| Περίληψη: | Ο σκοπός της παρούσας πτυχιακής εργασίας είναι να μελετήσει τα χρονικά χαρακτηριστικά ομιλίας σε ασθενείς με Πολλαπλή Σκλήρυνση. Είναι γνωστό πως για την παρέμβαση στις επίκτητες νευρογενείς διαταραχές ομιλίας όπως η δυσαρθρία μία από τις τεχνικές που χρησιμοποιούνται είναι ο αργός ρυθμός ομιλίας. Δεν έχει αποσαφηνιστεί ακόμα αν η αλλαγή του ρυθμού ομιλίας μπορεί βοηθάει τους ασθενείς με δυσαρθρία.
Μεθοδολογία: με βάση τα παραπάνω και τα ελλιπή ελληνικά δεδομένα για τον ρυθμό ομιλία σε διαφορετικές συνθήκες δημιουργήθηκαν τα εξής ερευνητικά ερωτήματα: 1. Πως επηρεάζεται ο ρυθμός ομιλίας σε διαφορετικές δραστηριότητες δηλαδή σε αυθόρμητη ομιλία, περιγραφή εικόνας και ανάγνωση προτάσεων και 2. Πόσο πετυχημένοι είναι οι ομιλητές των δύο ομάδων να αλλάζουν την ταχύτητα τους μετά από μία εντολή. Στην έρευνα συμμετείχαν 2 ομάδες οι οποίες αποτελούνταν από 2 άντρες και 2 γυναίκες αντίστοιχα. Η πρώτη ομάδα είχε διάγνωση Πολλαπλής Σκλήρυνσης και η ομιλία να είναι επηρεασμένη από την Πολλαπλή Σκλήρυνση. Η έρευνα χωρίστηκε σε δύο μέρη, την κλινική αξιολόγηση και την ανάγνωση προτάσεων. Πραγματοποιήθηκε η λήψη όλων των δειγμάτων ομιλίας σε όλες τις δραστηριότητες.
Αποτελέσματα: Μετά την ανάλυση των δειγμάτων ομιλίας, έχουμε δεδομένα για τον ρυθμό ομιλίας για τις δύο ομάδες. Για την ομάδα με ΠΣ η ταχύτητα ομιλίας στην κανονική συνθήκη είναι 251,38 συλλ/λεπτό, για την αργή είναι 162,72 συλλ/λεπτό για τη γρήγορη συνθήκη είναι 311,83 συλλ/λεπτό ενώ για την ομάδα χωρίς ΠΣ αντίστοιχα οι ταχύτητες ομιλίας είναι 352,17 συλλ/λεπτό, 197,80 συλλ/λεπτό και 487,62 συλλ/λεπτό. Για την αυθόρμητη ομιλία, ο ρυθμός ομιλίας είναι 200,85 συλλ/λεπτό και στην περιγραφή 127,63 συλλ/λεπτό μόνο για την ομάδα των ασθενών.
Συμπεράσματα: Η ταχύτητα ομιλίας και των δύο ομάδων, στην ανάγνωση της αργής και κανονικής συνθήκης όλων των προτάσεων, μικρών και μεγάλων τα αποτελέσματα συνάδουν με τους (McRae at el., 2002). Σε όλες τις δοκιμασίες ανάγνωσης η ομάδα χωρίς ΠΣ είχε καλύτερη επίδοση στην αύξηση και στη μείωση του ρυθμού ομιλίας μετά από μία απλή εντολή. Τέλος, οι δύο ομάδες κατάφεραν να τροποποιήσουν τον ρυθμό ομιλία τους σε αργότερο και ταχύτερο με επιτυχία. Μόνο ένας ασθενής δεν κατάφερε να αλλάξει με επιτυχία την ταχύτητα ομιλίας του.
|
|---|
