Μελέτη της λειτουργικής αλληλεπίδρασης μεταξύ των απολιποπρωτεϊνών A2 και E στη ρύθμιση των επιπέδων των πλούσιων σε τριγλυκερίδια λιποπρωτεϊνών του πλάσματος και της μεταβολικής ενεργοποίησης του λιπώδους ιστού

Η απολιποπρωτεΐνη A2 είναι η δεύτερη πιο άφθονη απολιποπρωτεΐνη των HDL σωματιδίων, η οποία συμμετέχει ενεργά στη βιοσύνθεση της HDL. Από την άλλη πλευρά, η απολιποπρωτεΐνη Ε, ως αναστολέας της δράσης της λιποπρωτεϊνικής λιπάσης στο πλάσμα, επηρεάζει την κάθαρση των πλούσιων σε τριγλυκερίδια λιποπρω...

Πλήρης περιγραφή

Λεπτομέρειες βιβλιογραφικής εγγραφής
Κύριος συγγραφέας: Κέκου, Γεωργία
Άλλοι συγγραφείς: Kekou, Georgia
Γλώσσα:Greek
Έκδοση: 2023
Θέματα:
Διαθέσιμο Online:https://hdl.handle.net/10889/24663
Περιγραφή
Περίληψη:Η απολιποπρωτεΐνη A2 είναι η δεύτερη πιο άφθονη απολιποπρωτεΐνη των HDL σωματιδίων, η οποία συμμετέχει ενεργά στη βιοσύνθεση της HDL. Από την άλλη πλευρά, η απολιποπρωτεΐνη Ε, ως αναστολέας της δράσης της λιποπρωτεϊνικής λιπάσης στο πλάσμα, επηρεάζει την κάθαρση των πλούσιων σε τριγλυκερίδια λιποπρωτεϊνών, δρώντας ως ανεξάρτητος ρυθμιστής των τριγλυκεριδίων του πλάσματος. Μέχρι σήμερα, υπάρχουν δεδομένα μόνο από in vitro μελέτες, που δείχνουν πως η Αpoa2 σχηματίζει διμερή με την Apoe, ενώ το in vivo λειτουργικό αποτέλεσμα αυτής της αλληλεπίδρασης, παραμένει άγνωστο. Αν και προηγούμενες μελέτες έδειξαν πως η Apoa2 επηρεάζει τη συγκέντρωσή της HDL χοληστερόλης στο πλάσμα και αλληλεπιδρά in vitro με την Apoe, ο ρόλος της Apoa2 στη ρύθμιση των πλούσιων σε τριγλυκερίδια λιποπρωτεϊνών και στη μεταβολική ενεργοποίηση του λιπώδους ιστού παραμένει έως τώρα αδιευκρίνιστος. Για το λόγο αυτό, στην παρούσα εργασία χρησιμοποιήθηκαν ποντίκια με έλλειψη στην Apoe (apoe-/-) ή τον υποδοχέα LDLr (ldlr-/-) που έλαβαν διατροφή πλούσια σε λιπίδια για 2 εβδομάδες και στη συνέχεια ανασυνδυασμένο αδενοϊό που εκφράζει είτε την Apoa2 ή μόνο την πράσινη φθορίζουσα πρωτεΐνη (GFP). Τα προηγούμενα δεδομένα δείχνουν ότι η παραγωγή Apoa2, σε ποντίκια άγριου τύπου, προκαλεί αύξηση των τριγλυκεριδίων VLDL και της ολικής χοληστερόλης. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, η έκφραση της Apoa2 προκαλεί μείωση τόσο της χοληστερόλης όσο και των VLDL-τριγλυκεριδίων. Αυτό το αντίστροφο αποτέλεσμα, δεδομένου ότι το Apoe είναι ένας αναστολέας της λιποπρωτεϊνικής λιπάσης, υποστηρίζει την υπόθεση μιας λειτουργικής αλληλεπίδρασης μεταξύ των δύο απολιποπρωτεϊνών και την πιθανή εμπλοκή του LDLr. Ωστόσο, στα apoe-/- ποντίκια, η έκφραση της Apoa2 προκαλεί μείωση των VLDL-τριγλυκεριδίων, παρόμοια με αυτή στα ldlr-/-, υποδεικνύοντας έτσι ότι η μείωση είναι ανεξάρτητη της κάθαρσης μέσω LDLr. Τελικά, η αιτία αυτής της μείωσης φαίνεται να είναι η μειωμένη ηπατική έκκριση τριγλυκεριδίων, ως αποτέλεσμα της επίδρασης της Apoa2 στην de novo βιοσύνθεση τους και τον σχηματισμό των πλούσιων σε τριγλυκερίδια λιποπρωτεϊνών. Η μελέτη της μεταβολικής ενεργοποίησης του λιπώδους ιστού έδειξε πως η έκφραση της Apoa2, απουσία του υποδοχέα LDLr οδηγεί σε διαφορετική ενεργοποίηση του φαιού λιπώδους ιστού, σε σχέση με την έλλειψη της Apoe. Καθώς η υπερτριγλυκεριδαιμία αποτελεί σημαντικό παράγοντα εμφάνισης της αθηρωματικής νόσου, ο μηχανισμός, μέσω του οποίου η Apoa2, αλληλοεπιδρά με το σύστημα Apoe-LDLr και ρυθμίζει το λιπιδαιμικό προφίλ, βρίσκεται υπό διερεύνηση.