| Περίληψη: | Αν το σχολείο -ως δημιούργημα πολιτικών και ιδεολογικών σχέσεων που στηρίζονται σε μία συγκεκριμένη παραγωγική διαδικασία-, αναπαράγει κοινωνικές ανισότητες και επικυρώνει την προϋπάρχουσα κοινωνική ιεραρχία, και αν μέσω του πολιτιστικού κεφαλαίου επιβάλλονται «σημασίες», τότε πώς τα παραμύθια συνεισφέρουν σε έναν ομοιογενή τρόπο προσφοράς της γνώσης σε παιδιά προσχολικής ηλικίας, που προέρχονται από διαφορετικές κοινωνικές αφετηρίες; Τα παραμύθια, ως φανταστικές διηγήσεις με «χαρούμενο» τέλος, αντικατοπτρίζουν τις κοινωνικές σχέσεις σε ορισμένο χρόνο και τόπο, πολλές φορές μάλιστα, με την επίκληση απίστευτων και απίθανων γεγονότων. Παράλληλα, ενώ προβάλλουν ένα αξιακό σύστημα, την ίδια στιγμή ενυπάρχει η αντίθεση και η πάλη με τον αντίποδά του, δημιουργώντας έτσι, ιστορίες που έχουν να κάνουν με την πραγματική ζωή. Επιπλέον, η γλώσσα και η παράδοση αποτελούν συστατικά στοιχεία του παραμυθιού που λειτουργούν συμβολικά. Η διερεύνηση του τρόπου που τα παραμύθια αναπαράγουν κοινωνικές ανισότητες κατά την εκπαιδευτική διαδικασία στην προσχολική ηλικία, αποτελεί αντικείμενο της παρούσας εργασίας.
|
|---|
