| Περίληψη: | Εισαγωγή: Για την ασφάλεια των παιδιών στο σχολείο και την πρόληψη ή / και την αποτελεσματική αντιμετώπιση των κρίσεων στο σχολείο, απαιτούνται ειδικά σχεδιασμένα προγράμματα διαχείρισης των κρίσεων, καθώς και παροχή σχετικής εκπαίδευσης στα μέλη του προσωπικού του σχολείου. Ωστόσο, σε πρακτικό επίπεδο, δεν είναι γνωστό εάν λαμβάνονται επαρκή μέτρα προστασίας των μαθητών και αποτελεσματικής διαχείρισης των κρίσεων, λόγω της αρκετά πτωχής βιβλιογραφίας για τη διαχείριση των κρίσεων αυτών.
Σκοπός: Η διερεύνηση των απόψεων των εκπαιδευτικών για τη διαχείριση των κρίσεων στα σχολεία
Μεθοδολογία: Το δείγμα της παρούσας έρευνας αποτελούνταν από 104 εκπαιδευτικούς που εργάζονταν σε σχολεία του Νομού Αχαΐας. Το ερευνητικό εργαλείο της παρούσας έρευνας βασίστηκε στο ερωτηματολόγιο των Σαΐτη, Σαΐτης και Γουναρόπουλου (2008), και πραγματοποιήθηκαν ορισμένες τροποποιήσεις σε αυτό για τις ανάγκες της παρούσας έρευνας. Η στατιστική ανάλυση των στοιχείων που συγκεντρώθηκαν πραγματοποιήθηκε μέσω του στατιστικού πακέτου SPSSv22.
Αποτελέσματα: Βάσει των αποτελεσμάτων της έρευνας, αρκετά υψηλή αντίφαση παρατηρήθηκε ως προς τη συχνότητα εμφάνισης ατυχημάτων στα σχολεία, καθώς σύμφωνα με την πλειοψηφία των εκπαιδευτικών του δείγματος, τα ατυχήματα στα σχολεία είναι συχνά, ενώ ένα σημαντικό μέρος αυτών υποστήριξε ότι τα ατυχήματα στα σχολεία είναι σπάνια. Προκειμένου να αντιμετωπιστούν έκτακτες ανάγκες στο σχολείο, όπως είναι οι σεισμοί, οι πυρκαγιές και οι πλημμύρες, υπάρχει καταρτισμένο σχέδιο αντιμετώπισης σεισμών και διεξάγονται κάθε έτος ασκήσεις ετοιμότητας για το σεισμό σχεδόν σε όλα τα σχολεία, αλλά η ετοιμότητα αυτή είναι μειωμένη για άλλες κρίσεις, όπως οι πλημμύρες και οι πυρκαγιές. Ο εκφοβισμός αποτελεί ένα άλλο σοβαρό και συχνό πρόβλημα στα ελληνικά σχολεία, ωστόσο, σχέδιο αντιμετώπισης του σχολικού εκφοβισμού και ειδική ομάδα εκπαιδευτικών για να αντιμετωπίσει τη συγκεκριμένη κρίση υπάρχει μόνο στο 60% περίπου των σχολείων του Νομού Αχαΐας. Από την αξιολόγηση της επάρκειας ασφάλειας του σχολείου από τους εκπαιδευτικούς, φαίνεται πως το σχολείο πληροί σε μέτριο βαθμό τις προϋποθέσεις για ένα ασφαλές περιβάλλον, και όλοι οι εκπαιδευτικοί υποστήριξαν ότι θα πρέπει οι ίδιοι να επιμορφώνονται συστηματικά στην παροχή πρώτων βοηθειών και στην παροχή ψυχολογικής υποστήριξης στους μαθητές, καθώς και ότι πρέπει να υπάρχει ένα πρωτόκολλο διαχείρισης των κρίσεων στη σχολική κοινότητα. Τέλος, η επαγωγική ανάλυση έδειξε τη σημαντική επίδραση των στοιχείων των σχολείων (οργανικότητα, περιοχή) και των δημογραφικών στοιχείων των εκπαιδευτικών σε διάφορες μεταβλητές, ωστόσο, όχι στο βαθμό ετοιμότητας των σχολείων διαχείρισης των διάφορων κρίσεων που προκύπτουν.
Συζήτηση – Συμπεράσματα: Τα ελληνικά σχολεία δεν είναι επαρκώς προετοιμασμένα για την αντιμετώπιση όλων των εκτάκτων περιστατικών, και μάλιστα, παρατηρείται σημαντική διαφορά ετοιμότητας ως προς ορισμένα περιστατικά, έναντι άλλων. Πρωτόκολλο για τη διαχείριση των κρίσεων δεν υπάρχει σε όλα τα σχολεία, όπως κρίνεται απαραίτητο, και όλοι οι εκπαιδευτικοί υποστηρίζουν την παροχή ειδικής εκπαίδευσης σε αυτούς και την ύπαρξη ενός πλήρως διαμορφωμένου πρωτοκόλλου διαχείρισης των κρίσεων σε όλα τα σχολεία. Ως εκ τούτου, συμπεραίνεται πως κάθε σχολείο οφείλει να διαθέτει συγκεκριμένη πολιτική προετοιμασίας των επειγόντων περιστατικών και διαχείρισης των κρίσεων, και να παρέχει διαρκή εκπαίδευση στους εκπαιδευτικούς ειδικά για τη διαχείριση των κρίσεων, ώστε να εξασφαλίζεται η μέγιστη δυνατή αποτελεσματικότητα στη διαχείριση των κρίσεων που προκύπτουν, και τα ελληνικά σχολεία θα πρέπει να βελτιωθούν σημαντικά ως προς τους δύο αυτούς τομείς.
Έγκριση διεξαγωγής μελέτης: Τμήμα Εκπαίδευσης και Κοινωνικής Εργασίας – Πανεπιστήμιο Πατρών
Λέξεις – κλειδιά: κρίσεις, διαχείριση, εκπαιδευτικοί, σχολεία
|
|---|
