστεί ακριβώς η αιτία του πόνου και κατ’ επέκταση να βρεθεί η κατάλληλη αντιμετώπιση του. Το Σύνδρομο Κοιλιακών- Προσαγωγών, γνωστό και ως αθλητική κήλη θεωρείται τραυματισμός από υπερβολική χρήση που προδιαθέτει σε διαταραχή του τένοντα του ορθού κοιλιακού στην ηβική κοιλότητα και αδυναμία του οπίσθιου βουβωνικού τοιχώματος χωρίς κλινικά ανιχνεύσιμη κήλη. Η κατανόηση, όμως, του μεγέθους και της σοβαρότητας αυτού του προβλήματος μπορεί να επιτευχθεί μόνο με την έγκαιρη διάγνωση και την επιτυχή επιλογή του ενδεδειγμένου προγράμματος αποκατάστασης. Σκοπός της πτυχιακής αυτής είναι να παρουσιαστεί μια εκτεταμένη εικόνα της ανατομίας και της φυσιολογίας της κοιλιακής περιοχής και των προσαγωγών. Επίσης, να διερευνηθεί και να αξιολογηθεί εξ ολοκλήρου το σύνδρομο ως προς την παθοφυσιολογία, την διάγνωση και την αποκατάσταση του, παρόλο που υπάρχει μεγάλη έλλειψη ομοφωνίας από τους ερευνητές. Θα παρουσιαστεί επίσης και η λειτουργικότητα του συντηρητικού τρόπου αποκατάστασης ενώ στο τέλος θα οργανωθεί και ένα συγκεκριμένο πλάνο θεραπείας για την αντιμετώπιση του προβλήματος τόσο για την συντηρητική αλλά και για την μετεγχειρητική αντιμετώπιση.