| Summary: | Το πλευρικό σύμφωνο /l/ της ΝΕ παρουσιάζει ποικιλία ως προς τον τρόπο πραγμάτωσής του στις νεοελληνικές διαλέκτους. Εστιάζοντας σε δύο εκ των ελληνικών διαλέκτων (Πάτρα και Μυτιλήνη), στην παρούσα εργασία θα προσπαθήσω να προσεγγίσω και να ερμηνεύσω αυτή την ποικιλότητα του πλευρικού ήχου. Συγκεκριμένα, βασιζόμενη στις τρεις πρώτες συχνότητες συντονισμού του /l/ θα επιχειρήσω να εξετάσω τον ρόλο του καθενός φωνήεντος ξεχωριστά αλλά και του τόνου που αυτό φέρει στη διαμόρφωση των συχνοτήτων συντονισμού της φωνολογικής μονάδας του /l/. Όπως αποδεικνύεται από τη στατιστική ανάλυση, η συχνότητα που φαίνεται να επηρεάζεται σημαντικά από το φωνηεντικό περιβάλλον που ακολουθεί το /l/ είναι η F2. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα και στις δύο διαλέκτους να δημιουργούνται διαφορετικές πραγματώσεις του πλευρικού κάθε φορά που ακολουθεί διαφορετικό φωνήεν. Ταυτόχρονα, μέσα από τη σύγκριση των δύο διαλεκτικών περιοχών φαίνεται ότι η διάλεκτος της Πάτρας και της Μυτιλήνης πραγματώνουν το /l/ με παρόμοιο τρόπο, είτε ως προς την ουρανική του πραγμάτωση [ʎ] είτε ως προς τη φατνιακή [l] στα περισσότερα φωνηεντικά περιβάλλοντα.
|
|---|
