Ο ρόλος του ανοσοποιητικού συστήματος στην αναπνευστική μεταλλαξιγένεση

Εισαγωγή: Ο καρκίνος του πνεύμονα είναι η κύρια αιτία θανάτου παγκοσμίως από καρκίνο. Το αδενοκαρκίνωμα, είναι ο συχνότερος ιστολογικός τύπος μη-μικροκυτταρικού καρκίνου του πνεύμονα και αφορά σχεδόν εξίσου και τα δύο φύλα. Επιδημιολογικές μελέτες συνδέουν τον αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης αδενοκαρκινώ...

Πλήρης περιγραφή

Λεπτομέρειες βιβλιογραφικής εγγραφής
Κύριος συγγραφέας: Νταλιάρδα, Γιαννούλα
Άλλοι συγγραφείς: Ntaliarda, Giannoula
Γλώσσα:Greek
Έκδοση: 2023
Θέματα:
Διαθέσιμο Online:https://hdl.handle.net/10889/24473
Περιγραφή
Περίληψη:Εισαγωγή: Ο καρκίνος του πνεύμονα είναι η κύρια αιτία θανάτου παγκοσμίως από καρκίνο. Το αδενοκαρκίνωμα, είναι ο συχνότερος ιστολογικός τύπος μη-μικροκυτταρικού καρκίνου του πνεύμονα και αφορά σχεδόν εξίσου και τα δύο φύλα. Επιδημιολογικές μελέτες συνδέουν τον αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης αδενοκαρκινώματος σε άτομα με την χρόνια φλεγμονή που σχετίζεται με το κάπνισμα. Είναι ευρέως αποδεκτό, ότι η φλεγμονή συμβάλλει στη δημιουργία ενός ειδικού μικροπεριβάλλοντος που επάγει την ανάπτυξη και την εξέλιξη των καρκινικών κυττάρων. Το μικροπεριβάλλον αυτό περιλαμβάνει σύνθετες αλληλεπιδράσεις μεταξύ κυττάρων του ανοσοποιητικού και καρκινικών κυττάρων. Σύμφωνα με τη βιβλιογραφία, τα μαστοκύτταρα και τα μακροφάγα έχουν ογκογενετικό ρόλο σε ορισμένες κακοήθειες, ενώ σε άλλες περιπτώσεις προστατευτικό ρόλο για τον ξενιστή. Παρόλα αυτά, η επιστράτευση και η ακριβής λειτουργία των κυττάρων αυτών στην ανάπτυξη/εξέλιξη του καρκίνου και ειδικότερα του αδενοκαρκινώματος του πνεύμονα δεν έχει διευκρινισθεί πλήρως. Σκοπός της παρούσας μελέτης είναι η διερεύνηση και αποσαφήνιση του ρόλου των μαστοκυττάρων και των μακροφάγων σε όλα τα στάδια εξέλιξης του αδενοκαρκινώματος πνεύμονα, από την πρωτοπαθή εστία ως την μεταστατική διασπορά. Υλικά και μέθοδοι: Για τον σκοπό αυτό χρησιμοποιήσαμε διαφορετικά στελέχη ποντικών που παρουσιάζουν έλλειψη μαστοκυττάρων (cKitWsh και Cpa3.Cre) και μακροφάγων (Lyz2Cre;DTA). Στα στελέχη των ποντικών αυτών έγινε επαγωγή της ανάπτυξης αδενοκαρκινώματος πνεύμονα χρησιμοποιώντας, το χημικό καρκινογόνο του καπνού ουρεθάνη, την έκφραση του ογκογονιδίου KRASG12D στο αναπνευστικό επιθήλιο, και την υποδόρια έγχυση κύτταρων αδενοκαρκινώματος πνεύμονα. Επιπλέον, μελετήσαμε την γονιδιακή υπογραφή των μαστοκυττάρων και των μακροφάγων που προέρχονται από μυελό των οστών ποντικού και τις χρησιμοποιήσαμε για να εξετάσουμε πέντε ομάδες ασθενών με αδενοκαρκίνωμα πνεύμονα. Τέλος, η παρουσία των μυελοειδών κυττάρων (μαστοκυττάρων και μακροφάγων) αξιολογήθηκε σε δείγματα ασθενών με αδενοκαρκίνωμα πνεύμονα. Αποτελέσματα: Τα αποτελέσματά μας δείχνουν ότι τα μαστοκυττάρα και τα μακροφάγα είναι σημαντικά για την ανάπτυξη του αδενοκαρκινώματος του πνεύμονα, καθώς τα Cpa3.Cre και Lyz2Cre;DTA στελέχη ποντικών ήταν προστατευμένα από την ουρεθάνη, τα cKitWsh ποντίκια από την επαγωγή KRASG12D, και όλα τα στελέχη από αδενοκαρκίνωμα του πνεύμονα που προκαλείται από τις LLC, FULA και CULA καρκινικές κυτταρικές σειρές. Τόσο τα KIT+ όσο και τα KIT- μαστοκύτταρα διήθησαν το αδενοκαρκίνωμα πνεύμονα ποντικού σε διάφορους βαθμούς, αλλά τα KIT+ ήταν περισσότερα και προώθησαν την έναρξη και την εξέλιξη του αδενοκαρκινώματος πνεύμονα μέσω της έκκρισης IL-1β. Επίσης, τα M-CSF μακροφάγα προάγουν το αδενοκαρκίνωμα πνεύμονα εν μέρει εκκρίνοντας IL-1β. Ο αριθμός των μαστοκυττάρων και των μακροφάγων αντίστοιχα, ήταν αυξημένος στα ιστικά δείγματα αδενοκαρκινώματος πνεύμονα ασθενών. Συμπεράσματα: Τα αποτελέσματά μας υποδεικνύουν ότι τα KIT+ μαστοκύτταρα και τα M-CSF μακροφάγα τροφοδοτούν το σχηματισμό, την ανάπτυξη και τη μετάσταση του μεταλλαγμένου KRAS αδενοκαρκινώματος πνεύμονα σε ποντικούς εν μέρει εκκρίνοντας IL-1β.