| Περίληψη: | Η παρούσα Πτυχιακή έχει ως στόχο την ανάδειξη ενός επίκαιρου και νέου κοινωνικού φαινομένου που αποκαλείται Σύνδρομο του Αποξενωμένου Γονέα, καθώς και στην παρουσίαση της Άσκησης της Κοινωνικής Εργασίας στη διαχείριση αυτού. Το σύνδρομο Γονικής Αποξένωσης ως όρος χρησιμοποιείται ως ένα Περιγραφικό Μοντέλο Συμπεριφορικών Μοτίβων.
Ουσιαστικά πρόκειται για συμπεριφορές που θεωρείται ότι παρατηρούνται κατ’ επανάληψη στις περιπτώσεις που ένα παιδί αποξενώνεται από κάποιον γονέα μετά τον χωρισμό/διαζύγιο των γονέων. Η αποξένωση αυτή θεωρείται συνειδητή συμπεριφορά του άλλου γονέα για διαστρέβλωση της εικόνας του άλλου γονέα, συχνά με στόχο την άσκηση ελέγχου πάνω στο παιδί και κατ’ επέκταση επιβολή τιμωρίας του άλλου γονέα. Η μέθοδος της έρευνας είναι η ποιοτική έρευνα και συγκεκριμένα η Μελέτη Περιπτώσεων όπου πραγματοποιήθηκαν ημι-δομημένες συνεντεύξεις.
Συμπερασματικά, οι ειδικοί ψυχικής υγείας καλούνται να αναλάβουν το δύσκολο έργο γεφύρωσης των δύσκολων σχέσεων ανάμεσα στους δύο γονείς αλλά και την επούλωση των ψυχικών τραυμάτων των παιδιών και εφήβων που έχει αφήσει ο πόλεμος ανάμεσα στους δύο γονείς τους και την αποκατάσταση της εικόνας του αποξενωμένου γονέα καθώς είναι σημαντικό να έχουν στο πλευρό τους και τους δύο γονείς όταν διαβαίνουν το ανηφορικό μονοπάτι της εφηβείας που χρειάζονται τέσσερα μάτια να τους προστατεύουν και τέσσερις ώμους να στηριχτούν σε αυτούς.
|
|---|
