Η συμβολή γενετικών και ψυχικών παραγόντων στην σεξουαλικότητα γυναικών με Σύνδρομο Πολυκυστικών Ωοθηκών (PCOS)

Η σεξουαλικότητα είναι εξαιρετικά πολύπλοκη λειτουργία και αποτελεί θεμελιώδη έννοια ως πτυχή της ανθρώπινης φύσης και προσωπικότητας. Το ΣΠΩ αποτελεί την πιο συχνή ενδοκρινολογική και μεταβολική διαταραχή των γυναικών αναπαραγωγικής ηλικίας καθώς και την συχνότερη αιτία ανωοθυλακιορρηκτικής υπ...

Πλήρης περιγραφή

Λεπτομέρειες βιβλιογραφικής εγγραφής
Κύριος συγγραφέας: Μάντζου, Δήμητρα
Άλλοι συγγραφείς: Mantzou, Dimitra
Γλώσσα:Greek
Έκδοση: 2023
Θέματα:
Διαθέσιμο Online:https://hdl.handle.net/10889/24452
Περιγραφή
Περίληψη:Η σεξουαλικότητα είναι εξαιρετικά πολύπλοκη λειτουργία και αποτελεί θεμελιώδη έννοια ως πτυχή της ανθρώπινης φύσης και προσωπικότητας. Το ΣΠΩ αποτελεί την πιο συχνή ενδοκρινολογική και μεταβολική διαταραχή των γυναικών αναπαραγωγικής ηλικίας καθώς και την συχνότερη αιτία ανωοθυλακιορρηκτικής υπογονιμότητας. Σκοπός αυτής της μελέτης είναι να εξετάσει για πρώτη φορά τις διαφορετικές πτυχές της γυναικείας σεξουαλικότητας σε νεαρές γυναίκες ελληνικής καταγωγής με σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών (PCOS) που δεν αναζητούν γονιμότητα και να προσπαθήσει να συσχετίσει τις ορμονικές αλλαγές και την κατάσταση ωορρηξίας με τη σεξουαλική τους λειτουργία. Μελέτες έχουν δείξει ότι οι γυναίκες με PCOS έχουν σταθερά βρεθεί ότι έχουν την ίδια συχνότητα σεξουαλικής επαφής με άλλες γυναίκες, αλλά έχουν χαμηλότερα επίπεδα ικανοποίησης από τη σεξουαλική τους ζωή. Οι σεξουαλικές δυσκολίες που παρατηρήθηκαν μπορεί να αποδοθούν στο υψηλό ποσοστό ψυχολογικών συμπτωμάτων σε γυναίκες με PCOS και συγκεκριμένοι τομείς της σεξουαλικής λειτουργίας έχουν μελετηθεί και έχει βρεθεί ότι είναι μειωμένοι σε τέτοιες γυναίκες, συμπεριλαμβανομένης της διέγερσης, επιθυμίας, λίπανσης και οργασμού. Από την άλλη πλευρά, αρκετές μελέτες δεν έχουν δείξει διαφορά στη σεξουαλική λειτουργία μεταξύ γυναικών με και χωρίς PCOS. Μελετήσαμε 76 γυναίκες ηλικίας 20-30 ετών με PCOS και 133 υγιείς γυναίκες μάρτυρες. Όλες οι γυναίκες που μελετήθηκαν ήταν σεξουαλικά ενεργές τις τελευταίες 4 εβδομάδες, συμμετείχαν εθελοντικά στη μελέτη και δεν επεδίωξαν γονιμότητα. Η σεξουαλική λειτουργία μετρήθηκε από την ελληνική έκδοση του Δείκτη Γυναικείας Σεξουαλικής Λειτουργίας (FSFI),ένα ερωτηματολόγιο πολλαπλής επιλογής 19 παραμέτρων. Συγκεκριμένα, η δυσλειτουργία ορίστηκε ως βαθμολογίες :<4,28 στον τομέα της επιθυμίας, <5,08 στον τομέα της διέγερσης,<5,45 στον τομέα λίπανσης, <5,05 στον τομέα του οργασμού,<5,04 στον τομέα της ικανοποίησης και <5,51 στον τομέα του πόνου . Το όριο που χρησιμοποιήσαμε για να ορίσουμε τη δυσλειτουργία με βάση τη συνολική βαθμολογία του FSFI (<26.55) έχει αποδειχθεί ότι έχει το χαμηλότερο ποσοστό εσφαλμένης ταξινόμησης σε μελέτες επικύρωσης FSFI. Οι ασθενείς με PCOS είχαν 2-3 φορές περισσότερες πιθανότητες από τους μάρτυρες να παρουσιάσουν δυσλειτουργία στη διέγερση, τη λίπανση, τον οργασμό, την ικανοποίηση και τη συνολική βαθμολογία FSFI. Η παρούσα μελέτη έδειξε ότι η σεξουαλική λειτουργία είναι μειωμένη σε νεαρές γυναίκες με PCOS σε σχέση με υγιείς μάρτυρες. Η διαταραγμένη σεξουαλική λειτουργία στο PCOS είναι ανεξάρτητη από το ΔΜΣ, ενώ η ανωοθυλακιορρηξία είναι ο κύριος ορμονικός καθοριστικός παράγοντας της σεξουαλικής δυσλειτουργίας μεταξύ των ασθενών με PCOS. Πράγματι, στην ανάλυσή μας βρήκαμε ότι στις γυναίκες με PCOS η προγεστερόνη συσχετίζεται θετικά με την ικανοποίηση και τη συνολική βαθμολογία FSFI.Τα ευρήματα της παρούσας μελέτης έδειξαν ότι η σεξουαλική λειτουργία είναι σημαντικά μειωμένη σε νεαρές γυναίκες με PCOS. Η ανωοθυλακιορρηξία φαίνεται να είναι ο κύριος καθοριστικός παράγοντας της σεξουαλικής βλάβης μεταξύ των νεαρών γυναικών με PCOS. Απαιτούνται περαιτέρω μελέτες για την αποσαφήνιση των μηχανισμών που εμπλέκονται στη σεξουαλική δυσλειτουργία του PCOS και για την εξέταση της επίδρασης της θεραπείας με PCOS στη σεξουαλική λειτουργία των ασθενών.