| Περίληψη: | Σε ένα διαρκώς μεταβαλλόμενο κοινωνικό – πολιτικό περιβάλλον, όπου «οἱ καιροί,οὗ μενετοί», οφείλουμε να ακολουθούμε συνεχώς και αδιάκοπα τη νέα γνώση, να νιώθουμε και να είμαστε έτοιμοι να αφουγκραστούμε κάθε τι καινούριο και διαφορετικό. Ο εκπαιδευτικός κόσμος καλείται να επιμορφώνεται διαρκώς και να τολμά να συμμετέχει σε νέες εκπαιδευτικές προκλήσεις, όπως η συνδρομή στην εφαρμογή πιλοτικών ευρωπαϊκών προγραμμάτων. Με τον τρόπο αυτό θα μάθει να καλύπτει με επάρκεια τις επιμορφωτικές του ανάγκες, να ανταποκρίνεται στις μαθητικές απαιτήσεις, να αυτοβελτιώνεται και να αισθάνεται έτοιμος να εναρμονίσει τις διδακτικές μεθόδους στη σχολική εκπαίδευση με το όραμα της Ευρωπαϊκής εκπαιδευτικής πολιτικής.
Στην παρούσα εργασία μελετήθηκε η ετοιμότητα των εκπαιδευτικών σε σχέση με τα ευρωπαϊκά προγράμματα κινητικότητας και οι αντιλήψεις τους σχετικά με τη συμμετοχή τους σε αυτά. Η επεξεργασία των ερευνητικών ερωτημάτων πραγματοποιήθηκε με τη μέθοδο της ποσοτικής έρευνας σε 284 εκπαιδευτικούς πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης σε σχολεία του Νομού Ηλείας. Με βάση τα αποτελέσματα της έρευνας αναλύθηκαν τα κίνητρα και τα εμπόδια συμμετοχής ή μη των εκπαιδευτικών στα προγράμματα κινητικότητας, οι αντιλήψεις τους σχετικά με τη συμβολή των προγραμμάτων στην επαγγελματική και προσωπική τους ανέλιξη, ενώ αναδείχτηκαν οι επιμορφωτικές τους ανάκγες σε σχέση με τα ευρωπαϊκά προγράμματα κινητικότητας. Ειδικότερα, διαφάνηκε η ανάγκη υποστήριξης και ενθάρρυνσης των προγραμμάτων σε επίπεδο σχολικής μονάδας από τους Διευθυντές, ενώ κρίθηκαν αναγκαίες από τους εκπαιδευτικούς η ευρύτητα της θεματολογίας σχετικά με νέες μεθόδους διδασκαλίας και η συστηματικότερη ενημέρωσή τους για την εφαρμογή και την υλοποίηση τέτοιων προγραμμάτων.
|
|---|
