| Περίληψη: | Σύμφωνα με τη θεωρία του δεσμού τα παιδιά από τη βρεφική ηλικία δημιουργούν συναισθηματική σχέση με το άτομο που τα φροντίζει. Η θεωρία του δεσμού παρέχει ένα πλαίσιο με το οποίο μπορεί να εξηγηθεί πώς αναδύεται η σχέση γονέα – παιδιού καθώς και πώς επηρεάζει την επακόλουθη εξέλιξη του παιδιού, καθιστώντας τον καθοριστικό παράγοντα της κοινωνικής και συναισθηματικής του προσαρμογής καθώς και της γνωστικής του ανάπτυξης. Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι να διερευνήσει τη σχέση του συναισθηματικού δεσμού με την ανάπτυξη των κοινωνικών και συναισθηματικών δεξιοτήτων όπως και την σχέση του δεσμού με την εμφάνιση του κοινωνικού άγχους κατά την διάρκεια της προεφηβείας. Σε ένα δείγμα 120 μαθητών Πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης και συγκεκριμένα της Δ΄, Ε΄ και ΣΤ΄ τάξης του Δημοτικού από δύο Δημοτικά σχολεία της πόλεως των Πατρών χορηγήθηκε ερωτηματολόγιο το οποίο βασιζόταν στις κλίμακες Attachment Style Classification Questionnaire for Latency Age Children για την εκτίμηση του τύπου Δεσμού, Children's Self-Report Social Skills Scale για την εκτίμηση των Κοινωνικών και Συναισθηματικών δεξιοτήτων και Social Anxiety Scale for Children Revised (SASC-R) για την εκτίμηση του Κοινωνικού Άγχους. Τα ευρήματα της παρούσας έρευνας έδειξαν ότι ο ασφαλής τύπος συναισθηματικού δεσμού συνδέεται με χαμηλά επίπεδα κοινωνικού άγχους Εντούτοις, δεν παρατηρήθηκε σχέση μεταξύ των κοινωνικών δεξιοτήτων και του κοινωνικού άγχους ή των τύπων του συναισθηματικού δεσμού. Η περαιτέρω διερεύνηση και ο προσδιορισμός της αιτιακής σχέσης μεταξύ του συναισθηματικού δεσμού και του κοινωνικού άγχους σε ένα μεγαλύτερο δείγμα μαθητών προεφηβικής ηλικίας κρίνεται απαραίτητη καθώς διαφαίνεται μια πιθανότητα τα παιδιά να γεννιούνται με την ευαλωτότητα δημιουργίας ανασφαλούς δεσμού με τους γονείς τους ή ότι ο ανασφαλής δεσμός με έναν γονέα οδηγεί στην ανάπτυξη του κοινωνικού άγχους.
|
|---|
