| Περίληψη: | Στόχος: Η οστεοπόρωση είναι ιδιαίτερα διαδεδομένη σε ασθενείς με χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ) και συνήθως εκδηλώνεται με συμπιεστικά κατάγματα σπονδυλικής στήλης. Ο στόχος της παρούσας μελέτης ήταν να ποσοτικοποιηθεί η επίδραση της οστεοπόρωσης και των συμπιεστικών καταγμάτων σπονδυλικής στήλης στη θνησιμότητας και στις δοκιμασίες αναπνευστικής λειτουργίας των ασθενών αυτών, όπως ο βίαια εκπνεόμενος όγκος σε 1 δευτερόλεπτο (forced expiratory volume in one second, FEV1) και η βίαια εκπνεόμενη ζωτική χωρητικότητα (forced vital capacity, FVC).
Μέθοδοι: Η μελέτη αυτή περιλάμβανε 2 σκέλη. Το πρώτο μέρος αφορούσε μια εκτενή μετα-ανάλυση μελετών που αφορούσαν ασθενείς με ΧΑΠ και οστεοπόρωση. Για τους σκοπούς της μετα-ανάλυσης διεξήχθη μια αναζήτηση PubMed/Medline με χρήση των όρων αναζήτησης “chronic obstructive pulmonary disease”, “osteoporosis” και “vertebral compression fracture”. Διεξήχθησαν μετα-αναλύσεις για την αξιολόγηση των διαφορών στη θνησιμότητα και των δεικτών αναπνευστικής λειτουργείας μεταξύ ασθενών με ΧΑΠ με και χωρίς οστεοπόρωση ή συμπιεστικά κατάγματα σπονδυλικής στήλης, σύμφωνα με τις οδηγίες της PRISMA. Το δεύτερο σκέλος αφορούσε μια πιλοτική μελέτη ασθενών με ΧΑΠ για την αξιολόγηση της παρουσίας οστεοπόρωσης σε μια ελληνική ομάδα ασθενών με ΧΑΠ.
Αποτελέσματα: Από τα 896 άρθρα που εντοπίστηκαν, συμπεριλήφθηκαν 27 μελέτες που περιέγραφαν 7662 ασθενείς με ΧΑΠ, εκ των οποίων οι 1883 (24.6%) είχαν οστεοπόρωση ή συμπιεστικά κατάγματα σπονδυλικής στήλης. Η ανάλυση του μοντέλου τυχαίων επιδράσεων έδειξε ότι οι ασθενείς με ΧΑΠ και οστεοπόρωση ή συμπιεστικά κατάγματα σπονδυλικής στήλης είχαν αυξημένο λόγο πιθανοτήτων (odds ratio, OR) για θνησιμότητα 2.40 (95% CI: 1.24;4.64, I2= 89%, P <0.01), μειωμένο FEV1/FVC με μέση διαφορά − 4.80% (95% CI: -6.69; -2.90,I2= 83%, P <0.01) και μειωμένο FEV1, με μέση διαφορά −4.91% (95% CI: -6.51; −3.31, I2= 95%, P < 0.01) και −0.41 L (95% CI: −0.59; −0.24, I2= 97%, P <0.01), σε σύγκριση με τα άτομα ελέγχου. Εκτός από το FEV1 (λίτρα) στην υποομάδα 1 (P = 0.06), όλες οι αναλύσεις υποομάδας βρήκαν σημαντικές διαφορές μεταξύ των ομάδων, όπως και η ανάλυση ευαισθησίας των μελετών χαμηλού κινδύνου μεροληψίας. Όσον αφορά την πιλοτική μελέτη, συμπεριλήφθηκαν 12 ασθενείς, (7 άνδρες, 5 γυναίκες) με μέση ηλικία τα 65 έτη. Από αυτούς, 3 είχαν οστεοπενία και 2 οστεοπόρωση.
Συμπέρασμα: Η οστεοπόρωση και τα συμπιεστικά κατάγματα σπονδυλικής στήλης σχετίζονται με σημαντική μείωση της επιβίωσης και της πνευμονικής λειτουργίας σε ασθενείς με ΧΑΠ. Απαιτούνται επιπλέον μελέτες στον τομέα αυτό για να επιβεβαιωθούν αυτά τα ευρήματα στον ελληνικό πληθυσμό.
|
|---|
