Summary: | Εισαγωγή: Η υποβολή σε χειρουργική επέμβαση λαρυγγεκτομής με ή χωρίς συνοδεία επικουρικής θεραπείας είναι δυνατόν να επηρεάσει την λειτουργικότητα της κατάποσης και επακόλουθα την ποιότητα ζωής. Υπάρχει ανάγκη χρήσης ενός εργαλείου, το οποίο θα συμβάλλει στην πρώιμη ανίχνευση λαρυγγεκτομηθέντων με δυσλειτουργία της κατάποσης και κατά συνέπεια στην βέλτιστη κατανομή των πόρων για όσους θα επωφελούνταν από μια ενδελεχή αξιολόγηση και παρέμβαση κλινικού λογοθεραπευτή. Με γνώμονα τα άνωθεν, πραγματοποιείται η στάθμιση του ερωτηματολογίου αυτοαναφοράς SOAL στα ελληνικά δεδομένα, το οποίο επικεντρώνεται στην λειτουργία της κατάποσης μετά από λαρυγγεκτομή (FHS, PROM). Εξ΄ όσων βρέθηκαν στη βιβλιογραφία, έχει γίνει ακόμη μια απόπειρα προσαρμογής του στην ελληνική, η οποία συνοδεύτηκε με χορήγηση σε τυπικό πληθυσμό. Αυτή τη φορά, συστάθηκε προσπάθεια εκ νέου προσαρμογής με χορήγηση του σε λαρυγγεκτομηθέντες με ή χωρίς δυσφαγία. Απώτερο σκοπό αποτελεί η δυνατότητα εφαρμογής του στην κλινική πρακτική.
Μεθοδολογία: Στη μελέτη συμμετείχαν 13 άνθρωποι με λαρυγγεκτομή με ή χωρίς δυσφαγία, ηλικιακού εύρους 56-81 ετών, στους οποίους χορηγήθηκε πρωτόκολλο αξιολόγησης για τη δημιουργία βάσης δεδομένων. Αυτή η διαδικασία πραγματοποιήθηκε ύστερα από γλωσσική και πολιτισμική μεταφορά του SOAL στα ελληνικά δεδομένα με τη βοήθεια δίγλωσσου ατόμου και επιτροπής λογοθεραπευτών προς αναθεώρηση, καθώς και μετά από πιλοτική χορήγηση του πρωτοκόλλου.
Αποτελέσματα: Οι ερωτήσεις (7) και (9) συγκέντρωσαν το μεγαλύτερο σκορ στο σύνολο των συμμετεχόντων ενώ επί το πλείστων δεν αναφέρουν ενόχληση για το σύμπτωμα ακόμη και αν έχουν επισημάνει τη θετική απόκριση. Δεν βρέθηκε συσχέτιση των βαθμολογιών του SOAL-GR με την ηλικία, τους μήνες μετά το χειρουργείο ή την περιοχή εμφάνισης του νεοπλάσματος. Βρέθηκε ισχυρή συσχέτιση μεταξύ του SOAL-GR και του EAT-10-GR (r2: 0.8603, p < .00001, SPSS v.25). Αντίθετα, δεν παρουσιάστηκε στατιστικώς σημαντική συσχέτιση των βαθμολογιών του SOAL-GR ως προς το μέγιστο χρόνο κατάποσης (r2: 0.0585, p>0.05) είτε τον αριθμό των καταπόσεων (r2: 0.129, p>0.05) στο TWT.
Συμπεράσματα: Αναντίρρητα, προβάλλεται η ανάγκη χρήσης ενός τέτοιου εργαλείου σε έναν υπό-πληθυσμό με πρόσθετες ανάγκες. Παρά τους περιορισμούς της έρευνας, η χορήγηση του παρουσιάζει θετικού πρόσημου πρώτες ενδείξεις για την κλινική χρησιμότητα του. Χρειάζεται περαιτέρω διερεύνηση για ασφαλή συμπεράσματα, επιτρέποντας την κλινική εφαρμογή του από πλήθος ειδικοτήτων ως μέρος της καθιερωμένης αξιολόγησης της κατάποσης σε λαρυγγεκτομηθέντες.
|